روزنامه اسرائیلی اورشلیم‌پست در گزارشی تحلیلی، اقدام‌های اخیر جمهوری اسلامی ایران، ازجمله حمله موشکی به اربیل را که پس از فروکش چند هفته‌ای تنش‌ها در خاورمیانه بار دیگر آغاز شده است، در راستای تاکتیک ایران مبنی‌بر افزایش تنش‌ها با اسرائیل و آمریکا با هدف گرفتن امتیاز از ایالات متحده ارزیابی می‌کند.

در این گزارش که دوشنبه‌شب، ۲۳ اسفندماه، منتشر شد، آمده است: «به نظر می‌رسد رژیم ایران طی هفته گذشته به‌سمت یک موضع تهاجمی جدید حرکت کرده است.»

ست فرانتزمن، نویسنده این گزارش، در بحبوحه جنگ اوکراین که توجه غرب را به خود معطوف کرده است، مواردی ازجمله «فروپاشی آشکار توافق هسته‌ای با ایران، حمله‌ به ایالات متحده در عراق، گزارش‌هایی از حمله سایبری به اسرائیل و ادعای ایران مبنی‌بر جلوگیری از خرابکاری در تاسیسات هسته‌ای فردو» را نشانه‌هایی از این حرکت جدید جمهوری اسلامی ایران می‌داند.  

به نوشته او، اهمیت این موضوع در آن است که در هفته‌های اخیر، تهدید‌های جدید یا تلاش‌های ایران برای ایجاد تنش در منطقه، به‌طور نسبی فروکش کرده بود. 

آخرین تنش‌های مرتبط با ایران، حمله‌های پهپادی و موشکی حوثی‌ها، شبه‌نظامیان مورد حمایت جمهوری اسلامی در یمن، به امارات متحده عربی بود که در ژانویه و اوایل فوریه رخ داد. پس از آن، ایران با توجه به این‌که معتقد بود ممکن است به لغو تحریم‌ها و شکل جدیدی از توافق هسته‌ای ۲۰۱۵ دست پیدا کند، مدت کوتاهی سکوت کرد. 

در مذاکرات وین برای احیای برجام، ایران از نزدیک با مسکو همکاری می‌کرد و بخش مهمی از هماهنگی‌ها با ایالات متحده را روسیه انجام می‌داد؛ اما به نظر می‌رسد که با حمله روسیه به اوکراین و اعمال تحریم‌های غرب بر آن کشور، این مذاکرات با دشواری روبه‌رو شد.

روسیه شروع به ارسال پیام‌هایی کرد، مبنی‌بر این‌که خواستار برخورداری از «حقوق» خود ذیل هرگونه توافق با جمهوری اسلامی است، یعنی می‌خواهد تجارتش با ایران، از تحریم‌ها معاف باشد. این درحالی است که براساس گزارش‌های متعدد، در عمل روسیه بود که مذاکرات هسته‌ای با ایران را در وین مدیریت می‌کرد.

سپس در هفته گذشته، گزارش‌هایی مبنی‌بر کشته‌شدن دو تن از اعضای ایرانی سپاه پاسداران در سوریه منتشر شد. ایران بامداد یکشنبه، ۲۲ اسفندماه، ۱۲ موشک بالیستیک به‌سمت عراق شلیک کرد و بسیاری از گزارش‌ها، آن را اقدامی برای انتقام کشته‌شدن دو افسر سپاه پاسداران در سوریه دانستند. داستان‌هایی درز کرد. اما ایران در این حمله، مناطقی نزدیک به محل ساخت کنسولگری جدید آمریکا در اربیل، مرکز اقلیم کردستان عراق، را هدف قرار داد.

به گزارش اورشلیم‌پست، منطق هدف قرار دادن این نقطه در آن بود که ایران با ارسال پیامی به آمریکا و همچنین تظاهر به انتقام‌گرفتن از اسرائیل، «با یک تیر، دو نشان بزند»؛ اما رسانه‌های جمهوری اسلامی ایران با انتشار گزارش‌هایی درباره هدف قرار دادن «موساد» در عراق با حمله اخیر، این پیام را کمی درهم ریختند.

