چهار سازمانهای بینالمللی از جمله برنامه توسعه سازمان ملل متحد (یو.ان.دی.پی)، بانک جهانی، اتحادیه اروپا و بانک توسعه آسیایی برای رسیدگی به آسیبدیدگان زلزله هرات تفاهمنامه مشترک «رسیدگی پس از بحران» را امضا کردند.
برنامه توسعه سازمان ملل متحد تلاش مشترک این چهار سازمانهای بینالمللی در قالب تفاهمنامه یادشده را نشاندهنده تعهد بینالمللی جمعی برای رسیدگی به نیازهای افراد آسیبدیده پس از فاجعه و کمک به جوامع برای بهبودی از ویرانی توصیف کرد.
هدف این برنامه، ارزیابی تاثیر زلزله بر بخشهای مختلف بهداشت، آموزش، مسکن، کشاورزی، اشتغال و امثال آن و همچنین آثار آن بر رفاه انسانی اعلام شده است. این برنامه همچنین هزینههای بازیابی و بازسازی را تخمین میزند و به منظور تسهیل بازیابی و افزایش انعطافپذیری در مناطق آسیبدیده دادههای حیاتی مورد نیاز را ارائه میدهد.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
این تفاهمنامه با حضور دانیل پیتر اندرس، معاون نماینده ویژه دبیرکل سازمان ملل و هماهنگکننده کمکهای بشردوستانه، رافیلا لادس، کاردار نمایندگی اتحادیه اروپا در افغانستان، استفن رودریگز، نماینده برنامه توسعه سازمان ملل متحد در افغانستان، اولیویه لاوینال، مدیر برنامه توسعه پایدار بانک جهانی برای افغانستان، و یاسمین صدیقی، مدیر کشاورزی، غذا و توسعه روستاهای بانک توسعه آسیایی در کابل به امضا رسید.
دانل پیتر اندرس، معاون نماینده ویژه دبیرکل سازمان ملل، در مراسم امضای این تفاهمنامه تاکید کرد: «آنچه بسیار مهم است این است که ما به مردم کمک کنیم تا نهتنها از این مصیبت جان سالم به در ببرند، بلکه بتوانند زندگیشان را که مختل شده است، از سر بگیرند.»
رافیلا لادس، نماینده اتحادیه اروپا، هم گفت که رویکرد شفاف، کامل، فراگیر و مبتنی بر دادهها این سازمانها را قادر میکند نیازهای مردم را به طور دقیق ارزیابی و شناسایی کند و برنامههای پس از بحران را با هدف بهبود زندگی آسیبدیدگان در نظر بگیرد. او توضیح داد: «به همین دلیل است که اتحادیه اروپا از طرح رسیدگی پس از بحران به طور کامل حمایت میکند و به شرکای راهبردیاش، بانک جهانی، برنامه توسعه سازمان ملل و بانک توسعه آسیایی، میپیوندد. اتحادیه اروپا به حمایت از نیازهای اساسی و معیشت مردم افغانستان متعهد است.»
استفن رودریگز، نماینده برنامه توسعه سازمان ملل متحد در افغانستان، هم در سخنانش خاطرنشان کرد: «اینکه مردمی که در ۴۰ سال گذشته رنج دیدهاند، هنوز هم در رنجاند و با فاجعهای به این بزرگی دستوپنجه نرم میکنند، واقعا دلخراش است.»
رودریگز برنامه رسیدگی پس از بحران را ابزاری حیاتی خواند که کمک میکند میزان کامل آسیب، تخریب و تاثیر انسانی در تمام بخشها ارزیابی شود. به گفته او، این امر امکان ایجاد طرحی برای اقدام عملی برای رسیدگی هماهنگ را فراهم میکند.
The intl community stands with the people of Herat after the devastating earthquakes. @WorldBank, @EUinAfghanistan, @ADB_HQ and @UNDP sign a Letter of Intent to conduct a Post-Disaster Needs Assessment and support recovery efforts. https://t.co/FQdHfNMnYl#HeratEarthquake pic.twitter.com/nrQx9WBKsz
— UNDP Afghanistan (@UNDPaf) October 21, 2023
نماینده برنامه توسعه سازمان ملل متحد در افغانستان گفت: «امضای این تفاهمنامه همبستگی ما با مردم افغانستان را تایید میکند و نشان میدهد که ما برای کمک به آنها به منظور بازسازی خانهها، جوامع و احیای مشاغلشان به طور جمعی گامهای عملی برمیداریم.»
در عین حال، اولیویه لاوینال، نماینده بانک جهانی، هم گفت که این بانک به منظور ابراز همبستگی با مردم افغانستان و ساکنان هرات و مناطق اطراف آن که تحت تاثیر زمینلرزههای اخیر قرار گرفتهاند، مایل است به اتحادیه اروپا، برنامه توسعه سازمان ملل متحد در افغانستان و بانک توسعه آسیایی بپیوندد. او تاکید کرد: «ما در بانک جهانی کاملا متعهدیم که در واکنش بینالمللی به زلزلههای هرات مشارکت کنیم.»
این سازمانهای بینالمللی طرح «رسیدگی پس از بحران» را نشانه تعهد جدی جامعه بینالملل به حمایت از مردم افغانستان برای غلبه بر مشکلات عظیم ناشی از این زلزله و ایجاد تابآوری و حرکت به سوی توسعه پایدار خواندهاند.
زمینلرزههایی هفتم، یازدهم و پانزدهم اکتبر در استان هرات در غرب افغانستان ویرانیهای گستردهای به جا گذاشت. بر اساس آمارهای سازمان ملل متحد، بیش از ۳۳ هزار و ۳۰ خانه (اکثرا در شهرستان زندهجان) در این زلزلهها به طور کامل ویران شدند. این آمارها نشان میدهد که تاکنون ۶۶ هزار و ۳۶۰ نفر (حدود ۱۲ هزار و ۱۰۰ خانواده) در هشت شهرستان این استان به طور مستقیم از زلزله آسیب دیدهاند.
سازمان ملل آمار قربانیان این زمینلرزههای هرات را یک هزار و ۵۰۰ جانباخته و بیش از دو هزار زخمی اعلام کرد. در حال حاضر بازماندگان این بلای طبیعی عمدتا شبهای سرد را در چادرها سپری میکنند و به آب، مراقبتهای بهداشتی، غذا و سرپناه مناسب نیاز دارند.