این پف‌ها هر روز بیشتر می‌شود و نه‌تنها به کت‌ها و کاپشن‌های زمستانی، بلکه به کیف دستی و کفش و تمام لوازم جانبی که طراحان مد تهیه و طراحی می‌کنند هم نفوذ کرده است. چیزی که تیک‌تاک آن را پفی کردن (Puff-ification) توصیف می‌کند.

تاریرو مکونی، تولیدکننده محتوای مد، به د پست (The Post) گفت انگار که یک کمک‌فنر بالشی گنده داخل کمد لباس آدم نشسته باشد. او این مد را واکنشی جالب به شرایط اقلیمی جهان کنونی خواند.

مندی لی، پیش‌بینی کننده مد و تیک‌تاکر، در ویدیویی در تیک‌تاک گفت: «این پف‌کردگی اغراق‌شده کاریکاتور مفرحی است از چیزی که به لحاظ اقتصادی در حال وقوع است. بالاخره این هنر است که غالبا از زندگی تقلید می‌کند.»

طراحان مد نیز از سنت‌گرایی دیرین خود عبور می‌کنند و وارد دورانی جدید می‌شوند و حتی ستارگان پرطرفدار نیز در این بازی شرکت می‌کنند.

بنابراین نمایش‌های هفته مد پروتز حیوانات، کوه‌های کاندوم و تونل‌های اسکیت فضای بسته [هف‌پایپ] را به معرض تماشا می‌گذارند.

کارولاین وازانا، خالق محتوا و بنیان‌گذار میکینگ آیت این منهتن (Making it in Manhattan)، به د پست گفت: «به نظرم مد ماکسیمال اخیرا به موقعیت خوبی رسیده است و حتما آینده روشنی خواهد داشت.»

ماکسیمال [حداکثرگرایی] چه در دکوراسیون خانه و چه در لباس، به ترکیبی شلوغ و رنگارنگ اطلاق می‌شود که در آن به شکلی اغراق‌شده از لوازم جانبی استفاده می‌شود و با ظاهر ساده و مینیمالی که زمانی کیم کارداشیان آن را باب کرد، تفاوت دارد.

با این حال، وازانا گمان می‌کند این مدل لباس‌ها و لوازم که امروزه به‌دلیل ظاهر جذابشان طرفدار دارند، چندان ماندگار نیستند. به اعتقاد او، این یک مد زودگذر است، نه یک کلاسیک ماندگار.

جرمی اسکات، طراح مد موسکینو (Moschino)، در ماه سپتامبر در نمایش مجموعه بهاره ۲۰۲۳ این خانه مد به نشریه ووگ گفت: «همه از تورم حرف می‌زنند. هزینه همه‌چیز بالا رفته: خانه، غذا، زندگی. برای همین من هم تورم را به مجموعه‌ام آورده‌ام.»

او گفت: «گاهی اوقات فکر می‌کنم داریم غرق می‌شویم.»

برند لوئه‌وه (Loweve) نیز در مجموعه پاییز و زمستان ۲۰۲۳ خود طراح‌های جالبی مثل پاپوش‌هایی که از بادکنک ساخته شده بود ارائه کرد.

افزودن حجم به برخی از پرطرفدارترین محصولات پرادا هرچند به‌زعم برخی از افراد خطرناک است، اما در عکس‌ها بسیار جذاب جلوه می‌کند، توجه مخاطبان را به خود جلب می‌کند و فروش خوبی دارد.

ماکونی به د پست گفت افزودن حجم به جهان وسیله‌ای برای فرار از واقعیت‌ها و نمادی از «محیطی امن و کودکانه» است.

اما همان‌طور که این تیک‌تاکر گفت این پف‌ها به الگوی مهم‌تری نیز بازمی‌گردد. او به کیف کوکو شانل کارل لاگرفلد اشاره کرد که در سال ۲۰۰۹ در زمان رکود مالی بزرگ به بازار عرضه شد.

او گفت: «پف‌کردگی [افزودن حجم به لباس] در دوره‌های مختلف تاریخ مد رواج داشته و با دوران‌های ناآرامی و نگرانی توام بوده است.» او افزود: «مصرف‌کنندگان به‌جای انکار واقعیت که نگرانی و اضطراب در آن‌ها ایجاد می‌کند، به این شیوه با آن کنار می‌آیند.»

ماکونی گفت: «به نظرم، ما به‌جای سعی در اصلاح مسیر، به سمت ناهمخوانی کشیده می‌شویم و این امر فضایی برای حضور همه باز می‌کند.»

به این ترتیب، پف‌کردگی لباس‌ها هم بازتاب اغراق‌آمیز اضمحلال جامعه است و هم بالشی نرم که ضرب این سقوط را می‌گیرد.