رند پال، سناتور جمهوریخواه آمریکا، می‌گوید که لایحه‌ای برای قطع تمام کمک‌های مالی به افغانستان تحت کنترل طالبان، به کنگره پیشنهاد کرده است.  

او در حساب کاربری خود در شبکه ایکس (توییتر) نوشت: «لایحه‌ای ارائه کرده‌ام که مانع انتقال تمام کمک‌های مالی به افغانستان تحت کنترل طالبان شود و این هفته دوباره چنین خواهم کرد.» 

او یک طرح گرافیکی دلار با لکه‌های خون را نیز در پس‌زمینه یادداشت خود منتشر کرده است.  

بیش از دو سال از سرنگونی حکومت پیشین افغانستان که از حمایت آمریکا و غرب برخوردار بود، می‌گذرد و با سلطه طالبان بر کشور، افغانستان با بحران شدید مالی و احتمال بروز فاجعه‌ای انسانی مواجه است. در این شرایط، زندگی میلیون‌ها شهروند افغانستان به کمک‌‌‌های امدادی وابسته است.  

در دوران حکومت طالبان، میلیون‌ها دلار برای کمک‌ها و فعالیت‌های بشردوستانه در افغانستان به مصرف رسیده است. این مبالغ را سازمان ملل متحد جمع‌آوری و توزیع می‌‌کند. 

حکومت طالبان را هیچ کشوری هنوز به رسمیت نشناخته است. این حکومت زیر تحریم کشورهای غربی قرار دارد و به همین دلیل، کمک‌های مالی از طریق حساب‌های بانکی به افغانستان منتقل نمی‌شود. به جای آن، بسته‌های دلار به صورت نقدی وارد کشور می‌شود و از طریق نهادهای امدادرسان و دفترهای مرتبط با سازمان ملل به مصرف می‌رسد.  

سازمان ملل متحد تاکید دارد که پول‌های کمکی به اختیار طالبان قرار نمی‌‌گیرد و از طریق نهادهای وابسته به این سازمان، برای نیازمندی‌های آسیب‌دیدگان هزینه می‌شود. گزارش اردیبهشت بازرس ویژه آمریکا در امور بازسازی افغانستان (سی‌گار) حاکی از آن است که در دوران حاکیت طالبان، واشنگتن حدود ۲.۱ میلیارد دلار به افغانستان کمک کرده است.  

آمریکا بسته‌های نقدی ۳۲ و ۴۰ میلیون دلاری را هفتگی به افغانستان می‌فرستاد و این کار با انتقاد مخالفان طالبان مواجه بود. مخالفان ادعا می‌کردند که این پول در اختیار طالبان قرار می‌گیرد و این گروه از پول کمکی آمریکا برای سرکوب شهروندان، به‌ویژه زنان، بهره می‌برد.  

با سقوط حکومت پیشین افغانستان به ‌دست طالبان، فقر و بیکاری افزایش یافته است و میلیون‌ها افغان به کمک‌های فوری بشردوستانه نیاز دارند. میزان کمک‌های جامعه جهانی پس از ممنوعیت کار زنان در نهادهای امدادرسان به دستور طالبان، کاهش یافته است. سازمان ملل چندین بار درباره تاثیر منفی کاهش کمک به افغانستان هشدار داده است.  

با نزدیک شدن به فصل زمستان، هوا در افغانستان روزبه‌روز سردتر، و بر شمار نیازمندان به کمک افزوده می‌شود. شهروندان افغان نگران‌اند و نمی‌دانند که در فصل سرما از چه طریقی آذوقه، مواد سوختی و پوشاک خود را تامین کنند. طالبان هم تاکنون قابلیت و توانایی لازم را برای بهبود وضعیت اقتصادی کشور و مبارزه با فقز روزافزون و گرسنگی شدید شهروندان نداشته‌اند.

اقتصاد افغانستان مصرفی است و بخش عمده بودجه حکومت سابق با کمک مالی کشورهای کمک‌کننده تامین می‌شد و با خروج نیروها و نمایندگی‌های خارجی از افغانستان پس از تسلط طالبان، بخش عمده‌ای از کمک‌های این کشورها نیز متوقف شد.