افراد صاحب‌نظر در دنیای مد، خوش‌پوشی شیخه موزا، همسر امیر سابق قطر، حمد بن خلیفه آل ثانی را با شخصیت‌های افسانه‌ای مانند ژاکلین کندی، شاهزاده خانم گریس موناکو، کنتس ژاکلین دو ریبس، آدری هپبورن و دایانا هم‌رده می‌بینند.

زمانی که در سال ۲۰۱۵ پس از سه بار کسب مقام در فهرست معمولی، نام شیخه به تالار مشاهیر «فهرست جهانی خوش‌پوش‌ترین‌ها» (IBDL) اضافه شد، داوران در توصیف او سخنانی به کار بردند که نشان‌دهنده اوج شناخت او از دنیای مد و انتخاب سبک و سلیقه شخصی است.

داوران تلاش کردند مرجع مناسبی را برای توصیف سبک شیک شیخه پیدا کنند. یکی از اعضای کمیته IBDL سبک بی‌همتای او را این‌گونه توصیف می‌کند: «وقتی جلال سلطنتی با زن قهرمان هیچکاکی ملاقات می‌کند.»

استفان رولان، طراح لباس فلانل خاکستری گلدوزی شده‌ای که شیخه در افتتاحیه نمایشگاه باغ قرآنی در سال ۲۰۱۰ پوشید، همین احساس را داشت: «او مانند یک ستاره سینمای دهه ۵۰ دیده می‌شود. شیخه موزه پاسخ جهان عرب به اوا گاردنر است.»

به گفته امی فاین کولینز در نشریه ووگ عربی، برخی افراد برای توصیف شیخه به کاخ سفید کندی بازگشته‌اند تا پیشینه‌ای مناسب برای جلال و شیک‌پوشی وصف‌ناپذیر او بیابند. در جریان سفر دولتی شیخه به بریتانیا در سال ۲۰۱۴، زمانی که او یک لباس دوخت فاخر ساده و شیک شانل را با چکمه‌های خزدار ست کرد، طراح بریتانیایی جولین مک‌دونالد اعلام کرد که «از زمان جکی، هیچ بانوی اولی چنین طنین‌ جهانی از نظر مد نداشته است.»

قطر استاندارد و کد لباس محافظه‌کارانه‌ای دارد و شیخه گاهی از طراحان لباس می‌خواهد مطابق شرایط میزبان یا مهمان تغییراتی در لباس بدهند. یک مورد جذاب لباس فاخر گوتیه با رنگ آبی-سیاه و سفید است که شیخه برای دیدار ژوئن ۲۰۱۶ خود با پاپ فرانسیس به تن کرد. شیخه برای پایبندی به مقتضیات مذهبی دو طرف، یقه لباس را بلند و گرد و به آن آستین‌ اضافه کرد و دامن را هم بلند و رنگ آن را عوض کرد. شیخه همچنین با پوشاندن شانه‌های برهنه لباس با درج‌های توری و طبق معمول با بلند کردن طول لباس تا مچ پا، لباس والنتینوی خود را در سال ۲۰۱۳ تغییر داد.

شیخه موزا در دیدار با پاپ - AFP

سرپوش‌های خاص شیخه که مقید به حجاب اسلامی است، امضا اصلی او در مد شناخته می‌شود. عمامه‌های شیخه موزا معمولا فقط چند سانتی‌متری از خط موی او را نشان می‌دهند و از تاج سر او به عقب مایل می‌شوند و خط فک و گونه‌های برجسته‌اش را نمایان می‌کنند. این سربندهای بلند و مرتفع او یکی دیگر از باورهای فراموش‌شده مد را یادآوری می‌کنند: کلاه مناسب می‌تواند حتی بیش از یک شینیون خوب، چهره را زیبا کند.

در کنار توجه به مد، بی‌تفاوتی او نسبت به موج‌ها یکی از دلایلی است که باعث می‌شود شیخه با تکرار لباس‌ها مشکلی نداشته باشد و از احیای یک لباس که چند دهه‌ عمر کرده است ابایی ندارد. برای مثال در سفری به تاجیکستان در اوت ۲۰۰۷، او لباس آبی روشن دیور از مجموعه مد لباس بهار و تابستان ۱۹۹۶ جیانفرانکو فره را پوشید. شیخه به‌تازگی در اکتبر ۲۰۲۲ برای ملاقات با اعضای تیم روباتیک دختران افغان، یک ردینگوت ۲۰ ساله بهار و تابستان ۲۰۰۲ مشکی شانل را به تن کرد.

اینکه شیخه در دهه ششم عمرش در بهترین وضعیت بدن و سلامت‌ است، بیش از ۱.۷۶ متر قد، کمری باریک، شانه‌هایی پهن و گردنی بلند و ظریف دارد، دست او را در انتخاب لباس از اغلب خانه‌های مد باز نگه‌ داشته است.

برخلاف دیگر شخصیت‌های امروزی که جایگاهی در تالار مشاهیر خوش‌پوشی دارند، شیخه از طراح لباس شخصی استفاده نمی‌کند. موزا به‌تنهایی سبک شخصی خودش را که هارولد کودا، مدیرکل سابق موسسه لباس موزه متروپولیتن، «اصیل و قابل‌تشخیص» می‌نامد، جا انداخته است.

خود شیخه دراین‌باره گفته است: «من استایلیست (طراح مد) ندارم، چون کسی را پیدا نمی‌کنم که بفهمد من چه می‌خواهم.» برای او اجزای یک کمد لباس به ظاهر نامحدود همان هدفی را دنبال می‌کنند که رنگ‌های روی پالت یک نقاش. او توضیح می‌دهد: «این درمان ذهنی من است. وقتی خسته می‌شوم، به اتاق رخت‌کنم می‌روم و کمدهایم را مرور می‌کنم و سعی می‌کنم چیزها را با هم ترکیب کنم و چیزهایی درست کنم.»

 شیخه خودش را این‌گونه توصیف می‌کند: «سبک من این است که لباسی بپوشم که به سنت احترام بگذارد و درعین‌حال مدرن و کاربردی باشد».