مانند بسیاری از مردم هنگ‌کنگ، لئونگ تات چونگ، یک راننده تاکسی می‌گوید که اوضاع این شهر پس از سال‌ها اعتراض، سرکوب و محدودیت‌های همه‌گیری کووید در حال بهبود است، اما برای همیشه تغییر کرده است.

به گزارش آسوشیتدپرس، درآمد لئونگ چونگ تقریبا به اندازه قبل از همه‌گیری کووید رسیده است، اما می‌گوید این شهر از زمان اعتراض‌های سال ۲۰۱۹ تقسیم شده است، اعتراض‌هایی که در آن صدها هزار نفر راهپیمایی کردند و بسیاری از آن‌ها با پلیس درگیر شدند. معترضان معتقدند که دولت کنونی هنگ‌کنگ نماینده پکن است و تنها بر اساس منافع پکن عمل می‌کند.

برای اولین بار از زمان آغاز همه‌گیری کووید، این شهر در ماه مارس از بیش از دو میلیون بازدید‌کننده استقبال کرد.

با این حال، لئونگ تات چونگ گاهی اوقات رادیو را در تاکسی خود روشن نمی‌کند، زیرا اخبار یا کانال‌های دولتی مشتریان را عصبانی می‌کند. او که از حامیان دولت پکن است، مراقب است حرف اشتباهی در مقابل دوستانش نزند تا از شروع دعوا جلوگیری کند.

هم‌اکنون، مردم هنگ‌کنگ دچار تناقض سیاسی و احساسی شده‌اند. طی مصاحبه‌ای با ۲۰ نفر از شهروندان این شهر، بسیاری گفتند که پس از سال‌ها محدودیت‌های سفر، هنگ‌کنگ از نظر شاخص‌های کسب و کار و زندگی روزمره، به سرعت رو به بهبود است. با این حال، وقتی صحبت از هر موضوع سیاسی می‌شود، به نظر می‌رسد که تمام آزادی‌های دوره‌ای که هنگ‌کنگ مستعمره بریتانیا بود، برای همیشه از بین رفته است.

پس از اعتراض‌های سال ۲۰۱۹، پکن اعلام کرد که «میهن‌پرستان کسانی‌اند که باید هنگ‌کنگ را اداره کنند». شی جین پینگ، رئیس‌جمهوری چین، نفوذ وفاداران خود را در انتخابات هنگ‌کنگ افزایش داد و قانون امنیت ملی را تحمیل کرد، قانونی که بسیاری از اشکال مخالفت با دولت چین را جرم می‌داند. دولت هنگ‌کنگ از این قانون برای دستگیری قانونگذاران و فعالان سابق مخالف که در انتخابات مقدماتی غیررسمی شرکت کردند، استفاده کرد.  

دولت هنگ‌کنگ مورد حمایت پکن، ادعا ‌می‌کند همه‌چیز به حالت عادی بازگشته است، پیامی که در یک کارزار جذب گردشگری به نام «سلام هنگ‌کنگ» ارائه شده است. به نظر می‌رسد شاخص‌های اقتصادی با این پیام همخوانی دارند. خرده‌فروشی‌ها افزایش یافته‌اند، تولید ناخالص داخلی کشور در حال رشد است و بیکاری سه درصد کاهش پیدا کرده است. در سه ماهه اول سال، این شهر نزدیک به چهار‌ونیم میلیون بازدید‌کننده داشت که حدود ۱۲ برابر بیشتر از سه ماهه قبل و حدود ۳۰ درصد بیشتر از پیش از همه‌گیری کووید است.

هنگ‌کنگ پیش از تصویب قانون امنیت ملی از طرف پکن، سنت پرجنب‌وجوش سیاسی خیابانی داشت، اما سایرس چان، یکی از سازمان‌دهندگان راهپیمایی، گفت: «پلیس به سازمان‌دهندگان گفته است که آن‌ها می‌توانند فقط ۱۰۰ نفر را جمع کنند. پلیس همچنین به شرکت‌کنندگان در مورد پوشیدن لباس سیاه هشدار داده است. همان‌طور که بسیاری از معترضان در اعتراض‌های ۲۰۱۹ انجام دادند. آن‌ها همچنین باید شعارهای خود را از قبل به پلیس اطلاع دهند.

سایرس چان افزود: «حتی با تایید رسمی پلیس، این یک تجربه استرس‌زا بود.» یک هفته قبل از راهپیمایی، او گزارش‌های خبری، انجمن‌های آنلاین و رسانه‌های اجتماعی را هر ساعت بررسی می‌کرد تا مطمئن شود قوانین تغییر نکرده است. در آن روز، شرکت‌کنندگان ملزم به پوشیدن نشان‌های شماره‌گذاری‌شده دور گردن خود بودند و مجبور شدند تنها در یک منطقه انتخاب‌شده محدود حرکت کنند. پس از اعتراض‌ها، چان گفت که هنوز نمی‌تواند آرامش خود را پیدا کند.

در دوم آوریل، کریس تانگ پینگ کیونگ، رئیس امنیت هنگ‌کنگ، گفت: «برخی از مردم، برچسب‌های شماره‌دار را به قلاده سگ یا بازوبندهایی که نازی‌ها به یهودیان تحمیل می‌کردند، تشبیه می‌کنند.» این امر نفرت علیه دولت را افزایش می‌دهد. این قوانین برای بسیاری از فعالان حقوق بشر نگران‌کننده است.

چان ادامه داد: «کسانی که می‌گویند شهر به روزهای گذشته باز خواهد گشت، دروغ می‌گویند. همه می‌دانند که این غیرممکن است.»