یک عضو هیئت رئیسه مجلس شورای اسلامی گفته‌های برخی از مقام‌های دولت درباره «کاهش مدت انتظار برای خرید مسکن» را رد کرد و گفت که «مدت زمان انتظار خرید خانه برای مردم ایران به بیش از ۹۰ سال» رسیده است.

هم‌زمان، نایب رئیس اتحادیه مشاوران املاک تهران فروردین ۱۴۰۲ را «اوج گرانی و افزایش قیمت مسکن» در چند سال گذشته خواند و افزود که گرانی سرسام‌آور به «رکود عمیق» در بازار مسکن منجر شده است.

مجتبی یوسفی، عضو هیئت رئیسه مجلس شورای اسلامی، روز چهارشنبه ۲۸ تیر درباره سن خانه‌دار شدن در ایران گفت: «یک حقوق بگیر و کارمند اگر تمام درآمد خود را پس‌انداز کند، می‌تواند پس از ۴۰ سال خانه‌دار شود. اما با توجه به اینکه [حقوق‌بگیران] یک‌سوم درآمد خود را می‌توانند برای خرید مسکن پس انداز کنند، مدت زمان انتظار خرید خانه برای آن‌ها به بیش از ۹۰ سال می‌رسد و از این لحاظ، وضعیت ایران نسبت به سایر کشور‌ها بدتر است.»

این عضو هیئت رئیسه مجلس در واکنش به نظر کارشناسان اقتصادی مبنی بر حاکم شدن «رکود» در بازار مسکن، آن را «کاهش التهابات مسکن» خواند، اما هم‌زمان ادعای مقام‌های دولت رئیسی درباره «کاهش انتظار مردم برای خرید خانه» را رد کرد.

مجتبی یوسفی گفت که «هرچند التهابات بازار مسکن در برخی از شهر‌ها و مناطق کاهش یافته است، اما به این زودی سن انتظار و مدت زمان سن انتظار برای خرید مسکن کاهش پیدا نمی‌کند.»

این نماینده مجلس، که هم‌زمان با عضویت در هیئت رئیسه مجلس در کمیسیون عمران نیز عضویت دارد، به نقش تعیین‌کننده تصمیم‌های مجلس و دولت در بازار مسکن اشاره کرد و افزود که «یکی از عوامل موثر در سامان‌دهی بازار مسکن جدی بودن مجلس برای اجرای قوانین مالیاتی در این حوزه است.»

یوسفی همچنین بر لزوم دریافت مالیات از خانه‌های خالی تاکید کرد و گفت: «تصمیماتی که در طرح دو فوریتی برای گرفتن مالیات از خانه‌های خالی و سوادگران این بازار اخذ شده بسیار اثرگذار بوده و مجلس به طور جدی بر روی این موضوع ایستاده است.»

در همین حال، داود بیگی‌نژاد، نایب رئیس اتحادیه مشاوران املاک تهران، فروردین سال جاری را اوج «افزایش قیمت در بازار مسکن» خواند و در مصاحبه با خبرآنلاین گفت: «چند سالی است که با افزایش قیمت در بازار مسکن مواجه هستیم که اوج آن تا اواسط فروردین ۱۴۰۲ بوده است» اما در حال حاضر، روند «افزایش قیمت مسکن» کند‌تر شده است.

نایب رئیس اتحادیه مشاوران املاک تهران گفت که هم‌زمان با افزایش شدید قیمت مسکن «از ابتدای سال ۱۴۰۲، حوزه خرید و فروش مسکن دچار رکود شده‌ و این به وضوح ملموس است.»

داود بیگی‌نژاد افزود: «به‌دلیل سنگین شدن بار قیمتی واحدهای مسکونی، قیمت‌ها به‌قدری سنگین شده که افراد انگیزه ورود به بازار را از دست داده‌اند و حتی اگر نیاز یا تمایلی برای جابه‌جایی و اضافه کردن متراژ یا خرید خانه داشته باشند، نمی‌توانند» و خود همین موضوع «به عمیق‌تر شدن رکود بازار مسکن» دامن زده است.

شتاب و روند افزایش قیمت مسکن چنان ابعادی یافته است که قیمت هر مترمربع مسکن مهر پردیس در استان تهران از ۴۰۰ هزار تومان در سال ۱۳۸۹ به بیش از ۴۰ میلیون تومان در فروردین ۱۴۰۲ رسیده است. 

فرشید پورحاجت، دبیرکل انبوه‌سازان مسکن، نیز پیش‌تر در فروردین اعلام کرد که در یک سال پیش از آن، افزایش تصاعدی قیمت مسکن در ایران به «انفجار قیمت‌ها» تبدیل شده بود. او پیش‌بینی کرده بود که این روند در ۱۴۰۲ نیز ادامه خواهد داشت.

پورحاجت «مهم‌ترین عامل افزایش قیمت‌ها در بازار مسکن» را «بی‌ثباتی اقتصادی، عدم انگیزه سرمایه‌گذاری بخش خصوصی» و «تلاطم و سردرگمی دولت در حوزه مسکن و ساختمان» عنوان کرد و گفت «با شعار دادن بحران مسکن حل نمی‌شود»، آن هم در حالی که تولید مسکن در کشور نه‌تنها افزایش نداشته، بلکه  در یک دهه اخیر شرایط روزبه‌روز بدتر شده است.

دبیرکل انبوه‌سازان مسکن همچنین دولت و شهرداری‌ها و مجلس شورای اسلامی را از عوامل گرانی مسکن معرفی کرد و افزود: «هر سال در فروردین‌ ماه [...] شهرداری‌ها، شوراهای شهر، و در کنار آن مجلس شورای اسلامی، در تدوین بودجه سازمان و ارگان‌های دولتی به مسکن ضربه وارد می‌کنند و با افزایش ۸۰ درصدی، ۱۰۰ درصدی و گاهی اوقات ۳۰۰ درصدی عوارض موجب بروز مشکلات فراوان برای بخش خصوصی می‌شوند.»