سازمان عفو بین‌الملل با ابراز نگرانی از بازداشت‌های خودسرانه فعالان مدنی در افغانستان، خواستار رهایی فوری ژولیا پارسی، فعال حقوق زن افغان شد.

این سازمان، روز جمعه ۷ مهر (۲۹ سپتامبر)، با نشر بیانیه‌ای در ایکس، از طالبان خواسته است که ژولیا پارسی و سایر فعالان حقوق زن و حقوق بشر زندانی را بی‌درنگ و بدون قیدوشرط آزاد کنند.

عفو بین‌الملل همچنین خواستار توقف بی‌درنگ بازداشت‌های خودسرانه، توقیف‌های غیرقانونی و ناپدید شدن اجباری فعالان، روزنامه‌نگاران و منتقدان شده است.

این نهاد یک‌بار دیگر خواستار ایجاد سازوکار پاسخ‌گویی مستقل بین‌المللی برای پاسخ‌گو کردن ناقضان حقوق بشر در افغانستان شده‌ است.

در بیانیه عفو بین‌الملل آمده است: «‌با توجه به اینکه نقض فاحش حقوق بشر توسط طالبان براساس قوانین بین‌المللی از‌جمله جنایت علیه بشریت و آزار و اذیت جنسی قلمداد می‌شود، عفو بین‌الملل خواستار ایجاد یک مکانیسم مستقل پاسخ‌گویی بین‌المللی برای پاسخگو کردن مسئولان نقض فاحش حقوق بشر است.»

پیش از این، دفتر هیئت‌ معاونت سازمان ملل متحد در افغانستان (یوناما) و ریچارد بنت، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل متحد در امور افغانستان، نیز روز جمعه با انتشار بیانیه‌هایی، خواستار توقف بازداشت‌های خودسرانه شدند. 

بنت در حساب کاربری‌اش در شبکه ایکس نوشت: «با نگرانی جدی از دستگیری و بازداشت خودسرانه مدافعان زن، ژولیا پارسی و ندا پروانی، و اعضای خانواده آن‌ها، از طالبان می‌خواهم که فوری و بدون قید‌و‌شرط آن‌ها را آزاد و همچنین امنیت و رفاه آن‌ها را تامین کنند.»

 

هم‌زمان، جنبش خودجوش زنان معترض افغانستان درباره بازداشت ندا پروانی و ژولیا پارسی گفته که این اقدام طالبان دوام «آپارتاید جنسیتی» است.

در بیانیه این جنبش آمده است که ژولیا پارسی، زن معترض و عضو رهبری جنبش خودجوش زنان معترض افغانستان، بیش از دو سال برای حمایت از حقوق زنان و دختران افغانستان در برابر «بی‌عدالتی»، با طالبان مبارزه کرده است.

طالبان سه روز پیش، ژولیا پارسی را به همراه همسر و فرزندش در شهر کابل بازداشت کرد و چند روز پیش از آن نیز، ندا پروانی، دیگر فعال حقوق زنان، به همراه خانواده‌اش بازداشت شده‌ بودند.

در بیش از دو سال حاکمیت طالبان بر افغانستان، فعالان حقوق زنان و معترضان زیر فشار و سرکوب شدید این گروه قرار دارند و شمار زیادی از این فعالان، بازداشت، شکنجه و زندانی شده‌اند. طالبان تجمع‌ها و راه‌پیمایی‌های زنان علیه سیاست‌های امارت اسلامی را سرکوب کرده‌اند و به این زنان هشدار داده‌اند که نباید راه‌پیمایی برگزار کنند.