بنا بر اعلام سازمان نظام روان‌شناسی، بعد از همه‌گیری کووید ۱۹، نیاز به دریافت خدمات مشاوره بیشتر شده است. محمد حاتمی، رئیس سازمان نظام روان‌شناسی و مشاوره ایران، بهره‌مندی از خدمات روان‌شناسی و مشاوره را یک نیاز عمومی توصیف کرد و گفت: «در شرایط فعلی خانواده‌های کم‌درآمد و اقشار آسیب‌پذیر به‌دلیل نداشتن تمکن مالی برای مراجعه به روان‌شناس و مشاور در معرض خطر بیشتری قرار دارند».
حاتمی با انتقاد از نرخ بالای خدمات روان‌شناسی و تحت پوشش بیمه نبودن آن‌ها به ایسنا گفت: «بارها گفته‌ایم خدمات روان‌شناسی و مشاوره به کالایی لوکس تبدیل شده است و خیلی‌ها گلایه دارند که با این نرخ‌ها نمی‌توانند به روان‌شناس مراجعه کنند.»
تعرفه خدمات مشاوره برای سال ۱۴۰۰ برای یک جلسه ۴۵ دقیقه‌ای به‌طور میانگین شامل این مبالغ بوده است: مشاوره روان‌درمانی (فردی) روان‌شناس با مدرک کارشناسی ارشد ۱۴۰ هزار تومان، مشاوره روان‌درمانی (فردی) روان‌شناس با مدرک دکتری ۲۰۰ هزار تومان، مشاوره ازدواج روان‌شناس با مدرک کارشناسی ارشد ۱۴۰ هزار تومان، مشاوره ازدواج روان‌شناس با دکتری ۲۰۰ هزار تومان، زوج‌درمانی روان‌شناس با مدرک کارشناسی ارشد ۱۶۰ هزار تومان، زوج‌درمانی روان‌شناس با مدرک دکتری ۲۰۰ تا ۲۵۰ هزار تومان و هر جلسه روانکاوی بین ۱۵۰ تا ۳۰۰ هزار تومان. البته کسانی که بیش از ۱۵ سال سابقه کار روان‌شناسی و مشاوره داشته باشند شامل ۱۵ درصد افزایش تعرفه‌اند و در عین حال برای جلسه‌های آنلاین تعرفه استانداردی در نظر گرفته نشده است و همین مبالغ از متقاضیان درخواست می‌شود.
این تعرفه‌ها ممکن است در نگاه اول و در مقایسه با قیمت سایر کالاها و خدمات منطقی به نظر برسد، اما در اغلب موارد بازیابی سلامت روان نیاز به یک فرایند طولانی و جلسه‌های متعدد دارد و اختصاص همین مبالغ به‌ظاهر ناچیز را نیز برای بسیاری از خانواده‌ها که درگیر تورم و مشکلات اقتصادی‌اند دشوار می‌کند. افزون بر آن، در بسیاری از کلینیک‌های خصوصی و مطب‌های شخصی روان‌شناسان و مشاوران به‌ویژه در محله‌های مرفه‌نشین، از چنین مبالغی خبری نیست و هزینه‌های بسیار بالاتری از مراجعان دریافت می‌شود.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
از سوی دیگر، از آنجا که تعرفه‌های روان‌شناسی و مشاوره سال ۱۴۰۰، ۳۰ درصد نسبت به سال ۹۹ افزایش یافت، برای سال ۱۴۰۱ نیز با توجه به نرخ تورم ممکن است همین میزان یا بیشتر افزایش قیمت در نظر گرفته شود. همه این‌ها در حالی است که خدمات مربوط به سلامت روان شامل بیمه نمی‌شود و با این که در بند «ج» ماده ۱۰۲ قانون برنامه ششم توسعه، برخورداری خدمات روان‌شناسی و مشاوره از بیمه‌های پایه و تکمیلی مصوب شد اما به‌دلیل حمایت نکردن سازمان برنامه و بودجه این موضوع محقق نشده است. جا خالی دادن دولت و بیمه‌ها از رسیدگی به روح و روان شهروندان در شرایطی است که نیاز به بهره‌مندی از خدمات روان‌شناسی به‌ویژه بعد از همه‌گیری کووید ۱۹ و مشکلات متعاقب آن برای شهروندان بیشتر احساس می‌شود.
محمد حاتمی، رئیس سازمان نظام روان‌شناسی و مشاوره ایران، با بیان اینکه مراجعه مردم به روان‌شناس‌ها در قیاس با پیش از همه‌گیری کووید-۱۹ افزایش یافته است، تاکید کرد: «در حال حاضر فقط شهروندان دارای تمکن مالی می‌توانند به روان‌شناس‌ها مراجعه کنند. به رئیس‌جمهوری نامه نوشتیم که با همه‌گیری کووید ۱۹ شرایط پیچیده‌تر و بحرانی‌تر شده است و نیاز به دریافت خدمات روان‌شناسی و مشاوره در بین مردم بیشتر احساس می‌شود، اما آخرین پاسخی که دریافت کردیم این بود که بودجه اختصاصی برای این امر وجود ندارد.» او اسفند سال گذشته نیز در جلسه ستاد ملی مبارزه با کرونا با اشاره به ارتباط بین بحران کرونا و اختلالات روانی و آسیب‌های اجتماعی - روانی گفت که وزارت بهداشت قبل از همه‌گیری کووید-۱۹، نرخ اختلالات روانی در ایران را ۲۳.۸ درصد اعلام کرده بود، اما حالا نرخ شیوع اختلالات روانی می‌تواند ۳۴.۵ درصد باشد.
افزایش نیاز احساس به دریافت مشاوره روان‌شناسی و کوچکتر شدن دایره مراجعه‌کنندگان به‌دلیل گرانی این خدمات و مشکلات اقتصادی باعث شد هفتم آذر ۱۴۰۰، کارزار مردمی «مطالبه قرار گرفتن خدمات روان‌شناسی تحت پوشش بیمه» تشکیل شود. در این بیانیه که به امضای بیش از ۲۱ هزار نفر رسید، خطاب به وزیر بهداشت و همچنین وزير تعاون، كار و رفاه اجتماعی، نوشته شد: «با توجه به استقبال مردم از خدمات روان‌شناسی، به‌دلیل هزینه‌بر بودن جلسات روان‌درمانی که اغلب نیز به چند هفته و چند ماه کار مستمر نیاز دارد، پرداخت تعرفه‌های مربوطه برای آحاد جامعه ایرانی سنگین و خارج از توان است. بنابراین ما امضاکنندگان این پویش خواستار قرار گرفتن خدمات روان‌شناسی و مشاوره تحت پوشش بیمه هستیم تا از این طریق ضمن گسترش فرهنگ مراجعه به روان‌شناس، نسبت به کاهش معضلات حوزه سلامت روان اقدامی جدی صورت گیرد.» با این حال، خواسته‌های این کارزار نیز مانند بسیاری از خواسته‌های دیگر تاکنون به جایی نرسیده است.
