استقبال حکومت از معلمان در آستانه آغاز سال تحصیلی با احضار، زندان، تبعید و شلاق

شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان: «حاکمان باز‌تولید استبداد را در پیش گرفته‌اند.»

هشدار کانون مدافعان حقوق بشر در مورد وضعیت سلامتی جعفر ابراهیمی در بازداشت - Telegram/kashowra

فشارهای امنیتی بر روی معلمان در آستانه آغاز سال تحصیلی جدید افزایش یافته است. برخورد با فعالان صنفی معلمان در حالی رخ می‌دهد که طی چند سال گذشته شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان با سازماندهی خود توانست اعتراضات صنفی را به صورت هماهنگ در شهرهای مختلف ایران برگزار کند.

در همین راستا، کانال شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان از احضار حسین‌ واحدی و محمود صفدری، از اعضای هیئت‌‌مدیره انجمن صنفی معلمان خراسان شمالی، به دادگاه انقلاب خبر داد. بر اساس این گزارش، شعبه ۵ دادگاه انقلاب بجنورد طی دو ابلاغیه جداگانه این دو فعال صنفی معلمان را برای محاکمه احضار کرده است. محمود صفدری، مسئول سازمان معلمان خراسان شمالی و حسین واحدی، بازرس انجمن صنفی معلمان خراسان شمالی است. پیش‌تر نیز دادگاه انقلاب پرونده‌هایی جداگانه برای زهرا عوض‌زاده و  محمدرضا رمضان‌زاده، از اعضای هیئت‌‌‌مدیره خراسان شمالی، تشکیل داده بود.

این شورا با انتشار این خبر اعلام کرد: «با تداوم خط سرکوب فعالان صنفی توسط نهادهای امنیتی و هیئت‌‌های تخلفات به نظر می‌رسد حاکمان هیچ اراده‌ای برای حل مطالبات معلمان ندارند و صرفا باز‌تولید استبداد را در پیش گرفته‌اند.»

از سوی دیگر، دادگاه انقلاب برای چندمین بار علیه یک معلم حکم شلاق صادر کرد. ابوالفضل خوران در دادگاه‌های شعبه اول انقلاب و ۱۰۵ کیفری اراک، به زندان، شلاق و تبعید محکوم شد.

بر اساس این گزارش، دادگاه بدوی ابوالفضل خوران، فعال صنفی معلمان اراک، در پرونده مشترک با چند نفر به نام‌های مریم بستانی، محمد سلطانی، رامتین ادریسی، مجید و مهدی نیک عهد، مجیدرضا عربی، مصطفی کمانی و محمدرضا اسدی برگزار شد و طی حکمی سنگین، به  شش سال و هشت ماه زندان تعزیری، ۷۲ ضربه شلاق، دو سال محرومیت از فضای مجازی و دو سال تبعید به شهر دلفان محکوم شده است.

لازم به ذکر است اطلاعات سپاه در تاریخ ۱۴ مرداد‌ماه، ابوالفضل خوران را به مدت ۲۶ روز بازداشت کرد که با قید وثیقه‌ای یک میلیارد تومانی آزاد شد. شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران نیز در همین راستا تداوم سرکوب‌ها و ارعاب جامعه معلمان را محکوم و تاکید کرد که راه‌حل اصولی برای مواجه با مردم معترض، توجه جدی به مشکلات بنیادین کشور و رسیدگی به مطالبات است و صدور این احکام و ارعاب، مانع تداوم اعتراض‌ها و مطالبه‌گری مردم نخواهد بود.

هشدار کانون مدافعان حقوق بشر در مورد وضعیت سلامتی جعفر ابراهیمی در بازداشت

کانون مدافعان حقوق بشر در بیانیه‌ای ضمن تشریح وضعیت جعفر ابراهیمی، معلم زندانی و کامیار فکور، فعال حقوق بشر، خواهان آزادی و رسیدگی به وضعیت این دو شهروند در زندان شد.

Read More

This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)

وکیل جعفر ابراهیمی و کامیار فکور، معلم و فعال حقوق بشر، ۱۲ شهریور ۱۴۰۲، اعلام کرد که در شعبه سوم دادسرای اوین پرونده جدیدی به اتهام «اخلال در نظم عمومی» و «توهین به مسئولان زندان» برای آن‌ها تشکیل‌ شده است. هر دو مدافع حقوق بشر حداقل به همراه ۱۰ زندانی دیگر در همان روز به‌ اجبار از زندان اوین به زندان قزل‌حصار منتقل شدند.

