یک پیچ تند و مرگبارــ ‌قابل‌پیش‌بینی‌ اما خیره‌کننده‌ــ به سوی یکی از شگفت‌انگیزترین فصل‌های تاریخ معاصر؛ گزارش‌ها حاکی از آن است که یوگنی پریگوژین، عامل کودتای نافرجام علیه ولادیمیر پوتین، در یک سانحه‌ هوایی در روسیه جان باخت.

اگر رئیس گروه مزدور واگنر واقعا جزو ۱۰ نفری باشد که هنگام سقوط جت خصوصی در منطقه تور در نزدیکی مسکو جان باخته‌اند، نخستین فرضیه آن است که این ترور به دستور کرملین انجام شده است.

پوتین در جریان شورش مسلحانه ۲۴ ساعته دو ماه پیش [گروه واگنر]، پریگوژین را به خیانت متهم کرد و سپس او را عفو کرد. آن دو حتی کمی بعد از آن، با هم چای نوشیدند اما گویا قصاص مترصد فرصت بود.

به گزارش روزاویاتسیا، سازمان هوانوردی روسیه، پریگوژین یکی از نام‌های فهرست مسافران جت امبرائر آرای‌ــ۰۲۷۹۵ (RA-02795) بود. برخی گزارش‌ها حاکی از آن است که دیمیتری اوتکین، یکی از بنیان‌گذاران واگنر که شناسه تماس [رادیویی‌اش] نام این گروه شد، نیز در میان کشته‌شدگان قرار دارد.

به گفته مقام‌های مسکو، تمام هفت مسافر و نیز سه خدمه جان باخته‌اند.

تعدادی از کانال‌های مرتبط با واگنر در شبکه‌های اجتماعی ادعا کردند که سیستم دفاع هوایی روسیه این جت را سرنگون کرده است. برخی دیگر [نیز] گفته‌اند که داخل هواپیما یک بمب جاسازی شده بود.

انهدام این هواپیما ۲۴ ساعت پس از انتشار خبر برکناری ژنرال سرگئی سوروویکین، فرمانده پیشین ماموریت اوکراین، از فرماندهی نیروی هوایی این کشور [روسیه] انجام شد.

سوروویکین که به دلیل روش وحشیانه‌اش در درگیری‌های سوریه «ژنرال آرماگدون» لقب گرفته بود، به روابط حسنه‌اش با پریگوژین معروف بود و مخالفتش را با برخی مقام‌های ارشد در سلسله مراتب امنیتی، از جمله سرگئی شویگو، وزیر دفاع، به دلیل [نحوه] هدایت جنگ اوکراین ابراز کرده بود.

پس از شورش واگنر، ادعاهایی مطرح شد مبنی بر اینکه سوروویکین برای بازجویی در مورد همدستی احتمالی [با پریگوژین] بازداشت شده است. کرملین این موضوع را تکذیب کرد و گفت که ژنرال صرفا در «استراحت»‌به سر می‌برد.

پیش‌تر در هفته جاری ویدیویی از پریگوژین منتشر شد که نشان می‌داد او در آفریقا است و اعلام می‌کرد که واگنر آنجا سخت مشغول کار است و این باعث می‌شود «روسیه در همه قاره‌ها گسترده‌تر و آفریقا آزادتر شود». به نظر می‌رسید آفریقا که واگنر مدت‌ها آنجا به‌منزله ارتش خصوصی کرملین فعالیت کرد و شبکه‌های سودآور گسترده‌ای ایجاد کرد، جایی باشد که این گروه و دولت روسیه بتوانند با هم همکاری کنند. پریگوژین در حاشیه نشستی که پوتین برای رهبران آفریقا در سن پترزبورگ برگزار کرده بود هم حضور یافت. این نخستین بار بعد از شورش بود که رئیس واگنر دیده شد.

فرض بر این بود که پریگوژین طی توافقی با میانجیگری الکساندر لوکاشنکو، رئیس‌جمهوری بلاروس، برای پایان دادن به راهپیمایی گروه واگنر به سمت مسکو، به این کشور تبعید می‌شود و به گمان برخی ناظران کرملین، حضور او در این نشست نشان می‌داد قدرتمندتر از آن است که بتوان کنارش گذاشت.

اگر پریگوژین کشته شده باشد، این احتمالا همان تصویری است که دشمنانش هم‌زمان با تدارک حذف همیشگی او از صحنه قصد داشتند منتشر کنند.  

واگنر در اوکراین به‌شدت درگیر بود و شهر باخموت را که بیشتر یک غنیمت نمادین بود تا راهبردی، پس از ماه‌ها محاصره‌ و حملات وحشیانه تصرف کرد.

میخائیلو پودولیاک، مشاور ارشد ولودیمیر زلنسکی، رئیس‌جمهوری اوکراین، درباره مرگ احتمالی پریگوژین در توییتر نوشت: «باید منتظر بمانیم گردوغبار جنگ فرو بنشیند. با این حال، پرواضح است که پوتین هیچ‌کس را بابت آن وحشت‌ــ همان ترسی که در ژوئن ۲۰۲۳ او را از پا درآوردــ نمی‌بخشد و مترصد فرصت مناسب است.»

نیروهای اوکراینی مدت‌ها است در حال اجرای حملات تدافعی برای بازپس‌گیری مناطقی از جمله باخموت در منطقه دونباس‌اند. یک فرمانده پیاده‌نظام‌ــ که در مورد سرنوشت پریگوژین و موجی از حملات اخیر پهپادهای اوکراینی در داخل روسیه صحبت می‌کرد‌ــ در خلال استراحت در شهر دروژکیوکا، با خود فکر کرد: «احتمالا پدافند هوایی روسیه هواپیمای شخصی خود را با پهپاد بزرگ دشمن اشتباه گرفته است. این مرگی‌ بی‌نظیر برای چنین مردی بود، نه؟»