من پیش‌بینی کردم که اظهارات بوریس جانسون به طرز قابل توجهی بر افزایش حملات علیه زنان مسلمان تاثیر خواهد گذاشت. و گروه نظارتی تل ماما (Tell Mama) در ماه سپتامبر ۲۰۱۹ این پیش‌بینی را تایید کرد. بعد از آن که آقای جانسون زنان محجبه مسلمان را در ماه اوت ۲۰۱۸ به «صندوق پست» تشبیه کرد، در هفته بعد از آن، حوادث اسلام‌هراسانه ۳۷۵ درصد افزایش داشت. با توجه به حمایت همه‌جانبه مفسران دست راستی، از جمله تامی رابینسون و کیتی هاپکینز، از آن اظهارات، (آن نتیجه) اصلا غیر منتظره نبود. ولی این حملات در آن محدوده متوقف نشد.

همین ماه گذشته شاهد آن بودیم که یک دختر دانش‌آموز مسلمان ۱۴ ساله در راه خانه از مدرسه به گونه‌ای خشونت‌آمیز مورد حمله واقع شد. به متجاوزان او فقط اخطار داده شد.

علاوه بر این، مجموع حملات اسلام‌هراسانه علیه مسلمانان در بریتانیا از زمان به قدرت گرفتن جانسون افزایش داشته است که باعث شده است بسیاری از مسلمانان، نگران آینده این کشور شوند.

به عنوان یک زن محجبه مسلمان بریتانیایی که در گذشته با اسلام‌هراسی مواجه شده است، به هیچ وجه معتقد نیستم که جانسون هیچ اولویتی برای برخورد با این معضل داشته باشد. حتی ایده طرح (اکنون متروک) حزب محافظه‌کار برای بررسی و تحقیق درباره نفرت علیه مسلمانان، با توجه به اظهارات پیشین نخست‌وزیر در طول سالیان گذشته درباره مسلمانان، خنده‌دار به نظر می‌رسد. او حتی تا اینجا پیش رفته است که بگوید، «اسلام مشکل اصلی است.»

به زعم من، تا زمانی که جانسون در قدرت بماند، نفرت علیه گروه‌های در اقلیت افزایش خواهد یافت. تا جایی که به من مربوط می‌شود، اظهارات ضد مسلمانان ابراز شده توسط جانسون و بعضی از نمایندگان حزب محافظه‌کار، باعث تضمین رهبری این حزب توسط وی شد و به مذاق رای‌دهندگان راست افراطی خوش آمد. بنا بر یک نظرسنجی جدید که توسط موسسه «هوپ نات هیت» (Hope Not Hate) انجام شده است، ۶۰ درصد اعضای حزب محافظه‌کار معتقدند اسلام «به طرزی عمده خطری برای تمدن غربی است» ۴۰ درصد می‌خواهند که جمعیت مسلمان بریتانیا را محدود کنند، و ۴۲ درصد معتقدند که «حضور افرادی از فرهنگ‌ها و نژادهای مختلف»، به جامعه بریتانیا آسیب زده است.

در انتخابات ماه دسامبر، محافظه‌کاران برنده ۳۶۳ کرسی شدند؛ نتیجه‌ای سرسام‌آور نسبت به سال‌های گذشته. این حاکی از آن است که بذر نفاق کاشته شده توسط محافظه‌کاران و سایران، شکوفه داده است. برای بسیاری از کسانی که تصمیم گرفتند به این حزب رای ندهند، پیروزی آنان باعث بروز نگرانی درباره آینده کشور است. تحت حکومت محافظه‌کاران، ما باید به مصاف مسایلی نظیر افزایش نفرت‌پراکنی، اسلام‌هراسی، نژادپرستی و خشونت برویم؛ در حالی که از سویی دیگر، آمار کودکان فقیر به بیشترین میزان خود در طول تاریخ رسیده است. اما متاسفانه این موضوعات مهم نادیده گرفته می‌شود.

جانسون عهد کرد که «بریتانیا را متحد کند»، اما انفعال ادامه‌دار وی در عدم مقابله با نفرت‌پراکنی علیه اقلیت‌ها، حاکی از یکی دیگر از وعده‌های توخالی وی است که همیشه فقط از آن‌ها دم می‌زند.

علاوه بر کنار گذاشتن تحقیقات درباره اسلام‌هراسی، ساجد جاوید، وزیر کشور وقت، حتی علنا انکار کرده بود که محافظه‌کاران هیچ گونه مشکلی با اسلام‌هراسی داشته باشند.

بارونس سعیده وارسی، از منتقدان دیرینه رویکرد حزب محافظه‌کار درباره اسلام‌هراسی، با خشم به نظر مت هنکاک، وزیر بهداشت، پاسخ داد که گفته بود، «بعضی‌ها هم رویکرد متعادل‌تری نسبت به این موضوع دارند.» من او را سرزنش نمی‌کنم. محافظه‌کاران نمی‌توانند ببینند که عدم هر گونه تلاشی برای مقابله با این مشکل، یعنی چراغ سبز دادن به افراد جاهل جامعه تا به نفرت پراکنی ادامه دهند.

تانمانجیت سینگ دسی، نماینده مجلس از حزب کارگر، کاملا به درستی در صحن مجلس عوام استدلال کرد که جانسون باید به خاطر اظهارات نژادپرستانه و تحقیرآمیز خود، که من هم مطمئنم باعث افزایش وقوع جرائم ناشی از نفرت علیه اقلیت‌ها شده است، معذرت‌خواهی کند. با این وجود، و به رغم آن که نخست‌وزیر تا کنون بارها به خاطر اظهارات اسلام‌هراسانه خود مورد انتقاد قرار گرفته است، هرگز اذعان نکرده است که شخصا کاری اشتباه انجام داده است و به جای آن که به نیابت از حزب خود معذرت‌خواهی کند، وعده داد که تحقیقات (اکنون متروک) درباره اسلام‌هراسی را از نو احیا کند.

آقای جانسون باید برای اظهارات خود که باعث شده است تا بسیاری از زنان مسلمان، از جمله خود من، قربانی نفرت‌ علیه مسلمانان شوند، پاسخگو باشد.

ترسناک است که انسان تحت حکومت نخست‌وزیری زندگی کند که به نظر من، نه تنها در گسترش نفرت علیه مسلمانان، گروه‌های در اقلیت و افراد رنگین‌پوست، شریک است، بلکه حتی ممکن است با تاکید مصرانه خود بر برگزیت، کشور را دچار آشفتگی و عدم ثبات سیاسی کند.

اکنون که بریتانیایی‌ها دولتی محافظه‌کار را برای اداره کشور انتخاب کرده‌اند، شک ندارم که اسلام‌هراسی و نژادپرستی افزایش خواهد یافت؛ به ویژه اگر احزاب سیاسی از زیر بار مسئولیت تاثیر اظهارات خویش شانه خالی کنند.