تصویری نمادین از اعتراضات مردم فرانسه به اصلاح قانون بازنشستگی، امانوئل مکرون، رئیس‌جمهوری فرانسه را نشسته بر تلی از زباله نشان‌ می‌دهد.

این تصویر به اعتصاب پاکبانان فرانسوی اشاره دارد که روزهاست دست به اعتصاب زده‌‌اند و عملا پاریس به شهری انباشته از زباله تبدیل شده است. اما به آنچه بسیاری از فرانسوی‌ها درباره مکرون فکر می‌کنند نیز اشاره می‌کند که مکرون نشسته بر تلی از زباله را «پادشاه زباله‌ها» خوانده‌اند.

مکرون ۴۵ ساله، امیدوار بود که تلاش برای افزایش سن بازنشستگی از ۶۲ به ۶۴ سال را به‌عنوان میراث رئیس‌جمهوری که اقتصاد فرانسه را برای قرن بیست‌ویکم متحول کرد، تثبیت کند. اما به نظر می‌رسد این رهبری اوست که هم در پارلمان و هم در خیابان‌های شهرهای بزرگ به خطر افتاده است.

اقدام جسورانه او برای تصویب لایحه اصلاح قانون بازنشستگی بدون رای‌گیری در پارلمان و با توسل به ماده ۳-۴۹ قانون اساسی، خشم مخالفان سیاسی را برانگیخت. این امر می‌تواند توانایی دولت او را برای تصویب قوانین برای چهار سال باقی‌مانده از دوره ریاست‌جمهوری‌اش مختل کند.

مکرون از زمان آغاز ریاست‌جمهوری در سال ۲۰۱۷، اغلب به مغرور بودن و نداشتن ارتباط با مردم متهم شده است. او که به‌عنوان «رئیس‌جمهور ثروتمندان» شناخته می‌شود، از اینکه به یک مرد بیکار گفت فقط باید از یک طرف خیابان به آن‌طرف خیابان برود تا کار پیدا کند و همچنین با «تنبل» خطاب کردن برخی کارگران فرانسوی، خشم عمومی را برانگیخت.

بریس تنتوریه، معاون مدیر کل موسسه نظرسنجی ایپسوس گفت: «دولت مکرون برای مدتی طولانی با استفاده از اختیارات ویژه‌ای که ماده ۳-۴۹ قانون اساسی فرانسه برای تحمل یک تغییر غیرمحبوب به او داده است، شهروندان فرانسوی را از خودبیگانه کرده است.»

تنتوریه می‌گوید که تنها برندگان این وضعیت یکی مارین لوپن، رهبر حزب «اجتماع ملی» است که به تداوم استراتژی خود یعنی «کسب احترام» و «مخالفت با مکرون» ادامه می دهد و دیگری اتحادیه‌های کارگری فرانسه.

مارین لوپن در دو انتخابات اخیر ریاست‌جمهوری فرانسه پس از مکرون، جایگاه دوم را کسب کرده است.

با ادامه اعتصاب پاکبانان و افزایش انبوه زبانه‌ها و بدتر شدن بوی زباله‌ها در پاریس، بسیاری از مردم مکرون و نه کارگران اعتصابی را مقصر می‌دانند.

رئیس‌جمهوری فرانسه بارها گفته که معتقد است سیستم بازنشستگی فرانسه برای تامین مالی نیاز به اصلاح دارد. او می‌گوید گزینه‌های پیشنهادی دیگر مانند افزایش مالیات‌ها، سرمایه‌گذاری را از بین می‌برد و کاهش مستمری بازنشستگان کنونی نیز یک جایگزین واقعی نیست.

نمایش عمومی نارضایتی‌ها ممکن است بر تصمیمات آینده او تاثیر بگذارد. تظاهرات خودجوش و گاهی خشونت‌آمیز که در روزهای اخیر در پاریس و سراسر کشور رخ داد، در تضاد با تظاهرات و اعتصاب‌های مسالمت‌آمیز است که قبلا اتحادیه‌های بزرگ فرانسه سازماندهی کرده‌اند.

مکرون با انتخاب مجدد به‌عنوان رئیس‌جمهوری فرانسه در یک برنامه تبلیغاتی گفت که فرانسوی‌ها باید بیشتر کار کنند.

مکرون در ماه ژوئن گذشته اکثریت پارلمانی خود را از دست داد گرچه هنوز کرسی‌های بیشتری نسبت به سایر احزاب سیاسی در اختیار دارد. او در آن زمان گفت که دولتش می‌خواهد بر اساس مصالحه با طیفی از گروه‌های سیاسی «به شیوه‌ای متفاوت قانون‌گذاری کند.»

مخالفان سیاسی مکرون در مجلس ملی فرانسه، روز جمعه دو رای عدم اعتماد به دولت الیزابت بورن، نخست‌وزیر ارائه کردند. مقامات دولتی امیدوارند از رای‌گیری روز دوشنبه در مجلس ملی فرانسه، جان سالم به در ببرند زیرا مخالفان دو دسته شده‌اند و انتظار می‌رود که بسیاری از جمهوری‌خواهان از رای عدم اعتماد به دولت بورن حمایت نکنند.

اما اگر رای عدم اعتماد در مجلس ملی فرانسه روز دوشنبه رای بیاورد، ضربه بزرگی به مکرون خواهد بود زیرا لایحه اصلاح بازنشستگی رد می‌شود و کابینه بورن باید استعفا دهد. در این صورت رئیس‌جمهوری باید کابینه جدیدی را منصوب کند و شاهد ضعیف‌تر شدن توانایی‌اش برای تصویب قوانین خواهد بود.

گزینه دیگری که در دست رئیس‌جمهوری است، انحلال مجلس ملی فرانسه و دعوت به برگزاری زودهنگام انتخابات پارلمانی است. بعید است که مکرون این سناریو را انتخاب کند زیرا عدم محبوبیت طرح بازنشستگی به این معنی است که مکرون شاید نتواند اکثریت پارلمانی را در انتخابات جدید کسب کند. اگر حزب دیگری اکثریت پارلمانی پیدا کند او مجبور خواهد بود نخست‌وزیر را از جناح اکثریت منصوب کند.

ماتیلد پنو، قانونگذار از ائتلاف چپگرای «نوپس»، پنجشنبه گفت که این‌که مکرون مجلس را منحل کند و انتخابات زودرس برگزار شود ایده «بسیار خوبی» است زیرا مردم تصمیم خواهند گرفت که بله، می‌خواهند سن بازنستگی را به ۶۰ سال کاهش دهند. مارین لوپن نیز از انحلال مجلس استقبال کرده است چرا که معتقد است در انتخابات زودرس تعداد کرسی‌های بیشتری کسب خواهد کرد.

قدرت رئیس‌جمهوری در جمهوری پنجم فرانسه که گاه قدرتی مانند یک «پادشاه» به رئیس‌جمهوری می‌دهد میراث ژنرال دوگل، رئیس‌جمهوری پیشین فرانسه است که از سال ۱۹۵۸ تاکنون اجرا می‌شود.

مکرون همچنین قصد دارد تدابیر جدیدی پیشهاد کند که نرخ بیکاری فرانسه را تا پایان دوره ریاست‌جمهوری از ۷.۲ درصد به ۵ درصد کاهش دهد.