بدهی دانشگاههای علوم پزشکی به بیمهها، مانع از تحویل داروی فاکتور هشت بیماران خاص به داروخانهها در ایران شده است.
احمد قویدل، عضو مجمع عمومی کانون هموفیلی ایران، گفت بر اساس اعلام شرکتهای تولید دارو، ۲۵۰ هزار ویال فاکتور هشت موردنیاز بیماران هموفیلی به شرکتهای توزیع تحویل داده شد.
قویدل افزود بدهی این دانشگاه مانع از توزیع این داروها شد بهطوری که در حال حاضر «کمبود فاکتور هشت در استانهای اصفهان و فارس بسیار جدی است و فاکتور هشت پلاسمایی نیز در لرستان وجود ندارد.»
به گفته او «گروگان گرفتن داروهای بیماران بابت پرداخت بدهی دانشگاههای علوم پزشکی، یک درد کهنه و قدیمی است.»
قویدل گفت: «بازبینی این فرآیند برای پیشگیری از فاجعه معلولیت بیماران یک امر مهم و جدی است.»
به گفته این عضو مجمع عمومی کانون هموفیلی، شرکتهای تولید دارو ۲۵۰ میلیارد تومان از سازمانها و نهادها طلب دارند که «این زنجیره معیوب فقط حاصلش نارضایتی و وارد آمدن صدمات جبراننشدنی به بیماران است.»
او همچنین از کمبود شدید داروی «هیومیت» مبتلایان به بیماری «ون ویلبراند» خبر داد.
زنان مبتلا به این بیماری در دوران خونریزی ماهیانه بدون اینکه حادثهای برای آنها رخ داده باشد به این دارو نیاز حیاتی دارند.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
کمبود داروی بیماران خاص در ایران، مشکلات این بیماران و خانوادههایشان را دوچندان کرده است.
بر اساس برخی گزارشها، کمبود این داروها طی دو سال گذشته در مرگ دستکم ۱۰ هزار نفر از بیماران خاص نقش داشتهاند، اما مقامهای بهداشتی در ایران میگویند که این تعداد در اثر ابتلا به ویروس کرونا جان باختهاند.
کمبود دارو و تجهیزات ویژه موردنیاز بیماران خاص در سالهای اخیر به گران شدن سرسامآور هزینه درمان منجر شده است و تعداد زیادی از این بیماران هم به واسطه ناتوانی در تامین این هزینهها از ادامه درمان سر باز زدهاند.
بیماران خاص برخلاف ادعاهای مکرر مقامهای جمهوری اسلامی، تحت پوشش هیچ بیمهای نیستند و هزینه درمان را باید خودشان تامین و پرداخت کنند.
مقامهای جمهوری اسلامی از این بیماران در سالهای اخیر بارها سوءاستفاده سیاسی کردهاند و کوشیدهاند چنین وانمود کنند که تحریمها مانع واردات کالاهای موردنیاز این بیماران بوده است.
بیماران پروانهای و از جمله کودکان مبتلا به این بیماری ازجمله بیمارانی به شمار میروند که روحانیان حاکم بر ایران از آنها بهرهبرداریهای سیاسی و تبلیغاتی فراوانی کردهاند.
این دسته از بیماران به باند مخصوصی نیاز دارند که باید از خارج از کشور وارد شود. سال ۱۳۹۹ یونیسف پنج هزار و ۸۰۰ کیلو پانسمان مورد نیاز این بیماران را تامین کرد، اما پس از مدتی آشکار شد که بخش زیادی از این باندهای پانسمان سر از بازار آزاد درآورده است.