این حمله ایران، نقض شدید حق حاکمیت عراق محسوب می‌شود و آمریکا هم آن را محکوم کرده است. براساس این گزارش، هدف ایران این بود که به آمریکا نشان دهد می‌تواند آمریکایی‌ها را در منطقه امن و آرام کردستان هدف قرار دهد و همچنین اقدام‌های اسرائیل را به حضور آمریکا مرتبط کند. 

به نوشته فرانتزمن، «ایران فکر می‌کند که با این کار می‌تواند آمریکا را وادار کند تا اسرائیل را تحت فشار قرار دهد و همچنین با وانمود به هدف قرار دادن اسرائیل، ضمن پیام‌دادن به آمریکا، نوعی انکار قابل پذیرش برای اقدام‌های خود داشته باشد. این بدان معناست که آمریکا نیازی به پاسخ مستقیم ندارد، زیرا ایالات متحده نیز می‌تواند وانمود کند که تاسیسات آن به‌طور مستقیم هدف قرار نگرفته است».

در ادامه این گزارش آمده است: «در این معادله، هرکس چیزی به‌دست می‌آورد. ایران وانمود می‌کند که انتقام گرفته است. آمریکایی‌ها کشته نمی‌دهند. اسرائیل می‌تواند به مخالفت با استقرار ایران در سوریه ادامه دهد. البته عراق در این میان، چیزی به‌دست نمی‌آورد. سهم عراق موشک‌های ایرانی است که از آسمان فرود می‌آیند و تصرف آن کشور به‌دست شبه‌نظامیان طرفدار ایران.»

این حمله با یک‌سری اقدام‌های دیگر ایران برای ایجاد تنش همراه شد. خبرگزاری نزدیک به سپاه پاسداران در ایران، یعنی فارس و تسنیم، روز دوشنبه اعلام کردند که سپاه پاسداران انقلاب اسلامی «یک تیم صهیونیستی را دستگیر و از خرابکاری در تاسیسات اتمی فردو جلوگیری کرده است». 

فرانتزمن زمان‌بندی این اقدام‌ها را «حیرت‌انگیز» توصیف می‌کند و می‌نویسد: «یک حمله موشکی بزرگ انجام دهید و سپس یک روز بعد ادعا کنید که از خرابکاری جلوگیری کرده‌اید. اما صبر کنید، ایران برای پاسخ به کشته‌شدن دو تن از افسران سپاه پاسداران در سوریه این حمله را انجام داد؟ جالب نیست که سپاه پاسداران چند روز بعد ادعا می‌کند «خرابکاری‌ صهیونیستی» را متوقف کرده است؟ و در همان زمان، گزارش‌ها از یک حمله سایبری به وب‌سایت‌های دولتی اسرائیل خبر می‌دهند.»

دست‌کم براساس گزارش‌های رسانه‌های جمهوری اسلامی و همچنین برخی اقدام‌های اخیر ایران، آشکارا به نظر می‌رسد که تنش‌ها میان ایران و اسرائیل در حال افزایش است. براساس این گزارش، به‌نظر می‌رسد زمان‌بندی این مسائل مرتبط با این واقعیت باشد که «اگر قرار نیست ایران به یک توافق و کاهش تحریم‌ها دست یابد، پس محاسبه کرده است که باید برای فشار بر آمریکا، دوباره تنش در منطقه را بالا ببرد». 

به نوشته فرانتزمن، این تاکتیک ایران است: تنش با آمریکا و اسرائیل را بالا می‌برد و نوعی معامله شیطانی را به میان می‌آورد که براساس آن، برای توقف تنش‌ها، امتیازهایی طلب می‌کند.

در عین حال، هم‌زمان با معطوف‌شدن توجه غرب به جنگ اوکراین، ایران به پیشبرد برنامه هواپیماهای بدون سرنشین خود و قاچاق اسلحه ادامه می‌دهد. 

براساس این گزارش، این می‌تواند بدان معنا باشد که در بهار امسال، دوره خطرناکی را پیش رو داریم، زیرا ایران احساس می‌کند غرب با تمرکز بر اوکراین، فریب خورده و درنتیجه ممکن است فکر کند که می‌تواند حملات جدیدی را در منطقه انجام دهد.