در پی انتشار گزارشهایی از ادامه کوچ اجباری اهالی پنجشیر، امرالله صالح، معاون نخست رئیسجمهوری دولت پیشین افغانستان، آن را «بهای آزادیخواهی» مردم پنجشیر خواند و از گسترش مقاومت علیه طالبان خبر داد.
آقای صالح روز چهارشنبه ۲۷ بهمن، بار دیگر در صفحه فیسبوکش بر مقاومت در برابر طالبان تاکید کرد و نوشت:«آزادی بهایی دارد، و پنجشیر یک بار دیگر آن را میپردازد.»
او درباره کوچ اجباری ساکنان پنجشیر گفت: «غیرنظامیان از اشغال لشکر جهل، متعصب، و نیابتی طالب که بر ضد فرهنگ، هویت، تاریخ، افتخارات و عنعنات این خطه در جنگ هستند، مهاجر میشوند و کوچ میکنند تا زمینه مانور فرزندان سنگردار خود را بیشتر فراهم سازند.»
امرالله صالح طالبان را به توهین، تحقیر و سرکوب مردم افغانستان زیر لوای دین متهم کرد و افزود: «طالب از دین و مذهب تنها برای سرکوب و توهین به ملت استفاده میکند و مردم با روش دینی طالب نیز وجه مشترک ندارند.»
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
او با تاکید بر تقویت «جبهه مقاومت بر ضد طالب»، تصریح کرد: «انگیزه و روحیه رزم بهعنوان با ارزشترین عامل پیروزی در سنگرهای مقاومت موج میزند و کاستیهای لجستیکی انشاءالله رفع خواهد شد و رود پنجشیر باز هم سرود آزادی را فریاد خواهد زد.»
معاون اول دولت پیشین افغانستان در حالی بار دیگر بر تقویت جبهه مقاومت و ایستادگی در برابر طالبان تاکید کرد و از کوچ پنجشیریها «از ترس طالب» سخن گفت که بهتازگی گزارشهایی در مورد ادامه کوچ اجباری مردم ساکن پنجشیر بهدلیل رفتار و برخوردهای طالبان، منتشر شده است.
شماری از ساکنان پنجشیر در صحبت با رسانهها، ظلم، ضربوجرح بیدلیل مردم و تخریبهای خودسرانه جنگجویان طالب در این استان را تایید کردهاند و گفتهاند وضعیت موجود مردم را مجبور کرده است که برای نجات جان خود، خانه و داراییشان را بگذارند و به نواحی دیگر کوچ کنند.
به گفته ساکنان پنجشیر، در حال حاضر، مردم از سراسر پنجشیر در حال کوچ به شهرهای دیگر از جمله کابلاند و بهویژه ساکنان شهرستانهای رخه، عنابه، و شتل در این استان، در معرض آزار و اذیت روزافزون افراد طالبان قرار دارند. بیشتر عملیات نیروهای جبهه مقاومت ملی به رهبری احمد مسعود در همین شهرستانها انجام شده است و پس از هر درگیری، مردم محلی با آزار و اذیت نیروهای طالبان مواجه میشوند.
نادر (نام مستعار)، از ساکنان پنجشیر، در صحبت با ایندیپندنت فارسی میگوید ظلمی که طالبان بر ساکنان پنجشیر روا میدارد، در هیچ جای دنیا نیست و مردم مجبورند بگریزند.
نادر در ادامه میافزاید: «پس از سقوط دولت پیشین، هیچگاه به پنجشیر نرفتم، چون با دوستانم در آنجا در تماسم و میدانم وضعیت خیلی وخیم است. طالبان هر کسی را به نام پنجشیری دستگیر و مضروب میکنند. اکنون پنجشیر جای زندگی نیست و خانوادهها مجبور به کوچاند.»
رفیع، از ساکنان پنجشیر، نیز میگوید در حال حاضر، پنجشیر جای مناسبی برای زندگی نیست چون طالبان آن را به سنگر نظامی تبدیل کردهاند. او میگوید: «خانوادههای زیادی در پنجشیر گیر کردهاند و زندگی نگرانکنندهای دارند و از ترس طالب، حتی برای انجام کار شخصی بیرون نمیروند. از سقوط کابل تا امروز، بیش از ده خانوار میشناسم که به کابل کوچیدهاند. بیشتر خانوادههای پنجشیری فرزندان جوانشان را به ایران فرستادهاند تا به دست نیروهای طالب نیفتند.»
پس از آن که در ۶ سپتامبر، جبهه مقاومت ملی به رهبری احمد مسعود در پنجشیر شکست خورد و طالبان کنترل مرکز این استان را به دست گرفتند، جنگجویان طالب اقدام به بازرسی خانههای مردم، دستگیری، ضربوجرح و ربودن مردها کردند. پس از مستقر شدن نیروهای جبهه مقاومت ملی در کوههای پنجشیر، طالبان برای آن که بتوانند جلو پیوستن مردم به نیروهای جبهه مقاومت را بگیرند، هر روز دست به آزار و اذیت مردم میزنند و جوانان را به بهانههای مختلف از جمله عضویت در جبهه مقاومت ملی، بازداشت و زندانی میکنند. این وضعیت سبب شده است تا بیشتر خانوادههای پنجشیری در پی راههایی برای کوچ و خروج اجباری از پنجشیر باشند.