در شرایطی که میلیون‌ها نفر در افغانستان با فقر، بی‌خانمانی و گرسنگی دست‌وپنجه نرم می‌کنند، شورای پناهندگان نروژ که در زمینه امدادرسانی در افغانستان فعالیت می‌کند، با صدور بیانیه‌ای درباره کاهش شدید بودجه‌های بشردوستانه هشدار داد و اعلام کرد دفاترش را در چندین شهر افغانستان تعطیل و بخشی از فعالیت‌هایش را متوقف کرده است.

در بیانیه‌ این سازمان که روز سه‌شنبه پنجم فروردین، منتشر شد آمده است که با تعطیلی دفاتر این نهاد در بخش‌هایی از افغانستان، ده‌ها کارمند از جمله زنان منبع درآمدشان را از دست دادند.

در این بیانیه به نقل از سوز ون میگن، مدیر موقت شورای پناهندگان نروژ در افغانستان، آمده است: «در زمانی که زنان، مردان و کودکان افغانستان به‌شدت به حمایت و بودجه بین‌المللی نیاز دارند، ما و همکاران ما با کاهش شدید کمک‌های مالی اهداکنندگان اصلی مواجهیم. این وضعیت ما را وادار کرد خدماتمان را کاهش دهیم. آنچه جان و زندگی جوامع فقیر و آسیب‌پذیر را بیش از پیش به خطر می‌اندازد.»

شورای پناهندگان نروژ اعلام کرد بسته شدن دفاتر این سازمان، علاوه بر آنکه فرصت‌های شغلی را از بین می‌برد، دسترسی جوامع محلی را به خدمات حیاتی نیز محدود می‌کند.

ون میگن افزود: «شورای پناهندگان نروژ نیز مانند بسیاری از نهادهای بشردوستانه دیگر در افغانستان ناچار شد دفاترش را در چندین استان ببندد و بسیاری از کارکنان متخصص و متعهد خود به‌ویژه زنان امدادگر، را اخراج کند. این کاهش بودجه پیامدهای گسترده‌ای دارد. از جوامعی که دیگر به کمک‌های اولیه دسترسی ندارند گرفته تا هزاران کارمند افغان باتجربه‌ که شغلشان را از دست داده‌اند.

بر اساس این گزارش، شورای پناهندگان نروژ از ماه ژانویه تاکنون دو مرکز خدمات اجتماعی خود را بسته است و دو مرکز دیگر نیز در خطر تعطیلی‌اند. این مراکز به پناهندگان بازگشتی و آوارگان داخلی در زمینه‌های اساسی مانند مسکن، غذا، خدمات حقوقی و ارجاع به مراکز درمانی کمک می‌کردند، به‌ویژه زنانی که سرپرست خانوارند و به امدادگر زن‌ نیاز دارند.

در گزارشی که شورای پناهندگان نروژ در وب‌سایت خود منتشر کرد، به نقل از شماری از افرادی که از خدمات و کمک‌های این سازمان بهره‌مند شده‌اند، آمده است که توقف شدن فعالیت این سازمان روی اهداف و فعالیت‌های بشردوستانه آن در افغانستان اثر منفی خواهد گذاشت.

در این گزارش آمده است که قطع بودجه عمدتا از سوی دولت آمریکا آغاز شد. در ماه ژانویه، ایالات متحده پروژه‌های امدادی در حال اجرا را به حالت تعلیق درآورد که به توقف و پایان بسیاری از فعالیت‌های بشردوستانه در افغانستان منجر شد. به‌ دنبال آن، دولت‌های اروپایی نظیر فرانسه، آلمان، هلند، سوئد، سوییس، بلژیک و بریتانیا نیز اعلام کردند که کمک‌هایشان را کاهش خواهند داد.

ون میگن در این مورد گفت: «تصمیم‌هایی که در پایتخت‌های دور از افغانستان و بدون در نظر گرفتن پیامدهای انسانی اتخاذ می‌شوند، بودجه‌های بشردوستانه برای افغانستان را به‌شدت کاهش داده‌ و توان ما را برای پاسخگویی به نیازهای فوری محدود کرده‌اند.»

آمارهای از گسترش فقر و بیکاری در افغانستان

به گفته سازمان ملل متحد، از جمعیت حدود ۴۰ میلیونی افغانستان، دست‌کم ۲۲.۹ میلیون نفر به کمک‌های بشردوستانه نیاز دارند. برنامه جهانی غذا (WFP) در گزارشی اعلام کرد که از هر سه افغان، یک نفر نمی‌داند وعده غذایی بعدی‌اش از کجا خواهد آمد. در سال ۲۰۲۴، ایالات متحده ۷۴۲ میلیون دلار از مجموع ۱.۷۲ میلیارد دلار بودجه طرح واکنش بشردوستانه افغانستان را تامین کرد که ۴۳.۴ درصد کل بودجه فعالیت بشردوستانه در این کشور را تشکیل می‌داد، اما در سال ۲۰۲۵ امیدها به ادامه این کمک‌ها کاهش یافته است.

بر اساس گزارش رزا اوتنبایوا، نماینده ویژه دبیرکل سازمان ملل متحد در امور افغانستان، که دو هفته پیش در نشست شورای امنیت ارائه شد، برای سال ۲۰۲۵ تنها ۱۳ درصد از طرح کمک مالی به این سازمان برای افغانستان تامین شده است.