معمولا در اغلب فیلم‌های سینمایی یا سریال‌ها برای به نشان دادن فرد باهوش یا جذاب، او را با عینک تصویر می‌کنند. بسیاری از افراد هم تحت تاثیر همین تصاویر از عینک‌های قلابی بدون نمره برای افزایش جذابیت و تاثیرگذاری عمیق‌تر بر افراد استفاده می‌کنند؛ اما آیا واقعا عینک شما را جذاب‌تر، باهوش‌تر و بااعتمادبه‌نفس‌تر نشان می‌دهد؟

به گزارش نیویورک‌پست، محققان کالجی در اردن تصمیم گرفتند نتایج تحقیق‌های قدیمی تاثیر عینک بر ظاهر افراد (با تاکید بر تحقیقات راجر تری در دهه ۹۰) را با توجه به ملیت عرب بازبینی کنند.

مطالعه جدید محققان دانشگاه اردن که در مجله کورئوس منتشر شد، نشان داد افرادی که عینک می‌زنند کمتر باهوش و جذاب به نظر می‌رسند و این‌طور نشان می‌دهند که اعتمادبه‌نفس کمتری دارند.

در این تحقیق که روی ۵۱۷ نفر از جوانان در سن دانشگاه انجام شد، حدود ۳۳٪ عینکی و ۶۷٪ بدون عینک شرکت داشتند تا تاثیر عینک بر معیارهای زیبایی و عزت‌نفس را ارزیابی کنند.

به شرکت‌کنندگان عکس‌هایی از چهار نفر با عینک و بدون آن نشان داده شد و از آن‌ها خواسته شد جذابیت، اعتمادبه‌نفس و هوش افراد در عکس‌ها را در مقیاس صفر تا ۱۰ ارزیابی کنند.

نتایج نشان داد تصاویر افراد بدون عینک نمره بیشتری نسبت‌به افراد عینکی دریافت کرده است. درحالی‌که شرکت‌کنندگان عینکی به عکس‌های افراد عینکی نمره‌های بالاتری دادند، افراد بدون عینک چنین واکنشی به عکس‌های بدون عینک نداشتند.

البته در این مطالعه عوامل خاص، ازجمله قاب عینک و ویژگی‌های صورت در تعیین جذابیت در نظر گرفته نشده است. همچنین محققان این طرح امیدوارند افرادی که واقعا به عینک نیاز دارند، با این مطالعه بیشتر به استفاده از آن تشویق شوند.

در این مطالعه آمده است: «اصلاح بینایی با عینک اثرهای اجتماعی و شخصیتی مرتبطی بر کاربر دارد. مطالعه این اثرها ممکن است در مورد چگونگی انطباق بیشتر با این دستگاه‌های اصلاحی دید، بینش عمیق‌تری به ما بدهد.»

طبق گفته شورای بینایی، حدود ۷۵٪ بزرگسالان در سراسر جهان از انواع محصولات اصلاح‌کننده بینایی استفاده می‌کنند که ۶۴٪ آن‌ها عینک می‌زنند.

بااین‌حال، این مطالعه نشان می‌دهد که همه با استانداردهای غربی مد موافق نیستند و نتایج بر‌اساس ارتباط فرهنگی با عینک متفاوت است. در این مطالعه آمده است: «تاثیر عینک بر ظاهر افراد با متغیرهای اجتماعی و قومیتی، نتایج متفاوتی با تحقیقات غربی دارد. این مطالعه بر روی دانشجویان عرب اردنی انجام شده است و نتایج متناقضی با تحقیقات انجام‌شده در غرب دارد.»