پس از فاجعه فروریختن ساختمان متروپل آبادان، دراوایل خرداد سال ۱۴۰۱، ، فهرستی شامل اطلاعات ۱۲۹ ساختمان ناایمن تهران منتشر شد. پس از انتشار این فهرست، سازمان آتش‌نشانی و خدمات ایمنی اعلام کرد که آن را تایید نمی‌کند اما این موضوع به معنای تایید ایمنی این ساختمان‌ها هم نیست. حالا با گذشت یک ماه از انتشار فهرست یادشده، علی نصیری، رئیس سازمان مدیریت بحران شهر تهران، می‌گوید تعداد ساختمان‌های ناایمن تهران ممکن است به ۱۵۰ یا ۲۰۰ مورد هم برسد.
پیش‌تر زهرا نژادبهرام و محسن هاشمی، دو عضو سابق شورای شهر تهران، به رسانه‌ها گفته بودند که پس از حادثه ساختمان پلاسکو و آتش‌سوزی کلینیک سینا اطهر، نهادهای امنیتی از انتشار فهرست ساختمان‌های ناایمن شهر تهران جلوگیری کردند. سخنان اخیر محمدجعفر منتظری، دادستان کل کشور، نیز آشکار می‌کند که نهادهای امنیتی با هدف جلوگیری از شکل‌گیری هرگونه اعتراض و ناامنی، اجازه نمی‌دهند فهرست ساختمان‌های ناایمن اعلام شود. دادستان کل کشور پنجم تیر به‌صراحت گفت: «انتشار لیست ساختمان‌های پرخطر به مصلحت نیست و به التهاب منجر می‌شود.»
رئیس سازمان مدیریت بحران شهر تهران هم در گفت‌وگوی اخیر خود تایید کرد که درباره انتشار اسامی ساختمان‌های پرخطر «مراجع تصمیم‌گیر» تصمیم می‌گیرند.
نهادهای امنیتی جمهوری اسلامی ایران در حالی هرگونه اطلاع‌رسانی درباره ساختمان‌های پرخطر را ممنوع کرده‌اند که برای مقاوم‌سازی آن‌ها اقدام مناسبی هم انجام نمی‌شود.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
به گفته علی نصیری به مالکان، مهلت داده شده است که ساختمان‌های خود را ایمن کنند و اسامی آن‌ها تنها در صورتی منتشر می‌شود که از ایمن‌سازی امتناع کنند. این ادعا نیز در حالی مطرح می‌شود که بیشتر ساختمان‌های پرخطر تهران مالک خصوصی ندارند و جزو دارایی‌های نهادهای دولتی و حکومتی‌اند؛ از آن جمله می‌توان به بیمارستان‌های امام خمینی و رسول اکرم، وابسته به وزارت بهداشت و گود برج میلاد وابسته به شهرداری تهران را نام برد.
با وجود وعده‌هایی که مسئولان برای مقاوم‌سازی ساختمان‌ها و در حالی که ساختمان‌های پرخطر مثل بمب ساعتی عمل می‌کنند و هرلحظه احتمال فروریختن یا وقوع حادثه‌ای در آن‌ها وجود دارد، شواهد نشان می‌دهد که این مسئله اولویت ندارد و قرار نیست به‌سرعت کاری انجام شود. این را می‌توان از سخنان رئیس سازمان مدیریت بحران شهر تهران برداشت کرد که آب پاکی را روی دست مردم ریخت و به‌صراحت گفت: «قرار نیست همین فردا صبح معجزه‌ای رخ دهد؛ چرا که اتفاق‌هایی که از مدت‌ها پیش به وجود آمد، ظرف چند ماه قابل‌حل شدن نیست.»
از گفته‌های این مقام شهرداری چنین برمی‌آید که تازه قرار است تمامی دستگاه‌های مرتبط از جمله قوه قضاییه و شهرداری دور یک میز بنشینند و درباره این موضوع تصمیم‌گیری کنند.
پیش‌تر فرشید پورحاجت، دبیر کانون سراسری انبوه‌سازان گفته بود حدود ۲۰۰ ساختمان شبیه متروپل آبادان، در تهران در حال ساخت‌اند.
بر اساس ماده ۵۵ قانون شهرداری‌ها، اگر در ساختمانی اصول ایمنی، فنی و بهداشتی رعایت نشود، شهرداری می‌تواند به مالک اخطار دهد یا مانع ادامه کار آن شود؛ با وجود این قانون سختگیرانه، زدوبند‌هایی که میان شهرداری‌ها، افراد نزدیک به حکومت و نهادهای امنیتی وجود دارد، فاجعه‌هایی مثل ریزش ساختمان‌های متروپل آبادان و پلاسکو تهران را رقم می‌زند و در نهایت هم هیچ‌یک از نهادهای حکومتی مسئولیت چنین حوادثی را بر عهده نمی‌گیرند.
