برگزاری رقابت‌های جام جهانی فوتبال مردان در قطر، توجه رسانه‌های بین‌المللی را به نابرابری‌های اقتصادی، محدودیت‌های اجتماعی و قوانین تبعیض‌آمیز در قطر جلب کرده است. روزنامه نیویورک‌ تایمز روز سه‌شنبه در گزارشی به نابرابری‌ها و دسترسی تبعیض‌آمیز به نوشیدنی‌های الکلی در این کشور اسلامی پرداخته است.

به‌نوشته نیویورک‌ تایمز، هرچند فروش نوشیدنی‌های الکلی در قطر ممنوع نیست، اما قوانین پیچیده و قیمت‌های بالا، دسترسی به مشروب‌ها را برای عموم ساکنان، مردم عادی و کارگران مهاجر غیرممکن کرده است.

در هتل‌های مجلل قطر، برای مهمان‌های ثروتمند انواع کوکتل‌، شراب و آبجو سرو می‌شود، اما برای مصرف خانگی تنها دو فروشگاه ويژه وابسته به دولت وجود دارد که علاوه بر قیمت‌های بسیار بالا، دسترسی به آن‌ها برای عموم مردم یا کارگران خارجی امکان‌پذیر نیست.

به‌ نوشته نیویورک‌ تایمز، بازگشایی همین چند فروشگاه ويژه دولتی برای فروش نوشیدنی‌های الکلی را باید به‌ حساب تلاش قطری‌ها برای ایجاد تعادلی میان ارزش‌های سنتی و محافظه‌کارانه با خواسته‌های مرتبط با گشودن درها گذاشت.

حسن الثوادی، رئیس کمیته برگزاری رقابت‌های جام جهانی فوتبال قطر، گفت: «چیزی که ما از هواداران و کسانی که برای تماشای فوتبال‌‌ها به قطر آمده‌اند، انتظار داریم این است که فقط به این موضوع احترام بگذارند که ما یک ملت به‌نسبت محافظه‌کار هستیم.»

برای ساکنان خارجی در قطر، دسترسی به این فروشگاه‌های دولتی از طریق یک فرایند اداری با درخواست مجوز و… امکان‌‌پذیر است.

در طول رقابت‌های جام جهانی، دولت قطر این امتیاز ویژه را در اختیار اعضای تیم‌های فوتبال، حامیان مالی و رسانه‌های بین‌المللی هم قرار داده است تا آن‌ها نیز بتوانند برای دریافت مجوز درخواست بدهند. با این حال، هواداران یا مسافران خارجی کماکمان امکان دسترسی به این فروشگاه‌ها را ندارند.

در این فروشگاه‌های ویژه دولتی، برای ساکنان خارجی‌ ثروتمند در قطر، حتی یک بخش ویژه برای فروش گوشت خوک، پیتزاهای یخ‌زده پپرونی و بسته‌های بیکن و.. اختصاص داده شده است. در بالای این محصولات هم تابلو زده‌اند و هشدار داده‌اند که «ويژه غیرمسلمان» است. به‌ نوشته نیویورک‌ تایمز، این دست از مواد غذایی حتی در هتل‌های مجلل قطر نیز سرو نمی‌شود.

اما برای مردم عادی و کارگران مهاجر قطر که بیش از ۹۰ درصد جمعیت این کشور را تشکیل می‌دهند، دسترسی به این فروشگاه امکان‌پذیر نیست.

خبرنگار نیویورک‌ تایمز به‌نقل از یک راننده تاکسی سریلانکایی نوشت با وجود اینکه ۱۲ سال است که در قطر کار و زندگی می‌کند، هرگز نتوانسته است به این فروشگاه‌های دولتی و گران‌قیمت نوشیدنی‌های الکلی سر بزند.

یکی از شرایط درخواست مجوز برای ورود به این فروشگاه‌های دولتی این است که درآمد متقاضی باید دست‌کم سه‌هزار ریال قطر (معادل تقریبا ۸۲۵ دلار آمریکا) باشد.

تنها همین شرط، دسترسی به این فروشگاه‌های ویژه مشروبات الکلی را برای صدها هزار کارگر مهاجر در قطر منتقی کرده است.

کارگرانی که بسیاری از آن‌ها نزدیک به حداقل دستمزد ماهانه، یعنی تنها ۲۷۵ دلار، دریافت می‌کنند عملا امکان ورود به این فروشگاه‌ها را ندارند.

کارگران مهاجر و مردم عادی قطر مجبورند برای تهیه نوشیدنی‌های الکلی به مشروبات دست‌ساز یا بازار سیاه غیرقانونی روی بیاورند که آن هم گران است. 

به‌ نوشته نیویورک‌ تایمز، موانعی که برای دسترسی به نوشیدنی‌های الکلی در قطر وجود دارد تنها یکی از نمونه‌های تبعیض و نابرابری ساختاری در جامعه و زندگی روزمره در این کشور را نشان می‌دهد.