یک قاره پنهان که تا حدی در زمین مدفون شده وتنها بخشی از آن قابل مشاهده است، توسط دانشمندان کشف شده است.
پژوهشگران دانشگاه اوترخت يک قطعه پوسته قاره‌ای به نام «آدريای بزرگ» که از نام منطقه آدریاتیک که در آن واقع شده است، گرفته شده و بيش از ۲۰۰ ميليون سال پيش از آفريقای شمالی جدا شده است، کشف کرده‌اند.
بخش اعظم این قلمرو به داخل جدار زمین فرو رفته، با این حال برخی از این خشکی قابل مشاهده است. این منطقه یك نوار خشکی را در سرتاسر ایتالیا تشکیل می‌دهد كه از تورین در شمال تا پالیا در جنوب امتداد دارد.
دوو ون هینزبرگن، پژوهشگر اصلی «آتلانتیس فراموش شده» گفت، « تعداد زیادی از جهانگردان هر سال بدون این که بدانند تعطیلات خود را در قاره گمشده آدریای بزرگ می‌گذرانند».
براساس مقاله منتشر شده در مجله پژوهشی گوندوانا، این توده عظیم زمینی ۲۰۰ میلیون سال پیش قبل از اینکه به موازات سیستم پیچیده صفحات زمینی که منطقه مدیترانه را تشکیل می‌دهد، جابجا شود، از شمال آفریقا جدا شده است.
ون هینزبرگن افزود:«از نظر زمین شناسی این کاملا یک به هم ریختگی است. همه چیز منحنی، شکسته و انباشته است. در مقایسه با این، به عنوان مثال هیمالیا یک سیستم نسبتاً ساده را نشان می‌دهد. در آنجا می‌توانید چندین گسل بزرگ را با مسافتی بیش از ۲۰۰۰ کیلومتر دنبال کنید».
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
بخش عمده‌ای از توده‌های باقی مانده در غرب کشور به زیر آب رفته‌اند و با صخره‌های مرجانی، رسوبات و دریاهای کم عمق پوشیده شدند. این رسوبات سنگ‌هایی را شکل دادند که به محض غرق شدن این قاره در زیر صفحات زمینی که سلسله کوه‌های آلپ، آپنینز، بالکان، یونان و ترکیه را رها می‌کردند، خراشیده و کنده شدند.
بخش وسیعی از زمین‌هایی که با این قاره پوشیده شده به معنای آن است که تاریخ این منطقه نیازمند دوباره نویسی بیشتر توسط دانشمندانی است که با درک هر یک از کشورها از پس زمینه زمین شناسی به هنگام نقشه برداری از سیر تحولات آن از دوره تریاسیک همخوانی داشته باشد.
آقای ون هینزبرگن گفت: «این تنها یک منطقه بزرگ نیست، بلکه شامل بیش از ۳۰ کشور است. هر یک از این‌ها بررسی زمین شناسانه، نقشه‌ها و ایده‌های خود را در مورد تاریخ تکاملی دارند. تحقیقات اغلب در مرزهای ملی متوقف می‌شوند. بنابراین منطقه فقط از منظر زمین شناسی تکه تکه نشده است».
این اولین بار نیست که توده‌های از دست رفته زمین کشف شده است. در سال ۲۰۱۷ محققان دانشگاه ویتواترزرند در آفریقای جنوبی دریافتند که جزیره ماریتیوس(موریس) در بالای قطعه کشف نشده ۲۰۰ میلیون ساله «اَبَر قاره» گندوانا قرار گرفته است که با جدا شدنش در حدود ۱۸۰ میلیون سال پیش آفریقا، آمریکای جنوبی، قطب جنوب، هند و استرالیا را شکل داده است.
به گفته پژوهشگران انستیتوی تحقیقات زمین شناسی نیوزیلند «GNS Science»، نیوزیلند نیز در بالای توده‌ای بسیار بزرگتر موسوم به زیلاندیا قرار گرفته است که بیشتر آن در زیر اقیانوس آرام جنوبی قرار دارد و بنابراین نمی‌توان آن را دید.
این نوشته برگردان فارسی از مقالات منتشر شده دیگری است و منعکس کننده دیدگاه سردبیری روزنامه ایندیپندنت فارسی نمی باشد.
© The Independent
