گرانی و کمبود دارو این روزها به یکی از موضوعات نگران‌کننده تبدیل شده است. بسیاری از مردم این مشکل را ناشی از ضعف مدیریت دولت می‌دانند. با این حال، برخی افراد حامی رئیسی می‌کوشند آن را توجیه کنند. در همین زمینه، جلیل میرمحمدی، نایب‌رئیس کمیسیون بهداشت و درمان مجلس شورای اسلامی، گفت: «دولت براساس مصوبه مجلس در سقف تعیین‌شده در بودجه ۱۴۰۰ ارز به دارو اختصاص داد، منتها آن میزان با نیاز ما در داخل کشور همخوانی نداشت.»

به گزارش ایسنا، او با بیان این نکته که «از بهمن سال گذشته تاکنون ارزی برای دارو اختصاص پیدا نکرده، اما معادل ۷۰۰ میلیون دلار مواد اولیه وارد کشور شده است»، افزود: «اختصاص ندادن ارز از سوی بانک مرکزی به معنای تخلف دولت نیست، چون آن‌ها در سقف مصوبه مجلس ارز برای واردات دارو و مواد اولیه اختصاص دادند، اما سقف پر شده بود و نمی‌توانستند دیگر ارزی بدهند. باز هم با این وجود ستاد ملی مقابله با کرونا اعتباری را تعیین کرد تا مشکلی برای کشور به وجود نیاید.»

اما برخلاف گفته‌های میرمحمدی، محمد پاک‌مهر، عضو کمیسیون بهداشت و درمان، روز چهارشنبه، ۲۴ فروردین، در مصاحبه با وب‌سایت «عصر ایران» گفته بود که اگر دولت ۹ میلیارد دلار ارز مصوب مجلس برای دارو را اختصاص ندهد، قیمت داروی تولید داخلی و خارجی به ترتیب دو و شش برابر می‌شود.

به عبارت دیگر او می‌گوید که مجلس ارز لازم را تصویب کرده است، اما این دولت است که آن را تخصیص نمی‌دهد.

از سوی دیگر، عبدالرضا مصری، نایب‌رئیس مجلس، نیز به‌تازگی در یک برنامه تلویزیونی گفت اسناد و مدارکی در اختیار دارد که اثبات می‌کند مقام‌های وزارت بهداشت در افزایش قیمت دارو نقش دارند.

در این شرایط، این احتمال همچنان وجود دارد که پس از حذف کامل ارز ترجیحی، قیمت دارو باز هم گران‌تر شود؛ موضوعی که باعث افزایش انتقادها به دولت رئیسی شده است.

در همین رابطه، مسعود پزشکیان، عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس گفت :«گران شدن دارو بدیهی است و حتی بدتر هم خواهد شد. دلیل آن هم تنها اختصاص پیدا نکردن ارز به دارو از بهمن سال گذشته نیست.»

به گفته پزشکیان دولت پولی ندارد که بخواهد برای واردات دارو اختصاص دهد. به همین دلیل با اینکه ۹۵ درصد داروها در داخل تولید می شود اما باید مواد اولیه آن از خارج بیاید.

او با رد ادعای دولت مبنی بر اینکه مشکلی برای تامین مالی دارو وجود ندارد، گفت:«طبق گزارشات رسیده تاکنون ارزهایی که باید به دارو می دادند تا مواد اولیه وارد شود، داده نشده است لذا در آینده هم به احتمال زیاد مشکلاتی در دارو وجود خواهد داشت.»

حالا حامیان دولت سعی دارند مشکل به‌وجود آمده را توجیه کنند و مسئولیت آن را از دوش دولت بردارند. با این حال، به نظر می‌رسد تا به ثبات رسیدن وضعیت بازار دارو، افکار عمومی قانع نخواهد شد؛ به‌ویژه که رئیسی در تبلیغات انتخابات ریاست جمهوری وعده داده بود که هزینه درمان در سبد اقتصادی مردم را به نصف کاهش خواهد داد. اما برخلاف وعده‌های پیشین، وضعیت بدتر هم شده است.

روزنامه «فرهیختگان» در این زمینه می‌نویسد:«از سال گذشته که زمزمه‌های حذف ارز ترجیحی دارو به گوش می‌رسید، تا سال ۱۴۰۱ که حذف آن رسما تایید شد، اما هنوز اتفاق نیفتاد، قیمت تمام اقلام دارویی تولید داخل بین ۱۵ تا ۴۰ درصد افزایش یافت. داروهای وارداتی بیماران خاص نایاب شد، برخی اقلام پرمصرف تا ۱۰۰ درصد گران‌تر شدند، و شیرخشک نیز افزایش ۱۶۰ درصدی قیمت را تجربه کرد.»