آسوشیتدپرس روز دوشنبه ۱۱ بهمن (۳۱ ژانویه)، بر اساس گزارش سازمان ملل که به تایید آنتونیو گوترش، دبیر کل آن سازمان، نیز رسیده است، گزارش داد که از پانزدهم اوت که طالبان در افغانستان به قدرت رسیدند تا اواخر دسامبر، بیش از ۱۰۰ نیروی امنیتی دولت پیشین افغانستان کشته شدهاند.
در این گزارش که یک نسخه آن در اختیار آسوشیتدپرس قرار گرفته، به قتل، شکنجه، ربایش و تهدید فعالان حقوق بشر، خبرنگاران و مدافعان حقوق زن نیز پرداخته شده و به نقل از آنتونیو گوترش آمده است: «سازمان ملل ادعاهای موثقی دریافت کرده است که نشان میدهد از زمان به قدرت رسیدن طالبان در افغانستان، بیش از ۱۰۰ نفر از نیروهای امنیتی و افرادی که در گذشته با نیروهای بینالمللی کار میکردند، کشته شدهاند.»
گوترش در این گزارش که یک نسخه آن را به شورای امنیت سازمان ملل فرستاده است، مینویسد: «بیش از دوسوم کشته شدگان قربانیان قتلهای غیرقانونی طالبان یا افراد وابسته به این گروهاند.» به گفته گوترش، این نشان میدهد که طالبان برخلاف عفو عمومی که رهبر این گروه اعلام کرد، از کشتار نظامیان دولت پیشین افغانستان خودداری نکردهاند.
دبیر کل سازمان ملل در این گزارش، به قتل افراد به اتهام عضویت در گروه داعش خراسان نیز اشاره کرد و افزود: «ادعاهای معتبری مبنی بر قتل غیرقانونی دستکم ۵۰ فرد مظنون به همکاری با داعش خراسان نیز دریافت شده است.» به گفته دبیر کل سازمان ملل، ناپدید شدن افراد همچنان در افغانستان ادامه دارد و در این مورد، گزارشهای معتبری به دفتر این سازمان در کابل رسیده است.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
آنتونیو گوترش اضافه کرد: «مدافعان حقوق بشر و کارکنان رسانهها همچنان تحت حمله، ارعاب، آزارواذیت، دستگیری خودسرانه، بدرفتاری و قتل قرار میگیرند.» بر اساس این گزارش، از زمان به قدرت رسیدن طالبان در افغانستان، هشت فعال جامعه مدنی کشته شدهاند که سه تن را طالبان و سه تن را داعش خراسان به قتل رسانده است. همچنین در این مدت، دو خبرنگار نیز کشته شدند که یکی از آنان را داعش خراسان و دیگری را افراد مسلح ناشناس کشتهاند. در این مدت، طالبان ۱۰ خبرنگار را هم بازداشت و شکنجه کردهاند.
در پنج ماه گذشته، دفتر سازمان ملل در کابل ۴۴ مورد بازداشت موقت، ضربوشتم، تهدید و شکنجه را ثبت کرده که ۴۲ مورد آن را طالبان انجام داده است.
در گزارش دبیر کل سازمان به این موضوع هم اشاره شده که اگرچه شش ماه از سلطه طالبان بر افغانستان میگذرد، این گروه در تشکیل یک دولت فراگیر که مورد تایید همه مردم افغانستان باشد، ناکام مانده است و چالشهای اقتصادی، سیاسی و اجتماعی همچنان در حال افزایشاند. گوترش با پرداختن به آمارهایی که از میزان فقر، گرسنگی و سقوط اقتصادی در افغانستان وجود دارد، گفت: «پیشبینی میشود که تا مارس ۲۰۲۲، تعداد ۲۲.۸ میلیون نفر در سطح بحرانی و اضطراری ناامنی غذایی باشند.»
به گزارش سازمان ملل، هم اکنون ۹ میلیون نفر در افغانستان در سطح اضطرار ناامنی غذایی به سر میبرند و به کمکهای فوری نیاز دارند. علاوه بر آن، نیمی از کودکان زیر پنج سال در افغانستان هم با سوءتغذیه حاد مواجهاند.
در بیشتر از پنج ماهی که از سلطه طالبان بر افغانستان میگذرد، این نخستین گزارش از کشتار نیروهای امنیتی و کارکنان دولت پیشین افغانستان است که دبیر کل سازمان ملل آن را تایید میکند. پیش از این، سازمانهای حقوق بشری از جمله دیدهبان حقوق بشر و عفو بینالملل، در گزارشهایی مستند، از کشتار طالبان خبر داده بودند، اما دبیر کل سازمان ملل در قبال این کشتارها واکنش علنی نشان نداده بود.
از زمان به قدرت رسیدن طالبان در افغانستان، سازمان ملل همواره کوشیده است طالبان را به تشکیل دولت فراگیر، بازگشایی مدارس دخترانه، بازگرداندن زنان به کار، خودداری از نقض حقوق بشر و پایبند ماندن به تعهداتشان در قبال عفو عمومی تشویق و ترغیب کند، اما علنی شدن این گزارش نشان میدهد که همه این تلاشها بینتیجه مانده و دبیر کل سازمان ملل نیز به ناکامی در این مورد اعتراف کرده است.
گوترش چهارشنبه هفته گذشته که نشست شورای امنیت سازمان ملل در مورد افغانستان برگزار شد نیز نگرانیهایش را از فروپاشی اقتصادی و اجتماعی در افغانستان را ابراز کرد و درباره پیامدهای ناگوار این وضعیت هشدار داد. او روز یکشنبه، دهم بهمن، در توییتی، از طالبان خواست تا به حقوق اساسی زنان و دختران در زمینه کار و آموزش احترام بگذارند. او به طالبان گوشزد کرد که اگر خواهان عضویت در جامعه جهانی است، باید نخست تعهد خود به تامین حقوق زنان و دختران را ثابت کند.
با وجود تمامی فشارهای داخلی و خارجی به طالبان در زمینه رعایت حقوق زنان و دختران، خودداری از نقض گسترده حقوق بشر، پایبندی به عفو عمومی و احترام به حقوق بشر، این گروه همچنان بر اقدامهای تبعیضآمیز خود علیه زنان و دوام انحصار قدرت در دست یک قوم و یک گروه مشخص اصرار میورزد.