جعفر ابراهیمی معلم، مدافع حقوق بشر و بازرس شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران است. نیروهای امنیتی در ساعات اولیه ۱۰ فروردین ۱۴۰۱، به منزل این مدافع حقوق بشر یورش بردند و بدون ارائه حکم او را بازداشت کردند. کامیار فکور نیز روزنامه‌نگاری فعال در حوزه محیط‌زیست و مدافع حقوق کارگری است. او پیش از این، اردیبهشت ۱۴۰۰، در جریان اعتراض مسالمت‌آمیز به دستمزد کارگران دستگیر شده بود.

وکیل جعفر ابراهیمی و کامیار فکور،۱۲ شهریور ۱۴۰۲، اعلام کرده بود که این مدافعان حقوق بشر اکنون به «اخلال در نظم عمومی» و «توهین به مسئولان زندان» در شعبه سوم دادسرای اوین متهم شده‌اند. هر دو مدافع حقوق بشر در همان روز به‌‌زور از زندان اوین به زندان قزل‌حصار منتقل شدند.

بر اساس گزارش کانون مدافعان حقوق بشر، انتقال آن‌ها ممکن است به سازمان‌دهی زندانیان برای نوشتن بیانیه یا تظاهرات قبل از اولین سالگرد اعتراضات «زن، زندگی، آزادی» در شهریور ۱۴۰۲ مربوط باشد. انتقال این فعالان حقوق بشر پس از آن صورت گرفت که شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان در مورد وضعیت وخیم سلامت جعفر ابراهیمی در دوران حبس در زندان اوین ابراز نگرانی کرد. علاوه بر این، انتقال کامیار فکور به این معنی است که او دیگر در همان زندانی نیست که همسرش، سروناز احمدی، بازداشت بود و احتمالا ملاقات هفتگی آن‌ها نیز دیگر امکان‌پذیر نخواهد بود.

شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان، دهم شهریور ۱۴۰۲، گزارش داد که جعفر ابراهیمی به دیابت مبتلا شده است. به گفته وکیل این فعال معلمان و بر اساس گزارش زندانیان، او درنتیجه وخیم شدن وضعیت بینایی‌اش برای حرکت نیاز به همراه دارد. بر اساس این گزارش، با توجه به کوتاهی مسئولان زندان اوین در رسیدگی به وضعیت سلامت جعفر ابراهیمی، دسترسی فوری به خدمات پزشکی خارج از زندان ضروری است. این مدافع حقوق بشر طی دو ماه گذشته که از بیماری التهابی روده رنج می‌برد، هشت کیلو کاهش وزن داشته است.

این گزارش همچنین حاکی از آن است که این معلم زندانی دچار درد مفاصل و فک و صورت نیز شده است. او با وجود چندین بار انتقال به درمانگاه اوین و تجویز درمان‌هایی که برای اثربخشی نیازمند ایزوله بودن است، همچنان در بند عمومی ۴ زندان اوین محبوس است.

در همین راستا، کانون مدافعان حقوق بشر خطاب به مسئولان جمهوری اسلامی خواستار آن شد که جعفر ابراهیمی و کامیار فکور فورا و بدون هیچ قید و شرطی آزاد شوند و محکومیت آن‌ها لغو شود. چرا که این افراد صرفا در نتیجه فعالیت مشروع حقوق بشری، به‌ویژه در حمایت از حقوق معلمان و کارگران در حبس‌اند.

این سازمان حقوق بشری همچنین خواستار حصول اطمینان از نحوه برخورد و رفتار با جعفر ابراهیمی و کامیار فکور در حین بازداشت، مطابق با شرایط مندرج در «اصول حقوقی سازمان ملل برای حمایت از افراد تحت هر نوع بازداشت یا حبس» شد.

دسترسی فوری جعفر ابراهیمی به مراقبت‌های پزشکی مناسب، از دیگر خواسته‌های کانون مدافعان حقوق بشر در این بیانیه بوده است. کانون مدافعان حقوق بشر در آخرین بند از خواسته‌هایش اشاره کرده است جمهوری اسلامی باید در هر شرایطی تضمین کند که تمامی مدافعان حقوق بشر در ایران قادر به انجام فعالیت‌های حقوق بشری مشروع خود بدون ترس از پایمال شدن حقوقشان و عاری از هرگونه محدودیت از جمله آزار و اذیت قضایی باشند.