جمشید شارمهد، زندانی دو تابعیتی در ایران، در نخستین تماس تلفنی کوتاهی که با خانواده‌اش داشت، از وضعیت بد جسمانی و بازجویی‌های روزانه خود خبر داده است.
غزاله شارمهد، دختر جمشید شارمهد، شهروند ایرانی-آلمانی زندانی در ایران، در توییتی عنوان کرد که پدرش پس از هفت ماه حبس در سلول انفرادی، برای نخستین بار اجازه یافت که تماس تلفنی کوتاهی با خانواده داشته باشد.
او که مدت این تماس را تنها چند دقیقه عنوان کرده، نوشت که جمشید شارمهد به همسر خود گفته که تنها دو دندان برایش باقی مانده اما به دلیل ریختن دندان‌هایش اشاره‌ای نکرده است.
شارمهد همچنین از فشار خون بالا و تنگی نفس خود خبر داده و گفته است که داروهای پارکینسون او را که باید هر سه ساعت یکبار مصرف کند، به موقع در اختیارش قرار نمی‌دهند.
او به بازجویی‌های مداوم خود نیز اشاره کرده و گفته که هر روز تحت بازجویی قرار دارد و مجبور است اسناد مختلفی را امضا کند.
خانواده شارمهد از محل نگهداری او اطلاعی ندارند. در این تماس او به خانواده‌اش گفته که اگر سوالی بپرسند ناچار می‌شود تلفن را قطع کند.
جمشید شارمهد مرداد سال ۱۳۹۹ در جریان سفری به امارات متحده عربی، توسط ماموران امنیتی جمهوری اسلامی در دبی ربوده و به ایران منتقل شد.
این شهروند دو تابعیتی، از سوی رسانه‌های رسمی و نهادهای امنیتی جمهوری اسلامی به عنوان رئیس گروه تندر (رسانه منتسب به انجمن پادشاهی ایران در آمریکا) معرفی شد.
خانواده شارمهد اعلام کرده‌اند که با توجه به آنکه دادگاه انقلاب اسلامی تهران، او را به «فساد فی‌الارض» متهم کرده، این زندانی دو تابعیتی ۶۶ ساله در معرض خطر اعدام قرار دارد.
در همین خصوص سازمان عفو بین‌الملل در ۱۹ اسفند ۱۴۰۰، در بیانیه‌ای نحوه بازداشت «خودسرانه» و «ناپدیدسازی قهری» شارمهد به دست نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی ایران را محکوم کرد و خواستار آزادی فوری این شهروند ایرانی-آلمانی شد.
نهادهای امنیتی جمهوری اسلامی بارها شهروندان دو تابعیتی ایرانی و نیز شهروندان خارجی را به اتهام «اقدام علیه امنیت ملی» و «جاسوسی» بازداشت کرده و از آنها به عنوان اهرم فشاری در مذاکرات خود با کشورهای خارجی استفاده کرده است.
