در این اواخر، نیرو های ستاد فرماندهی مستقل نظامی آمریکا در آفریقا، اقدام به تشدید حملات هوایی علیه مواضع گروه های تروریستی در جنوب لیبی کردند. این حملات که در هماهنگی با دولت وفاق ملی صورت گرفته و به عنوان بخشی از مأموریت اطلاعاتی ستاد فرماندهی مستقل نظامی آمریکا در آفریقا به شمار می رود، در سه مرحله انجام شد. در نتیجه این حملات که اغلب در ماه سپتامبر 2019 صورت گرفت، 36 تن از جنگجویان وابسته به گروه های تروریستی که در تلاش برای برهم زدن ثبات و امنیت هستند، کشته شدند.
همزمان با این اقدامات، نیرو های نظامی روسیه سرگرم همکاری با نیرو های ارتش ملی لیبی به رهبری ژنرال حفتر در غرب این کشور هستند و نیرو های یگان "واگنر" برای نخستین بار پس از آغاز نبرد طرابلس در چهارم آوریل، وارد معرکه شدند. البته حضور فعال نیرو های روسی در لیبی ممکن است زمینه ای حضور مجدد نیرو های آمریکایی را در قلمرو لیبی فراهم کند و نیرو های نظامی ایالات متحده که در پی جنگ طرابلس از خاک لیبی عقب نشینی کرده بودند، دو باره به این کشور باز گردند.
انتقال نیرو های ستاد فرماندهی مستقل نظامی آمریکا در آفریقا به شهر سرت
در پیوند به این موضوع، ستاد فرماندهی مستقل نظامی آمریکا در آفریقا ضمن ابراز نگرانی از فعالیت های روز افزون روسیه در لیبی، اظهار داشت: روابط ژنرال حفتر با روسیه در حال گسترش است و روسیه تلاش دارد با افزایش فعالیت های نظامی (فروش اسلحه) و فعالیت های اقتصادی (بازگشت شرکت های نفتی روسیه به لیبی)، حضور خود را در این کشور گسترش دهد. در پی این تحول که نگرانی واشنگتن را بر انگیخته است، نیرو های ایالات متحده سعی دارند تحرکات روسیه در خاک لیبی را زیر نظارت و کنترل داشته باشند.
در همین راستا، ابراهیم الاصیفر، تحلیلگر سیاسی گفت: رقابت میان روسیه و آمریکا بر سر لیبی، پدیده ای جدیدی نیست، در دهه هفتاد میلادی نیز هنگامی که روسیه سعی داشت جفره را تبدیل به یک پایگاه های نظامی کند، ایالات متحده تصمیم گرفت نیرو های خود را به سرعت وارد طرابلس کند و منطقه معیتیقه را به پایگاه نظامی تبدیل کند. در واقع، رقابت میان روسیه و آمریکا به منظور گسترش نفوذ در لیبی، زمانی آغاز شد که روسیه و آمریکا در سوریه به رقابت پرداختند و در واکنش به پیشروی ایالات متحده در سوریه، مسکو در تلاش برای گسترش نفوذ در لیبی شد. روسیه قصد داشت با این اقدام، خود را به عنوان یک ابر قدرت نشان دهد که می تواند پروسه توازن قوا را از لیبی که یکی از عمده ترین کشور های تأمین کننده نفت برای کشور های غربی است، آغاز کند. ایالات متحده که برای پاسداری از منافع ملی و منابع نفتی خود در لیبی، سرگرم مبارزه علیه گروه های تروریستی است، از این عملکرد روسیه، به شدت خشمگین شده است.
ابراهیم الاصیفر علاوه کرد در پی افزایش نگرانی نسبت به گسترش نفوذ روسیه در لیبی، ایالات متحده قصد دارد مرکز فرماندهی مستقل نظامی آمریکا در آفریقا (افریکوم) را از شهر اشتوتگارت آلمان به شهر سرت در لیبی انتقال دهد و پایگاه نظامی معیتقیه را مجددا در تصرف خود قرار دهد، به ویژه پس از ظهور سربازان روسی در کنار ژنرال حفتر. برای رسیدن به این مأمول، فرماندهان نظامی آمریکا و فائز السراج، رئیس حکومت وفاق ملی، سرگرم گفت و گو و رایزنی هستند تا زمینه ای انتقال مرکز افریکوم را از آلمان به لیبی فراهم کنند.
رقابت اطلاعاتی
علی التکبالی، عضو کمیته امنیت ملی در مجلس نمایندگان (شرق لیبی)، با رد این تحلیل می گوید اگر ایالات متحده قصد تأسیس پایگاه نظامی در لیبی را می داشت، از سال 2011، اقدام به این کار می کرد. آمریکا نیازی به اعزام نیروهای نظامی به لیبی ندارد و اوضاع را از طریق هوا کنترل می کند، هدف واشنگتن، بازگشت ثبات و استقرار به کشور است تا جریان صدور نفت ادامه پیدا کند. علی التکبالی علاوه کرد که جنبش های اعتراضی علیه حکومت اخوان المسلمین در تونس و مصر چشم واشنگتن را به این واقعیت باز کردند که ادامه حمایت از گروه های وابسته به اخوان المسلمین به فاجعه می انجامد. بنابراین، ایالات متحده تصمیم گرفت فعالیت های نظامی خود را منحصر به مبارزه علیه گروه های تروریستی کند و بدین شیوه، از باتلاق درگیری ها قدم بیرون نهد.
در واقع، نوعی رقابت اطلاعاتی میان برخی از کشور های فعال از جمله روسیه و آمریکا در لیبی وجود دارد که بلافاصله پس از پایان جنگ و بازگشت دولت مشروع به پایان می رسد.
ناظران سیاسی بدین باورند که با توجه به افزایش رقابت میان ایالات متحده و روسیه برای گرفتن کارت نفت، لیبی در آستانه فرو افتادن در باتلاق بحرانی است که شباهت بسیاری به اوضاع ناهنجار سوریه دارد. در همین حال، تشدید نبرد و نا امنی و نا کامی جامعه جهانی در حل بحران جنگ، ملت لیبی را در عمق چالش و دشواری قرار داده است.
© IndependentArabia
