دانشمندان دریافتند دی‌ان‌ای انسان را همه جا می‌توان به راحتی پیدا کرد- که بعدا امکان توالی‌یابی می‌دهد – تقریبا همه جا، از مبلمان گرفته تا رد پا یا حتی در هوای آزاد.
پژوهشگران نمونه‌های محیطی را از ایالات متحده آمریکا و ایرلند جمع‌آوری کردند و پس از تجزیه‌وتحلیل آن‌ها دریافتند دی‌ان‌ای با کیفیت انسان را می‌توان به‌راحتی شناسایی کرده و با یک فرد تطبیق داد.
یاهو نیوز می‌نویسد این مطالعه که در نشریه بوم‌شناسی طبیعت و تکامل (Nature Ecology & Evolution) منتشر شده است، نشان می‌دهد که این به‌اصطلاح دی‌ان‌ای محیطی برای تعیین اصل و نسب ژنتیکی جمعیت‌های اطراف آن محیط و نیز کمک به تشخیص چگونگی جهش بیماری‌ها در منطقه کافی است. این مطالعه همچنین نشان داد که ئی‌دی‌ان‌ای (eDNA) درهای پیشرفت‌های علمی را در پزشکی و پزشکی قانونی باز می‌کند.
دیوید دافی، استادیار ژنومیک بیماری‌های حیات‌وحش، گروهش از دانشگاه فلوریدا را برای انجام این مطالعه هدایت کرد و هم‌زمان نمونه‌های دور و نزدیک را – با مجوز تمام شرکت‌کنندگانی که داوطلبانه دی‌ان‌ای خود را دراختیار پژوهشگران قرار دادند، جمع‌آوری کرد.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
پژوهشگران این نمونه‌ها را از رد پای برهنه انسان در ساحل، نمونه‌های آب دریاها و رودخانه‌ها، شن و ماسه سواحل بکر و هوای مناطق مختلف استخراج کردند.
این گروه تقریبا در تمام مکان‌هایی که آزمایش کردند البته به غیر از جزایر منزوی و یک پارک ملی دورافتاده، نشانه‌هایی از حیات انسان یافتند.
در نمونه‌های هوای جمع‌آوری‌شده از یک بیمارستان دامپزشکی نیز ئی‌دی‌ان‌ای یافت شد، همچنین دانشمندان دی‌ان‌ای را شناسایی کردند که با کارکنان، حیوانات بیمار و ویروس‌های رایج حیوانی مطابقت داشت.
این پژوهشگران طی بیانیه‌ای مطبوعاتی اعلام کردند که ئی‌دی‌ان‌ای به ردیابی سرطان و سایر جهش‌های بیماری، کشف مکان‌های باستان‌شناسی پنهان یا دستگیری مظنونان از طریق هوای صحنه جرم کمک می‌کند.
دافی با اشاره به کیفیت دی‌ان‌ای به دست‌آمده از این روش گفت: «تقریبا در بیشتر موارد کیفیت این دی‌ان‌ای با نمونه‌ای که از یک فرد گرفته می‌شود یکی است.»
او درباره کاربردهای پیشرفت فناوری نیز گفت که هرگاه پیشرفتی در فناوری رخ دهد می‌توان از آن به نفع ارتقا جوامع استفاده کرد، اما درعین حال، نگرانی‌هایی هم وجود دارد که ممکن است از آن برای اهدافی نامطلوب استفاده شود. طرح این مباحث و ابراز نگرانی به‌موقع به سیاستگذاران و جامعه امکان می‌دهد که مقررات مناسبی را برای مهار و نظارت بر استفاده از فناوری وضع کنند.
