دین محمد حق‌بین، معاون مالی و اداری وزارت کار و امور اجتماعی، ادعا کرده است که ۹۵ درصد از شهروندان افغانستان مخالف کار زنان در جامعه‌اند و تنها ۵ درصد از شهروندان که از سوی کشورهای خارجی حمایت می‌شوند، موافق کار زنان‌اند.

او در مصاحبه با طلوع‌نیوز گفت: «چرا آنان (خارجی‌ها) مداخله می‌کنند. هر کشور برای خود مذهب، دین، اصول و عنعنات دارد. این در قانون ملل متحد است که به هر دین باید احترام باشد و ما نمی‌خواهیم که غرب قانون خود را بالای ما تطبیق کند.»

او ادعا کرده است که ملا هیبت‌الله، رهبر طالبان، در فرمانی خواستار فراهم کردن زمینه کار برای زنانی شد که همسران خود را از دست داده‌اند. او گفت که «صدها هزار زن بیوه در افغانستان به کمک‌های فوری نیاز دارند.»

رهبری و مدیریت حکومت طالبان در دست افراد تندرو و افراط‌گرای دینی است و آن‌ها کار زنان در اداره‌های غیردولتی ازجمله دفاتر سازمان ملل متحد و نهادهای امدادرسان را ممنوع اعلام کرده‌اند. طالبان به بیشتر کارکنان زن در اداره‌های دولتی هم اجازه کار کردن نمی‌دهند و زنان در روزهای مشخصی از هفته تنها برای امضا و اعلام حضور به ادارات دولتی مراجعه می‌کنند.

با وضع محدودیت طالبان بر کار زنان، شمار زیادی از خانواده‌ها زیر خطر فقر قرار گرفتند و در تازه‌ترین دستور نیز آرایشگاه‌های زنانه تعطیل شدند.

برخورد طالبان با زنان و دختران و محروم کردن آن‌ها از حق کار و آموزش، با موجی از انتقادها در جامعه جهانی مواجه شده است. طالبان در چند گزارش سازمان ملل متحد، متهم شدند که احتمالا به «آپارتاید جنسیتی» علیه زنان اقدام کرده‌اند.

زنان افغانستان زیر پرچم «امارات طالبانی» از بسیاری از حقوق حتی رفتن به تفریحگاه‌ها و مراکز عمومی محروم شده‌اند و این زنان می‌گویند که روزبه‌روز محدودیت طالبان علیه آن‌ها افزایش پیدا می‌کند.

جمعیت زنان فقیر در کلان‌شهرهای افغانستان به‌شدت افزایش یافته است و حتی برخی از زنان به انجام کارهای سخت روی آورده‌اند. این ممنوعیت‌ها، زندگی زنانی‌ که نان‌آور محسوب می‌شوند را با چالش جدی مواجه کرده است.

حکومت طالبان در نیمه دوم دهه ۹۰ میلادی نیز سیاست‌های زن‌ستیزانه اعمال کردند و زنان کاملا از کار در اداره‌های دولتی و خصوصی و آموزش محروم شدند.

طالبان در جریان گفت‌وگوهای صلح با ایالات متحده آمریکا و هیئت‌های حکومت پیشین افغانستان تاکید داشتند که بر تامین حقوق زنان بر اساس ارزش‌های اسلامی متعهدند، اما زمانی که به قدرت رسیدند محدودیت‌های زیادی علیه زنان وضع کردند.