توپ‌جمع‌کنی که به لیورپول کمک کرد معجزه جام قهرمانان اروپا را عملی کند

برای اوکلی کنونیر ۱۴ ساله، هر اتفاقی که در زندگی شخصی یا آینده شغلی‌اش بیفتد، خاطره نقشی که در مهم‌ترین پیروزی کل تاریخ تیمش ایفا کرد فراموش نخواهد شد.

ترنت الکساندر آرنولد به عنوان نابغه زننده کرنری که چهارمین و تعیین کننده‌ترین گل لیورپول را سه شنبه شب پایه گذاری کرد، ستوده شده است. اما برای درک رسیدن به آرزویی غیرممکن، باید از دستورها و حتا توزیع اطلاعات شروع کرد.

آنالیست‌های لیورپول هفته پیش در ورزشگاه نوکمپ متوجه شده بودند که هر وقت ضربه آزاد یا اوتی علیه بازیکنان بارسلونا اعلام می‌شود، حتا اگر تصمیم درستی بوده باشد، آنها اعتراض می‌کنند و حواسشان پرت می‌شود. این باعث شد یورگن کلوپ امکانات موجود را شناسایی کند. به این ترتیب، این پیام را به همه بازیکنانش منتتقل کرد. این امر ثابت می‌کند که او قطعا از پیروزی ناامید نبود. بازگشت پیروزمندانه لیورپول تنها ناشی از تلاش و عرق ریختن بازیکنان نبود. این باوری کورکورانه نبود. معنایش طرح و نقشه داشتن بود.

کارل لنکستر آموزش دهنده مربیان لیورپول درآکادمی کرکبی است و یکی از مسئولیت‌هایش هماهنگ کردن توپ‌جمع‌کن‌ هاست. او سه شنبه صبح به توپ‌جمع‌کن گفته بود که توپ را هر چه سریعتر به بازکنان لیورپول برسانند. اوکلی  کنونیر این حرف را فراموش نکرد و ۱۱ دقیقه پیش از پایان بازی، در حالی که دفاع بارسلونا ۲۰ متر دورتر با خودش درگیر بود، توپ را به الکساندر آرنولد رساند. با توجه به تلاش بولدوزرگونه‌ای که لیورپول تا آن موقع نشان داده بود، به نظر عجیب می‌آمد که بازیکنان بارسلونا این قدر بی توجه بودند که چه اتفاقی ممکن است بیفتد.

کنونیر پسری ۱۴ ساله متولد لیدز است که گاهی با دو گروه سنی بالاتر از خودش تمرین می‌کند. اما هر اتفاقی که در زندگی شخصی یا آینده شغلی‌اش بیفتد، خاطره نقشی که در مهم‌ترین پیروزی کل تاریخ تیمش ایفا کرد فراموشش نخواهد شد، بازی‌ای که در آن، تیم کلوپ توانایی‌اش را در تبدیل کردن اسطوره‌های بارسلونا به افرادی بهت زده و تسلاناپذیر و مردانی سنگی ثابت کرد.

این بازی برای لیونل مسی خیلی مهم بود. وقتی داشت به منطقه تست دوپینگ می‌رفت، اشک می‌ریخت. اما از چشمان خون گرفته جیمز میلنر هم اشک سرازیر بود. بعدتر در رختکن، این بازیکن میانی بدون پیراهن نشست با لبخندی به لب، بدون این که بداند چه بگوید یا چکار کند. پیراهنش روی زمین خیس عرق بود.

جورجینیو واینالدم هم احساساتی شده بود. خشمگین بود که از ترکیب اولیه یازده مرد لیورپول کنار گذاشته شده است. کمتر از ده دقیقه پس از  به زمین آمدنش در نیمه بازی، شش بار به توپ ضربه زده بود. دو گل به ثمر رساند. این بازیکن هلندی که معمولا راحت صحبت می‌کند، در برابر دوربین‌های تلویزیونی زبانش بند آمده بود.

مثل واینالدم در بازی سه‌شنبه، شش روز پیش از آن در بارسلون، نوبت جردن هندرسون بود که روی نیمکت بنشیند. این امر که هر دو این بازیکنان بسیار تأثیرگذار از کار درآمدند، غنای لیورپول و نیز عزمش را نشان می‌دهد. در دقیقه ۲۵ هندرسون به نظر مرده می‌آمد. روی زمین افتاده بود و تکان نمی‌خورد. کاملا بی حرکت. بعضی از منتقدان این بازیکن میانی ممکن است بپرسند چطور می‌شود شخصی مرده باشد، در حالی که در واقع هرگز زندگی نکرده است؟ هندرسون به رغم درد زانو، بلند شد. در دقیقه پنجم وقت اضافی، هنوز داشت می‌دوید، به حریف یورش می‌برد و آنها را می‌ترساند، انگار که صاعقه به بدنش خورده باشد.

هندرسن اذعان کرد: "وقتی زانویم ضربه خورد، انگار که مرده بود. دکتر گفت حرکتش بدهم. توانستم تا آخر نیمه اول ادامه بدهم. بعد مسکن خوردم و مقداری روی زانویم کار کردند، که همین کمکم کرد. یک آمپول به من زدند و قرص بهم دادند. همه چیز. من گفتم: دارند همه چیز به من می‌دهند. خلاصه توانستم به بازی ادامه بدهم و هواداران هم کمک کردند که ادامه بدهیم."

هندرسن هم نمی‌توانست نتیجه بازی را هضم کند. آن را بهترین شب زندگی حرفه‌ای اش خواند. "باورنکردنی بود. از اول تا آخر به نظرم بچه‌هایمان باورنکردنی بودند. جو ورزشگاه باورنکردنی  بود. غیرقابل باور بود."

"سه هیچ عقب بودیم، ولی از عملکردمان در بازی رفت راضی بودیم. هنوز باور داشتیم که تیم برتریم، با این که سه هیچ عقب افتاده بودیم. ولی در رختکن باور داشتیم که می‌توانیم به حریف ضربه بزنیم."

آیا در حال حاضر لیورپول می‌تواند کاپیتان مناسبتری داشته باشد؟ بازیکنی که مربیان هیچ گاه از او ناامید نشده‌اند. تیمی که هواداران هیچ گاه ازآن ناامید نشده‌اند. شهری که ساکنانش هیچ‌گاه از آن ناامید نشده‌اند.

هندرسن گفت: "به نظرم ما امشب نشان دادیم که بعضی‌ها در اشتباه بودند. نشان دادیم که اگر هیچوقت تسلیم نشویم و به تلاش ادامه بدهیم، می‌شود کارهای باورنکردنی کرد."

روز یکشنبه لیورپول امید به معجزه دیگری دارد، ولی این معجزه در دست خودش نیست.

به باورهندرسن، لیورپول هنوز بخت قهرمانی در لیگ برتر را دارد. "مربی این را به ما تلقین کرده که هر اتفاقی هم بیفتد باید تا سوت پایان بازی به تلاش  ادامه بدهیم. کاری که تمام فصل کرده‌ایم و یکشنبه هم خواهیم کرد.

اگر لیورپول اول گل بزند، هیچ معلوم  نیست واکنش بازیکنان منچسترسیتی در برایتون چه خواهد بود. حکایت این فصل واین هفته لیورپول نشان می دهد که هیچ چیز برای هیچ کس از پیش معلوم نیست.