بر اساس یک بررسی جدید، برای ساخت و حفظ یک کلونی انسانی در مریخ، تنها حدود ۲۲ فضانورد کافی است. این بررسی نشان می‌دهد این تعداد کم‌ــ در مقایسه با براوردهای پیشین که حدود ۱۰۰ نفر بودــ می‌تواند سکونتگاهی در سیاره سرخ را پایدار نگه دارد.

پژوهشگران از جمله محققان دانشگاه جورج میسون در ایالات متحده، مطالعات قبلی را که بر اساس تعداد متغیرها محاسبه کرده بود برای [ایجاد] یک کلونی مستقل در مریخ احتمالا به ۱۰۰ تا ۵۰۰ فضانورد نیاز است، بررسی کردند.

تجزیه و تحلیل جدید آن‌ها که در نسخه پیش از چاپ آرکایو منتشر و هنوز بازبینی نشده است، برای براورد جدید، رفتار اجتماعی و روا‌‌نشناختی انسان و همچنین در‌هم‌تنیدگی و پایستگی تعاملات میان افراد را در نظر گرفت.

این یافته‌ها نشان می‌دهند که ممکن است برای ساخت و حفظ یک کلونی فضایی در مریخ تنها ۲۲ نفر کافی باشد.

دهه‌ها کار اکتشافی در سیاره سرخ که سازمان‌های فضایی در سراسر جهان انجام داده‌اند، به طور قطعی مشخص کرده که ساخت هرگونه سکونتگاه انسانی در مریخ یک مسئله و مشکل مهندسی فوق‌العاده پیچیده است.

دانشمندان می‌گویند طبیعت نامساعد سیاره سرخ این را هم ضروری می‌کند که هر زیستگاهی در آنجا ساخته شود، تا حد زیادی خودپایدار و مستقل باشد.

جدا از استخراج چند ماده معدنی اساسی و آب، ساکنان آینده مریخ به تدارکات زمینی و همچنین تامین نیازها در محل با استفاده از فناوری پیشرفته مانند تجزیه آب مریخ به اکسیژن برای تنفس و هیدروژن برای سوخت وابسته خواهند بود.

پژوهشگران می‌گویند ساکنان کلونی آینده همچنین مجبور خواهند بود چالش‌های روانی و رفتاری انسانی را نیز تحمل کنند.

دانشمندان تحلیل داده در این مطالعه جدید، در پی شناخت بهتر تعاملات رفتاری و روانی ساکنان مهاجرنشین آینده مریخ بودند.

آن‌ها در این مقاله نوشتند: «ما در پی شناسایی نواحی موردتوجه به منظور طراحی یک کلونی و همچنین به دنبال پیشنهاد حداقل میزان اولیه جمعیت موردنیاز برای ایجاد یک مهاجرنشین پایداریم.»

دانشمندان برای تجزیه و تحلیل و مدلسازی انواع تعاملات میان کارکنان، داده‌های قبلی به‌دست‌آمده از تیم‌های با بازدهی بالا را‌ــ که در محیط‌های ایزوله و پراسترس مانند زیردریایی‌ها، نواحی اکتشافی قطب شمال و ایستگاه فضایی بین‌المللی کار می‌کردند‌ــ با چهار مشخصه روانشناختی مختلف تجزیه و تحلیل کردند.

آن‌ها از نوعی شبیه‌سازی رایانه‌ای به نام «مدلسازی مبتنی بر عامل» (اِی‌بی‌اِم) استفاده کردند که برای تجزیه و تحلیل سیستم‌های پیچیده و پیش‌بینی ظهور الگوها و پدیده‌های بزرگ‌تر با قوانین و رفتارهای ساده استفاده می‌شود.

محققان با استفاده از این مدل، بقای یک زیستگاه انسانی در مریخ را در شرایط کاری گوناگون از جمله زمانی که رخدادهای جهانی مانند وقوع حوادث یا تاخیر در رسیدن تدارکات از زمین مهاجرنشین را تحت تاثیر قرار می‌دهد، شبیه‌سازی کردند.

دانشمندان مدل‌هایی را با سطوح فردی متفاوت از عوامل مانند سوخت‌وساز، انعطاف‌پذیری، مهارت‌ها و سطوح آن‌ مهارت‌ها و استرس و همچنین در نظر گرفتن یکی از چهار ویژگی روانشناختی‌ــ روان‌رنجوری، واکنش‌پذیری، اجتماعی بودن یا  توافق‌پذیر و خوش‌مشرب بودن برای ساکنان مریخ طراحی کردند.

این مقاله همچنین یادآور شد که باید شبیه‌سازی متغیرهای محیطی را که ساکنان با آن مواجه خواهند شد، نیز در نظر گرفت.

از آنجا که ساکنان فرضی این مدل در کلونی مریخ می‌خوابند، حرکت می‌کنند، با یکدیگر تعامل می‌کنند و منابع را تولید یا مصرف می‌کنند، ممکن است سلامتی‌شان را از دست بدهند، آن‌ها ممکن است بدون منابع کافی بمیرند و از شبیه‌سازی حذف شوند.

پنج بار اجرای رایانه‌ای از این مدل برای یک دوره ۲۸ ساله میزان جمعیت اولیه در شبیه‌سازی بین ۱۰ تا ۱۷۰، نشان داد که «جمعیت اولیه ۲۲ حداقل جمعیت موردنیاز برای حفظ اندازه یک مهاجرنشین در درازمدت است.»

پژوهشگران همچنین دریافتند که تیپ شخصیتی «توافق‌پذیر و خوش‌مشرب» که با همدلی بیشتر همراه است، احتمال بیشتری برای بقا دارد؛ در حالی که افراد با ویژگی روانشناختی «عصبی» با نرخ بسیار بالاتری از بین می‌روند.