شبکه خبری سی‌ان‌ان در گفت‌وگو با ده‌ها شاهد عینی از شناسایی موقعیت محلی بیش از ۳۶ بازداشتگاه و شکنجه‌گاه مخفی جمهوری اسلامی خبر داد و نام «تاریکخانه» را بر آن‌ها نهاد. 

 یکی از این شاهدان که اکنون در مخفی‌گاه به سر می‌برد کیوان صمدی، دانشجوی پزشکی است که در ایران گروه‌هایی زیرزمینی را برای کمک و امدادرسانی پزشکی به مجروحان  تجمع‌های اعتراضی تشکیل داده بود. 

صمدی شش هفته در بازداشت بود و ۲۱ روز تحت شکنجه قرار داشت. او گفت که در شبکه‌ای که تشکیل داده بود همراه با همکارانش توانستند ۷۰۰ نفر از مجروحان تجمع‌های اعتراضی را درمان کنند. او به سی‌ان‌ان گفت که رژیم جمهوری اسلامی با ممانعت از ارائه خدمات پزشکی و درمان به مجروحان تجمع‌های اعتراضی مرتکب جرائم جنگی می‌شود. 

صمدی گفت ماموران وابسته به نیروهای جمهوری اسلامی او را به جایی نامعلوم بردند و تحت شرایط بسیار وحشتناک و با اعمال شکنجه‌های وحشیانه، تلاش کردند او را به اعتراف اجباری و اذعان به اقدام علیه حاکمیت وادارند. صمدی به سی‌ان‌ان گفت که از امضای اقرارنامه‌ای که می‌توانست به منزله حکم مرگ او باشد، خودداری کرده است. 

سی‌ان‌ان در گزارشی که روز سه‌شنبه دوم اسفند (۲۱ فوریه) منتشر کرد، می‌گوید که برخلاف ده‌ها نفری که تجربه شکنجه در بازداشتگاه‌ها را از سر گذراندند و با این شبکه گفت‌وگو کردند، بازجوهای صمدی در محل بازجویی و شکنجه به او چشم‌بند نزده بودند. 

سی‌ان‌ان بر اساس شهادت این دانشجوی پزشکی و با مطابقت اظهارات او با تصاویر ماهواره‌ای توانست نقشه محل بازداشت او در شهر اشنویه، جایی مخفی در میان درختان و در نزدیکی یک مدرسه دخترانه را شناسایی کند. او گفت که در این محل هر روز دو مامور او را شکنجه می‌دادند تا حدی که خون بالا آورد. او گفت در اتاق گنجه‌ای بود که در آن ابزار شکنجه از جمله شوکر، چاقوها و انبرهای مختلف و انواع سرنگ نگهداری می‌شد. صمدی گفت که ماموران به او مواد مخدر می‌دادند و در روز شانزدهم با باتوم به او تجاوز کردند. 

سی‌ان‌ان می‌گوید این محل در اشنویه، تنها «تاریکخانه‌» جمهوری اسلامی برای شکنجه بازداشت‌شدگان نیست و بر اساس شهادت ده‌ها فرد دیگر و راستی‌آزمایی آن‌ها با تصاویر ماهواره‌ای، این شبکه توانست ده‌ها تاریکخانه دیگر در ایران را شناسایی کند که آن‌ها را به دو گروه طبقه‌بندی کرده است: زندان‌های غیرقانونی اعلام‌نشده‌ در درون ساختمان‌های دولتی مانند پایگاه‌های نظامی و مراکز امنیتی و اطلاعاتی ازجمله در تبریز و همچنین زندان‌های مخفی که به طور موقت در کنار محل تجمع‌ها و اعتراض‌ها برپا می‌شوند. 

به گفته سی‌ان‌ان رژیم جمهوری اسلامی از برخی مساجد در مشهد به‌عنوان بازداشتگاه استفاده کرد و این الگو در شهرهای مختلف در سراسر ایران تکرار شده است؛ سی‌ان‌ان در سنندج دست‌کم شش بازداشتگاه غیررسمی، در زاهدان پنج و در تهران هشت تاریکخانه و شکنجه‌گاه موقت را شناسایی کرده است. 

این شبکه می‌گوید گفت‌وگو با ده‌ها ایرانی دیگری که در این محل‌ها نگهداری و شکنجه شدند ثابت می‌کند که بدرفتاری و خشونت با صمدی یک استثنا نبود. افرادی‌ که با سی‌ان‌ان گفت‌وگو کرده‌اند همگی از شکنجه‌های خشن جنسی، توهین، تحقیر، ضرب و جرح، و فیلمبرداری از تمام این‌ها پرده برداشته‌اند. 

سی‌ان‌ان نوشت که در تحقیقات توانست بیش از ۳۶ زندان مخفی در سراسر کشور را شناسایی کند و این نشان می‌دهد که رژیم جمهوری اسلامی از شکنجه در «مقیاسی صنعتی» با هدف سرکوب خیزش سراسری مردم علیه حاکمیت استفاده می‌کند. 

سی‌ان‌ان در این رشته تحقیقات با دکتر محسن سهرابی نیز گفت‌وگو کرده است که در بیمارستانی در سنندج به مجروحان تجمع‌های اعتراضی رسیدگی می‌کرد. او تصاویری از بیماران را به سی‌ان‌ان نشان داد و گفت که به‌دلیل درمان مجروحان در یکی از تاریکخانه‌های رژیم مورد شکنجه و تجاوز قرار گرفت. سهرابی نیز هم‌اکنون در محلی مخفی به سر می‌برد. 

سی‌ان‌ان می‌گوید با آن که توسل به شکنجه در مقیاسی صنعتی نشان‌دهنده استیصال رژیم جمهوری اسلامی است و اقدام نیروهای حکومت به سرکوب خشن معترضانی که از حدود پنج ماه‌ پیش به صحنه آمده‌اند ادامه دارد، معترضان حتی زیر خطر شکنجه و مرگ حاضر به ترک خیابان‌ها نیستند.