میانگین تماشاگران فیلم در سینما‌های ایران به کمتر از هشت نفر در هر نوبت نمایش رسیده و منجر به یکه‌تازی «فیلم‌های نفروش» در این صنعت شده است.

خبرگزاری مهر این آمار را «فاجعه»‌ای برای سینمای ایران خوانده است. براساس این گزارش همه‌گیری کرونا و اختلاف‌ها و دخالت‌ها در صنعت سینما هم در بروز چنین وضعیتی موثر بوده است.

آن‌طور که این خبرگزاری گزارش کرده است، از نوروز ۱۴۰۱ تاکنون ۳۳ فیلم به چرخه اکران راه یافته‌اند که اغلب آن‌ها «به قدری گمنام و بی‌ظرفیت» بوده‌اند که «امیدی به فروش آن‌ها» نبود و این روند انتخاب در اکران فیلم‌ها همچنان ادامه دارد.

خبرگزاری مهر علت بروز چنین وضعیتی را «خالی بودن دست سینمای ایران از تولیداتی با کیفیت بالا و البته مخاطب‌پسند» اعلام کرده است.

این گزارش همچنین حکایت از آن دارد که ۱۰ فیلمی که در این بازه زمانی اکران شده‌اند، کمتر از یک میلیارد تومان فروش داشته‌اند، در حالی که به گفته این خبرگزاری، ساخت یک فیلم در ایران در حال حاضر پنج میلیارد تومان هزینه دارد.

براساس این گزارش، ۲۳ فیلم دیگر فروشی بالغ بر یک میلیارد تومان داشته‌اند، اما جز چند فیلم، این اعداد و ارقام نتوانسته است این گونه فیلم‌ها را از جرگه «شکست‌خوردگان» خارج کند.

به نوشته این خبرگزاری، «واقعیت این است که قهر مخاطبان از سالن‌های سینما تنها منحصر به فیلم‌های کم‌فروش نمی‌شود و ردپای این روی‌گردانی» در فیلم‌های به ظاهر پرفروش هم دیده می‌شود.

مهر از اختلاف‌ها و نزاع‌ها نیز در حکم یکی دیگر از عوامل این شرایط بغرنج صنعت سینما در ایران نام برده و نوشته است:‌ «انگشت اتهام اصلی متوجه مدیریت کلان سینما است که با وجود ارایه بسته‌های تشویقی، هنوز اقداماتش تاثیری بر رونق اکران سینماها نداشته است.»

امیرحسین علم‌الهدی که خبرگزاری مهر او را از کارشناسان حوزه اقتصاد معرفی کرده است، نیز یکی از علت‌های بروز این «فاجعه» را «فضای ناایمن و فاقد امنیت روانی برای فعالان سینمای ایران» اعلام کرده است.

علم‌الهدی می‌گوید که شمار مخاطبان سینمای ایران در قیاس با سال ۱۳۹۸، با افتی ۵۰ درصدی مواجه شده است و طی این سال‌‌ها حدود ۲۵ هزار صندلی فعال از آمار کل سینمای ایران، کم شده است.

او ادامه می‌دهد که در پنج ماهه ابتدایی سال ۹۸، سینمای ایران ۱۲ میلیون مخاطب داشت، و این آمار در پنج ماهه نخست امسال به شش میلیون نفر رسیده است.

او همچنین تعطیلی سینماهای «مرکزی»، «پارس»، «عصر جدید» و «باغ کتاب» را از عوامل کاهش شمار صندلی‌های سینما برمی‌شمرد.

علم‌الهدی می‌افزاید که با توجه به هزینه‌های تولید فیلم در ایران، فیلمی در گیشه موفق خواهد بود که بتواند دست‌کم ۱۰ میلیارد تومان فروش داشته باشد، که سهم تهیه‌کننده از این فروش ۳۳ تا ۳۷ درصد است.

خبرگزاری ایرنا که زیر نظر دولت فعالیت می‌کند، نیز در گزارشی نوشته است که سینما در دولت دوازدهم بود که «اوضاع بغرنجی» پیدا کرد و رکود عمیقی نظام تولید، توزیع، و پخش این صنعت را فرا گرفت.

این خبرگزاری افزود که چنین وضعیتی، باعث شد که «جمعیت قابل‌توجهی از فعالان سینما و سینمادار نیز بالاجبار خانه‌نشین شده و در ارتزاق روزانه خود نیز درماندند.»

ایرنا با این مقدمه کوشید نشان دهد که در دولت ابراهیم رئیسی، ۹ اقدام در حمایت از صنعت سینما صورت گرفته است؛ اقداماتی که البته به اعتراف بسیاری از فعالان حوزه سینما، نتوانسته است این صنعت را از بحران خارج کند.

در این شرایط، خبر رسیده است که دولت ​​کارگروهی برای اکران و پخش فیلم‌های ایرانی در سینماهای روسیه تشکیل داده است؛ اقدامی که از اراده روحانیون حاکم بر ایران به تقویت رابطه با مسکو نشان دارد.

محمد خزاعی، رئیس سازمان سینمایی ایران، نیز هدف از تشکیل این کارگروه را در «راستای حمایت و‌ تقویت از ظرفیت‌های پخش و ‌توزیع و شبکه اکران و عرضه محصولات سینمای ایران» معرفی کرده است.

جمهوری اسلامی ایران در شرایطی پیگیر تعمیق روابط همه‌جانبه خود با روسیه است که این کشور به دلیل حمله به اوکراین، با تحریم‌‌های گسترده‌ای مواجه شده است که جشنواره فیلم مسکو هم از این تحریم‌ها بی‌نصیب نمانده است.