موسسه استاسیس با انتشار نتایج آخرین نظرسنجیاش اعلام کرد محمود احمدینژاد، رئیس دولتهای نهم و دهم جمهوری اسلامی ایران، محبوبترین شخصیت سیاسی داخل ایران است. این موسسه در بخشی از گزارشی که روز سهشنبه، ۲۵ مرداد ۱۴۰۱، منتشر کرد چنین نوشت: «بر اساس نتایج نظرسنجی که توسط شرکت تحلیل دادههای استاسیس در هفته آخر تیر و هفته اول مرداد ماه ۱۴۰۱ انجام شده است، حدود ۶۵ درصد از ایرانیها به آقای احمدینژاد علاقه دارند.»
بر پایه گزارش مورد نظر، ۴۷ درصد از جمعیت علاقمند به احمدینژاد، علاقه خود به او را «بسیار زیاد» میدانند و «۱۹ درصد هم میگویند که به ایشان تا حدی علاقه دارند.»
نظرسنجی موسسه استاسیس همچنین نشان میدهد که میزان محبوبیت احمدینژاد در مقام مقایسه با دیگر چهرههای سیاسی جمهوری اسلامی ایران، «از جمله روسای دو قوه انتخابی کشور، روسای جمهور پیشین و وزیر امور خارجه پیشین»، به مراتب بیشتر است. بر اساس دادههای بهدست آمده در این نظرسنجی پس از احمدینژاد بهترتیب محمد خاتمی، رئیس دولتهای هفتم و هشتم جمهوری اسلامی ایران، و محمدجواد ظریف، وزیر خارجه دولتهای یازدهم و دوازدهم، محبوبترین شخصیتهای سیاسی داخل کشوراند.
موسسه استاسیس در این مورد نوشت:«چهلونه درصد از ایرانیها به آقای خاتمی علاقه دارند و محمدجواد ظریف با ۴۶ درصد در رتبه سوم قرار دارد.»
محمود احمدینژاد که در دوران حضور هشت سالهاش در پاستور یکی از منفورترین چهرههای سیاسی ایران پس از انقلاب محسوب میشد، در سالهای اخیر موفق شده تا لایههای گستردهتری از جامعه ایران را به خود جذب کند. او در یک دهه گذشته با دور ماندن از کانون قدرت و فاصله گرفتن از علی خامنهای، رهبر جمهوری اسلامی ایران، توانست محبوبیتش را بازسازی کند.
برخی اظهارنظرهای او در سالهای اخیر بسیار جنجالبرانگیز شد. بهعنوان مثال پس از آنکه شورای نگهبان صلاحیت او برای حضور در سیزدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری را رد کرد، احمدینژاد به صراحت از هوادارهایش خواست تا انتخابات ریاست جمهوری خرداد ۱۴۰۰ را تحریم کنند.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
احمدینژاد پیش از برگزاری انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰، و در سوم اردیبهشت ماه همان سال، با حملهای همزمان به دو جریان موسوم به اصلاحطلب و اصولگرا گفت:«یک طرف دنبال این است که به بهانه تشدید کرونا، انتخابات را عقب بیندازد تا فرصت پیدا کند و شرایط را بهنفع خود تغییر دهد و طرف دیگر هم بهدنبال این است که در سایه کرونا و مشارکت پایین مردم، نامزد خود را از صندوق بیرون بیاورد.»
او در همان سخنرانی، ضمن اشاره به خشم عمومی مردم ایران نسبت به جمهوری اسلامی، گفت برخی از مقامهای حکومت ایران «جزیره خریدهاند تا در صورت جوشیدن خشم ملت به آنجا فرار کنند.»
احمدینژاد همچنین پس از حمله روسیه به اوکراین، مواضعی بر خلاف موضع رهبر جمهوری اسلامی ایران در این مورد اتخاذ کرد. او در ۲۶ اردیبهشت ۱۴۰۱، حمله روسیه به اوکراین را «جلوهای آشکار از چهره خشن و ضد مردمی تمرکز قدرت و ثروت» توصیف کرد و یک ماه پس از آن تاریخ نیز به مقامهای حکومت ایران خرده گرفت که چرا منافع اقتصادی جمهوری اسلامی را فدای منافع روسیه در جنگ اوکراین کردهاند.
با تمامی این اوصاف، یکی دیگر از نکتههای نظرسنجی موسسه استاسیس به نفرت عمومی از حسن روحانی، رئیس دولتهای یازدهم و دوازدهم جمهوری اسلامی ایران، مربوط میشود. در بخشی از گزارش این موسسه چنین آمده است:«هفتاد درصد ایرانیها میگویند که به آقای روحانی اصلا یا چندان علاقه ندارند.»
بهگزارش این موسسه نظرسنجی محمدباقر قالیباف، رئیس یازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی، و ابراهیم رئیسی، رئیس دولت سیزدهم، دو چهرهای هستند که، پس از حسن روحانی، نامحبوبترین چهرههای سیاسی داخل ایران بهحساب میآیند.
با اینوجود، یکی از نکات قابل تامل در روش نظرسنجی این موسسه این است که علی خامنهای و فرماندهان سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در میان افرادی که شرکتکنندگان در نظرسنجی استاسیس نظرشان را درباره آنها گفتهاند، حضور ندارند.
موسسه استاسیس در سال ۲۰۲۱ و در شهر واشینگتندیسی بهثبت رسید. این موسسه میگوید هدفش «سنجش افکار عمومی مردم ایران» در مواردی چون «نظرسنجیهای انتخاباتی» است.