«افغانستان و کشورهای آفریقایی در معرض یک فاجعه انسانی‌اند»

بر اساس گزارش سازمان ملل متحد، در سال پیش رو، ۳۳۹ میلیون نفر در سراسر جهان به کمک‌های بشردوستانه نیاز خواهند داشت

در یک سال گذشته، کمک‌های بشردوستانه تنها امید مردم افغانستان برای زنده ماندن بوده است- JAVED TANVEER / AFP

کمیته بین‌المللی نجات «آی‌آرسی» (IRC)، روز چهارشنبه ۲۳ آذر، در مورد ۲۰ کشوری که در معرض فاجعه انسانی قرار دارند، گزارشی منتشر کرد. در این گزارش، دو کشور آفریقایی سومالی و اتیوپی از لحاظ وخامت اوضاع انسانی در ردیف اول و دوم و افغانستان در رده سوم قرار دارد.

در این گزارش گفته شده که افغانستان در سال ۲۰۲۱ در جایگاه نخست این فهرست قرار داشت، اما در سال ۲۰۲۲ به دلیل بدتر شدن اوضاع در آفریقا، افغانستان در رده سوم قرار گرفت؛ با این حال، «وضعیت در این کشور (افغانستان) هنوز خیلی بدتر از سال ۲۰۲۱ است». اوکراین نیز اوایل سال ۲۰۲۲ اولین بار پس از سال ۲۰۱۷، به دلیل تاثیر تهاجم روسیه، به این فهرست اضافه شد.

بر اساس این گزارش، به دلیل درگیری‌ها، تغییرات اقلیمی، ناامنی غذایی و کوچ اجباری مردم در این کشورها، خطر وقوع فاجعه انسانی در کمین است. در همین حال، گزارش سازمان ملل متحد نشان می‌دهد که در سال ۲۰۲۳، تعداد ۳۳۹ میلیون نفر در سراسر جهان به کمک‌‌های بشردوستانه نیاز خواهند داشت که ۶۵ میلیون نفر بیشتر از سال ۲۰۲۲ است.

کمیته بین‌المللی نجات اعلام کرد: «از مجموع ۳۳۹ میلیون نفری که در گزارش سازمان ملل ذکر شده است، ۹۰ درصد در ۲۰ کشوری زندگی می‌کنند که در فهرست کشورهای در معرض خطر بحران انسانی قرار دارند.»

Read More

This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)

دیوید میلیبند، رئیس و مدیرعامل کمیته بین‌المللی نجات، روز دوشنبه در یک نشست خبری قبل از انتشار این گزارش گفت: «مقیاس بحران پیش رو مستلزم آمادگی جامعه اهداکننده کمک‌های بشردوستانه (به اندازه‌ای) است که پیش از این نبوده است». ملیبند همچنین گفت که در سال ۲۰۲۲ که رو به پایان است، دیوارهای محافظتی (زنجیره کمک‌های بشردوستانه) بیشتر تضعیف شده‌اند تا تقویت.»

منظور این کمیته از دیوارهای حفاظتی تقویت ساختارهای اجتماعی در جوامع آسیب‌پذیر است. به طور مثال، تقویت زنان در زمینه‌های تحصیل، کار و فعالیت‌های صلح‌جویانه، تقویت زیربناهای اقتصادی و تامین چرخه‌های معیشتی مردم. این دیوارهای محافظتی در ۲۰ سال گذشته با حمایت‌های مالی و فنی جامعه جهانی در افغانستان ایجاد شدند اما در بیش از یک سال گذشته و با سلطه طالبان بر افغانستان یکباره فرو پاشیدند و با خانه‌نشین شدن زنان افغانستان، بخش عظیمی از فعالان در چرخه اقتصادی این کشور از تحرک باز ماندند.

کمیته بین‌المللی نجات تاکید کرد که ساختارهای حفاظتی بین‌المللی برای تامین نیازهای بشردوستانه باید تقویت شوند و این تنها راه‌حل برای جلوگیری از فاجعه انسانی خواهد بود. این کمیته سال ۲۰۲۱ نیز در مورد نیاز شدید به کمک‌های بشردوستانه هشدار داد و از کشورهای اهداکننده خواست برای کمک به کشورهای در حال توسعه و توانمندسازی زنان در زمینه تلاش برای صلح و امنیت در این کشورها، ۱۰۰ میلیارد دلار تامین کنند.

گزارشگران این کمیته اکنون نیز بر این نیاز تاکید می‌کنند و آن را برای بنا کردن بخشی از دیوار حفاظتی در برابر فاجعه‌انسانی مهم می‌دانند.

بیشتر از جهان