همزمان با ادامه خیزش سراسری ایرانیان علیه نظام جمهوری اسلامی، گمانه‌زنی رسانه‌ها و تحلیل‌گران بین‌المللی از آینده اعتراض‌ها در ایران و توان سرکوب جمهوری اسلامی ادامه دارد.

نشریه تایم روز پنجشنبه هشتم دسامبر (۱۷ آذرماه) ضمن اشاره به تحولات هفته‌های گذشته در ایران نوشت: هرچند این طور به‌نظر می‌رسد که خواست‌ها و مطالبات محیط‌زیستی، به‌طور مشخص بحران کمبود آب، در مطالبات معترضان در ایران دیده نمی‌شود، اما واقعیت است که بحران‌های زیست‌محیطی سال‌های گذشته ایران نقش برجسته‌ای در شکل‌گیری اعتراض‌های امروز ایران داشته است.

به‌نوشته تایم، علاوه بر خواست‌های سیاسی و نبود آزادی‌های اجتماعی، معترضان در ایران از فقر، ناکارآمدی اقتصادی و شکست‌‌های مکرر دولت در پیشبرد اهدافش خشمگین‌‌اند.

به‌نوشته تایم، بسیاری از جوانان در ایران ایمان دارند تا هنگامی که نظام جمهوری اسلامی در قدرت است آن‌ها هیچ آینده‌ای ندارند.

سیاست دولت‌‌های مختلف جمهوری اسلامی، با هدف دست‌یابی به «خودکفایی غذایی»، یا ایستادن در برابر غرب، به شکل‌گیری یک کشاورزی ناپایدار منجر شد که محیط‌زیست و منابع آبی ایران را نابود کرد.

به‌نوشته تایم، از ابتدای قدرت‌گیری نظام جمهوری اسلامی، مدیریت منابع آب ایران فاجعه‌بار بوده است.

پروژه‌های سد‌سازی، حفر چاه‌های عمیق و سرمایه‌گزاری در کاشت محصولاتی که آب زیادی مصرف می‌کنند، از نمونه‌های سیاست‌های غلط و نابودگر محیط‌زیست در ایران معرفی شده است.

ناکارآمدی اقتصادی و مدیریت غلط جمهوری اسلامی، همراه با تغییرات آب‌وهوایی، به بدترین خشکسالی نیم قرن اخیر در سال ۲۰۲۱ منجر شد. خشکسالی که حتی بر اساس ارزیابی‌های نهادی امنیتی جمهوری اسلامی، می‌تواند عامل اعتراض‌های فراگیر سیاسی علیه نظام حاکم باشد.

آلودگی هوا و خشک شدن دریاچه ارومیه، از دیگر موضوع‌های زیست‌محیطی است که ظرفیت شکل‌گیری یا تشدید اعتراض‌های سیاسی علیه حاکمیت جمهوری اسلامی را دارد.

نشریه تایم به‌نقل از کاوه مدنی، پژوهشگر محیط‌زیست و منابع آب، نوشت: محیط‌زیست یک عامل وحدت‌بخش در میان مردم ایران است. به‌این معنا که وقتی یک  تالاب بزرگ خشک می‌شود، همه مردم عصبانی می‌شوند درباره آن صحبت می‌کنند.

به‌گفته مدنی، محیط‌زیست مردم را گرد هم می‌‌‌آورد. به خاطر همین ویژگی‌ها است که فعالان و كنشگران محیط‌زیستی در ایران زیر فشار نهادهای امنیتی جمهوری اسلامی قرار دارند.

به‌نوشته تایم، حتی اگر عوامل سرکوب جمهوری اسلامی بتوانند خیزش فعلی در ایران سرکوب کنند، انتظار می‌رود در تابستان آینده، همراه با خشکسالی‌ها و تشدید بحران آب، با موج تازه‌ای از اعتراض‌های سراسری مواجه شوند.