خبر درگذشت ملکه الیزابت دوم به‌سرعت در سراسر جهان پخش شد و به واکنش‌های مختلف انجامید. اما تیتر یکی از رسانه‌ها در این مورد به نظر شوخی می‌آمد. روزنامه دیلی میل در گزارشی اختصاصی خبر داد که «زنبوردار سلطنتی درگذشت ملکه را به زنبورهای ملکه اطلاع داده است».

اما این موضوع شوخی نبود و کاملا جدی بود. تاریخدانان فولکلور می‌گویند، سنت «مطلع کردن زنبورها» قرن‌ها سابقه دارد و برخی باور دارند که اگر انجام نشود عواقب وخیمی در پی خواهد داشت. این سنت در بریتانیا و برخی از کشورهای غربی سابقه دارد.

مارک نورمن، متخصص فرهنگ‌های فولکلور، کتابی به نام «مطلع کردن زنبورها و سایر آداب: فولکلورِ رسوم و سننِ روستایی» نوشته است که چنان‌که از نامش بر می‌آید به این موضوع نیز پرداخته است. او در گفت‌وگویی با روزنامه نیویورک تایمز آمریکا گفت: «این سنت بسیار قدیمی و دیرین است اما خیلی شناخته‌شده نیست.»

طبق این سنت، زنبورها جزو اعضای خانواده محسوب می‌شوند و باید آن‌ها را از رویدادهای مهم خانواده و به‌خصوص تولد و مرگ افراد با خبر کرد.  زنبوردارها برای انتقال خبر، در کندوها را می‌زنند و گاهی اوقات در طی دوره عزاداری پارچه سیاه روی کندو می‌گذارند. نورمن گفت این رسم در بریتانیا رایج‌تر است، اما در آمریکا و بخش‌هایی از اروپا هم وجود دارد.

باور رایج در قرن‌های ۱۸ و ۱۹ این بود که اطلاع‌رسانی نکردن به زنبورها می‌تواند به عواقب وخیمی منجر شود؛ مثلا اینکه زنبورها قابلیت تولید عسل را از دست بدهند، فرار کنند یا حتی بمیرند. در قرن بیست‌ویکم، زنبورداران کمتر باورهای اینچنینی دارند اما نورمن گفت همچنان آن‌ را به‌عنوان «نشانه احترام» انجام می‌دهند.

روزنامه نیویورک تایمز با تهیه گزارشی در لندن، با استفن فلمینگ گفت‌وگو کرد، زنبورداری با ۲۵ سال سابقه و یکی از سردبیرهای مجله «بی‌کرفت» که ویژه زنبورداران بریتانیا منتشر می‌شود. او گفت یک بار این رسم را پس از درگذشت یکی از دوستانش به جا آورده است. او به سراغ زنبورهای دوستش رفته و در کندوها را زده و خبر درگذشت دوستش را به گوش‌ آن‌ها رسانده است. او در این مورد توضیح داد: «این کار را تنها به این دلیل انجام دادم که فکر می‌کنم دوستم اگر بود خوشش می‌آمد.»

مجله «بی‌کرفت» در سال ۲۰۱۹ مقاله‌ای در مورد رسم اطلاع به زنبورها منتشر کرد و این‌جا بود که چند نفر نامه‌هایی در مورد تجربه‌های خودشان در این زمینه نوشتند. یکی از خواننده‌ها از این گفت که پس از مرگ یک زنبوردار به سراغ زنبورهای او رفته و برایشان شعری مقفی سروده است: «آی زنبورها، به حرفم گوش دهید. ارباب اکنون درگذشته.» (شعر در زبان انگلیسی وزن و قافیه دارد.)

جان چپل، زنبوردار قصر باکینگهام، با رسانه‌ها صحبت نکرده است. اما به گزارش دیلی میل، او روبان‌های سیاه‌رنگی را روی کندوها بست و با صدای آرام خبر مرگ ملکه را برای زنبورها زمزمه کرد و به آن‌ها گفت که اکنون ارباب جدیدی خواهند داشت. 

فلمینگ گفت بیشتر زنبوردارها احتمالا این رسم را می‌شناسند، اما همه آن‌ را اجرا نمی‌کنند. او در ادامه افزود: «تصور عمومی این است که کار نیک و زیبایی است.»

ملکه الیزابت به عشق خود به حیوانات معروف بود، گرچه بیش از زنبورها عشق او به سگ‌های کورگی و اسب‌ها معروف است. همچنین، علاقه او به سوارکاری شهرت داشت و هنگام دیدارش با پادشاه ایران نیز آن‌ها در مورد این علاقه مشترک خود صحبت کردند. او در ضمن، حامی بیش از ۳۰ سازمان خیریه فعال در زمینه حیوانات بود و در طول حکومت ۷۰ ساله خود حداقل ۳۰ سگ کورگی داشت. پیش از به سلطنت رسیدن و از همان کودکی نیز او به حیوانات علاقه داشت و عکس‌های بسیاری از او کنار حیوان‌های مختلف منتشر شده است. ملکه الیزابت در ضمن، در سال ۱۹۵۷ یک گاو از یک انجمن سلطنتی دریافت کرد که سال‌ها صاحب آن بود و معروف بود که به کبوترهای ملک ساندرینگهام نیز  سر می‌زند. 

شاهزاده ویلیام، ولیعهد کنونی، پیش از این گفته بود که راز خوشحالی مادربزرگش حیوان‌های خانگی او بوده‌اند. گرچه او در مورد سر و صدای آن‌ها نیز شکایت کرده است. ویلیام در سال ۲۰۱۲ در گفت‌وگویی تلویزیونی گفت: «من البته راجع به عقلانیت پارس کردن مدام تمام سگ‌های کورگی کلی حرف دارم. نمی‌دانم ملکه چطور از پسش برمی‌آید.»