ریزپلاستیکها - تکه‌های بسیار ریز و آلاینده پلاستیک - به سراسر جهان، از رودخانه‌ها و دریاچه‌ها گرفته تا سواحل قطب جنوب و درون بدن انسان‌ها، راه یافته‌‌اند.
حالا گروهی از دانشمندان محاسبه کرده‌اند که نهنگ‌های گوژپشت در تکاپوی یافتن غذای روزانه، میلیون‌ها تکه از این ریزپلاستیکها را می‌خورند.
به گفته نویسندگان این مطالعه، این نتایج به نگرانی در مورد سلامت نهنگ‌ها دامن می‌زند و نگاهی بیدارگرانه به وسعت آلودگی ریزپلاستیکی در اقیانوس‌های جهان دارد.
جرمی گلدبوگن از نویسندگان این مطالعه و پژوهشگر اقیانوس‌شناسی دانشگاه استنفورد، در نشستی مطبوعاتی گفت: «جانداران بزرگی هم‌چون نهنگ بی‌دندان که با سرند کردن آب تغذیه می‌کنند طوری فرگشت پیدا کرده‌اند که مقادیر زیادی از آب اقیانوس را فرآوری می‌کنند و از صافی می‌گذرانند.»
«به همین دلیل، آن‌ها دیده‌بانان تغییرات محیط زیستی شامل آلودگی‌هایی مانند ریزپلاستیکها هستند.»
این محققان به بیش از ۲۰۰ نهنگ گوژپشت، تیغ‌باله و آبی دستگاه ردیاب وصل کردند تا ببینند این پستانداران غول‌پیکر آبزی در کجا به شکار ماهی و کریل (سخت‌پوستان) می‌پردازند.
آن‌ها این اطلاعات را با اطلاعات تراکم ریزپلاستیک در اقیانوس تلفیق کردند تا ببینند این نهنگ‌ها دقیقا چقدر پلاستیک می‌خورند؛ نتایج [این تحقیق] روز سه‌شنبه در نشریه ارتباطات طبیعی (Nature Communications) منتشر شد.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
طبق یافته‌های این تحقیق، نهنگ‌های آبی که بزرگ‌ترین حیوان‌های کره زمین‌اند، احتمالا روزانه تا ۱۰ میلیون تکه مجزا ریزپلاستیک می‌بلعند.
نهنگ تیغ‌باله نیز که اندکی کوچک‌تر است روزی ۳ تا ۱۰ میلیون و نهنگ گوژپشت بیش از ۱ میلیون تکه می‌بلعند.
این محققان خاطرنشان کردند ریزپلاستیک بیشتر در غذای نهنگ وجود دارد نه آب. نهنگ‌های آبی، تیغ‌باله و گوژپشت همگی نهنگ‌های بی‌دندان‌اند و با الک کردن آب به وسیله سرندهای مو مانندی در دهانشان موجودات ریزی به نام کریل را صید می‌کنند.
ماتیو ساووکا، فوق‌دکترای زیست‌شناسی استانفورد و نویسنده این مطالعه، در بیانیه‌ای مطبوعاتی اعلام کرد: «کریل‌ها پلاستیک می‌خورند و نهنگ‌ها هم کریل می‌خورند.»
نهنگ گوژپشت که بیشتر به ماهیان اتکا دارد، در قیاس با آن‌هایی که بیشتر کریل می‌خورند ریزپلاستیک کم‌تری مصرف می‌کند، به طوری‌که روزانه حدود ۲۰۰ هزار تکه ریزپلاستیک می‌خورد.
این نویسندگان افزودند مطالعه‌شان باعث ایجاد نگرانی‌هایی در مورد تغذیه نهنگ‌ها شده است. نهنگ‌ها وقت و نیرو می‌گذارند تا این کریل‌ها را صید کنند، اما انبوه ریزپلاستیکی نصیبشان می‌شود که ارزش غذایی ندارد و این جانوران از غذای مورد نیازشان محروم می‌شوند.
شایرل کاهانی-راپورت، فوق‌دکترای بوم‌شناسی دانشگاه ایالتی کالیفرنیا در شهر فولرتون و نویسنده این مطالعه، در بیانیه‌ای مطبوعاتی اعلام کرد: «اگر صید انبوه هم باشد اما ارزش غذایی نداشته باشد وقت تلف کردن است، چون فقط آت‌وآشغال خورده‌اند.»
«انگار ماراتن تمرین کنی و فقط لوبیا ژله‌ای بخوری.»
اوایل امسال، نزدیک به ۲۰۰ کشور جهان در سازمان ملل متحد برای انعقاد پیمانی برای رسیدگی به بحران آلودگی پلاستیکی در جهان به توافق رسیدند.
© The Independent
