لوئیس همیلتون در مسابقات فرمول یک آمریکا برای ششمین بار قهرمان جهان شد و نام او در لیست بزرگان ورزش بریتانیا قرار گرفت.
این راننده 34 ساله با کسب جایگاه دوم در تگزاس، رکورد «خوان مانوئل فانخیو»، پدرخوانده آرژانتینی این ورزش، را شکست و به رکورد مایکل شوماخر، که هفت دوره قهرمان این مسابقات شده است، نزدیک شد.
در حالی که چهار دور تا پایان مسابقه باقی مانده بود، والتری بوتاس تمام تلاشش را کرد تا با بکارگیری استراتژی متفاوت، لوئیس همیلتون، هم‌تیمی‌اش در تیم مرسدس را پشت سر بگذارد و جنگ بر سر عنوان را به برزیل بکشاند.
ماکس فرستاپن، راننده رد بول در طول مسیر همپای همیلتون راند و تنها هشت دهم ثانیه پس از این راننده انگلیسی به خط پایان رسید.
پیتر بونینگتون، مهندس مسابقه همیلتون داد می‌زد «لوئیس، زود باش. خودشه. قهرمان جهان. رفیق، کارت عالی بود.»
همیلتون که احساسی شده بود جواب داد «دوستان، همچنان صعود می‌کنیم. عجب آخر هفته‌ای بود. تقدیم به همه کسانی که آمدند، نمی‌توانم باور کنم. نمی‌توانم باور کنم.»
همیلتون اتومبیل خود را در جایی که برای جشن گرفتن قهرمانی جهانی او رزرو شده بود پارک کرد.
او در حالی که همچنان داخل خودروش نشسته بود، کلاه ایمنی‌اش را برداشت و سپس روی سقف خودرو نقره‌ای خود ایستاد و به تشویق جمعیت پاسخ می‌داد. سپس سراغ مکانیک‌های مرسدس رفت، آنها را در آغوش گرفت و شادی کنان پرچم بریتانیا را بلند کردند.
همیلتون گفت: «صادقانه بگویم مات و مبهوتم. خیلی هیجان‌زده‌ام. پدر و مادرم، نامادری و ناپدری‌ام اینجا هستند. افتخار بزرگی است که آن بالا با قهرمانان باشی. وقتی که شش یا هفت سال داشتم، پدرم به من می‌گفت، هرگز تسلیم نشو – این شعار خانواده ماست.
«من امروز تمام توانم را به کار گرفتم و امیدوار بودم که برنده شوم اما چیز زیادی از لاستیکهایم باقی نمانده بود.»
«نمی‌دانم چند تا عنوان قهرمانی را می‌توانم ببرم، اما به عنوان یک ورزشکار خیلی احساس سرزندگی و شادابی می‌کنم. ما به تلاش خود ادامه خواهیم داد.»
این راننده 34 ساله پس از آنکه دور پرخطر اول را پشت سر گذاشت پنجمین قهرمانی او ظرف شش سال تقریبا قطعی به نظر می‌رسید.
با توجه به سابقه او، احتمالا خطای او در تغییر لاین و قرار گرفتن پشت سر سباستیان وتل، نادیده گرفته شد – البته این با سبک کار او نمی‌خواند.
همیلتون بی‌باکانه در پیچ 8 از طرف خارج خودرو فراری به سمت راست پیچید و پس از پشت سر گذاشتن آنه به سرعت به خم نهم نزدیک شد. هدف همیلتون مشخص بود.
بوتاس نیز در طول مسابقه خوب عمل کرد. او با یک شروع خوب از ماکس فرستاپن پیشی گرفت در حالی که خودرو وتل، از تیم فراری، به خاطر نقص در تعلیق عقب سمت چپ از مسیر خارج شد.
خودرو فرستاپن از تیم رد بول در دور 13 اولین مورد از دو توقف برنامه‌ریزی شده خود را انجام داد، و بوتاس از تیم مرسدس در دور بعد توقف کرد تا لاستیک‌هایش را تعویض کند.
حالا همیلتون پیشتاز بود. هدف اتومبیل شماره 44 این بود که با استراتژی یک توقف به پایان مسابقه برسد. هفته گذشته در مکزیک او توانست با این روش موفق شود و با برد خود همگان را متعجب کند. او که تاکنون در حرفه خود 84 بار برنده شده است امیدوار بود در مسابقه 248 خود دوباره عنوان دیگری را کسب کند.
او در دور بیست و سوم در مقابل درخواست توقف برای تعویض لاستیک مقاومت کرد اما پس از آنکه بوتاس از او پیشی گرفت، در دور بعد توقف کرد. طبق برنامه قرار بود او که با تایرهایش 32 دور برود – یعنی اندکی بیش از 100 مایل.
در حالی که 21 و 20 دور باقی مانده بود، فرستاپین و بوتاس برای دومین توقف خود وارد پیتلاین شدند. همیلتون نه ثانیه از هم تیمی خود جلو بود.
در دور 51، دو خودروی مرسدس همپای هم برای قهرمانی می‌راندند و بوتاس برای پرهیز از برخورد با هم تیمی خود از جاده خارج شد. اما در دور بعد این راننده فنلاندی جلو افتاد.
فرستاپن سعی کرد همیلتون را پشت سر بگذارد اما موفق نشد، و لکلرک هم چهارم شد.
همیلتون در اتاق استراحت با استقبال وتل روبرو شد که به او تبریک گفت. این دو تاکنون 10 عنوان جهانی را کسب کرده‌‌اند.
پدر راننده بریتانیایی، آنتونی، نامادری او، لیندا و مادرش، کارمن، پایین سکوی قهرمانی ایستاده بودند تا شاهد باز شدن شامپاین توسط پسرشان باشند.
هامیلتون با مشت به سینه خودش زد و به پدرش اشاره کرد – رابطه آنها باهم بعد از یک دوره کدورت اکنون خوب شده است. بازیگر آمریکایی، متیو مک‌کانهی، نیز به تیم همیلتون پیوست تا این برد را با آنها جشن بگیرد.
توتو وولف، رئیس تیم مرسدس، گفت: «لوئیز هچمنان سرشار از انگیزه است و می‌توان در او این را دید که می‌خواهد همه مسابقه‌ها را ببرد.
«تا زمانی که او اینگونه پرانگیزه است، به نظر من می‌تواند عنوان‌های بیشتری کسب کند. هیچ محدودیتی وجود ندارد.»
این نوشته برگردان فارسی از مقالات منتشر شده دیگری است و منعکس کننده دیدگاه سردبیری روزنامه ایندیپندنت فارسی نمی باشد.
© The Independent
