رویترز به نقل از شش منبع آگاه، از تصمیم ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهوری روسیه، به ماندن در قدرت خبر داد.

به گفته این منابع که نخواستند نامشان فاش شود، پوتین تصمیم گرفته است در انتخابات ریاست جمهوری مارس ۲۰۲۴  شرکت کند.

گفته می‌شود که مشاوران کرملین خود را برای کارزار انتخاباتی پوتین آماده می‌کنند. در صورت پیروزی، او دست‌کم تا سال ۲۰۳۰ همچنان سکان هدایت روسیه را در اختیار خواهد داشت.

ولادیمیر پوتین ۷۱ ساله که احساس می‌کند باید روسیه را در «خطرناک‌ترین دوره» در دهه‌های اخیر هدایت کند، با محبوبیت ۸۰ درصدی در داخل روسیه و حمایت تمام‌عیار رسانه‌های دولتی، چنانچه در انتخابات ریاست‌ جمهوری آتی نامزد شود، به احتمال زیاد به هیچ‌یک از رقبا مجال پیروزی نخواهد داد.

با وجود گمانه‌زنی‌های بسیاری از دیپلمات‌ها، کارشناسان و مقام‌های خارجی در زمینه تصمیم پوتین به ریاست‌ جمهوری مادام‌العمر، تاکنون هیچ منبعی، خبری رسمی درباره برنامه او برای نامزدی در انتخابات ریاست ‌جمهوری پیش ‌رو منتشر نکرده است.

پیش‌تر دیمیتری پسکوف، سخنگوی کرملین، گفته بود که اگر پوتین تصمیم به نامزدی در انتخابات بگیرد، هیچ‌کس نمی‌تواند با او رقابت کند. کرملین گزارش‌هایی مبنی بر بیماری پوتین را رد کرده است و آن‌ها را «اطلاعات نادرست» غرب توصیف می‌کند.

پوتین که پس از بوریس یلتسین، در آخرین روز ۱۹۹۹ به ریاست‌ جمهوری روسیه رسید، از دوران رهبری استالین بر اتحاد جماهیر شوروی سابق به این سو، بیش از هر حاکم دیگری بر تخت قدرت تکیه زده‌ است.

با اینکه پوتین در انتخابات پیش ‌رو احتمالا چالش رقابت واقعی را از سر نخواهد گذراند، با جدی‌ترین چالش‌ها از سه دهه گذشته، از زمان میخائیل گورباچف تاکنون، دست‌وپنجه نرم می‌کند.

جنگ در اوکراین، بزرگ‌ترین رویارویی روسیه را با غرب از زمان بحران موشکی کوبا در ۱۹۶۲ رقم زد. در پی آن، تحریم‌های گسترده غرب شدیدترین ضربه خارجی را در دهه‌های اخیر به اقتصاد روسیه وارد کرده است.

ژوئن گذشته نیز پوتین با شورش نافرجام یوگنی پریگوژین، رهبر واگنر، قدرتمندترین گروه مزدور جنگی روسیه، روبه‌رو شد.  دو ماه پس از آن، پریگوژین در یک سانحه هوایی کشته شد. او پیش از شورش خود، فرماندهان نظامی روسیه را به دلیل  «ناکارامدی»در جنگ به باد انتقاد گرفت و هشدار داد که اگر نخبگان اوضاع را جدی نگیرند، ممکن است انقلابی مانند ۱۹۱۷ در روسیه رخ دهد.

غرب پوتین را «جنایتکار جنگی» و «دیکتاتور»ی می‌شناسد که جاه‌طلبی‌اش روسیه را به «تصرف سرزمینی» اوکراین سوق داد. این اقدام، اعضای ناتو را حول هدف مشترکی متحد کرده است.

به گفته الکسی ناوالنی، سیاستمدار مخالف پوتین و زندانی کرملین، پوتین روسیه را به «بن‌بست راهبردی» و به سوی ویرانی سوق داده و نظامی شکننده متشکل از متفکرانی فاسد را پی‌ریزی کرده است که در نهایت به جای ثبات، «هرج‌و‌مرج و آشفتگی» به بار می‌آورد.

رویترز به نقل از اولگ اورلوف، از مهم‌ترین فعالان حقوق بشر روسیه، نوشت: «روسیه در حال پسروی است». او افزوده است: «ما خودکامگی کمونیستی را از سر گذراندیم، اما اینک به نوع دیگری از خودکامگی رو آورده‌ایم.»

با این ‌حال، پوتین جنگ اوکراین، یا به تعبیر خودش، «عملیات نظامی ویژه» را بخشی از مبارزه بسیار گسترده‌تر با ایالات متحده معرفی می‌کند که به باور مقام‌های کرملین، هدف آن «منزوی کردن روسیه، تصاحب منابع طبیعی عظیم آن و سپس، تسویه‌حساب با چین است».

رویترز به نقل از یک «منبع آگاه» افزود: «روسیه با قدرت ترکیبی غرب روبه‌رو است. از این‌ٰرو، تغییر اساسی به مصلحت نیست.»

به گزارش رویترز، تولید تسلیحات نظامی در روسیه در حال افزایش است. بنا به پیش‌بینی مسکو، رشد اقتصاد ۲.۱ تریلیون دلاری این کشور در سال جاری سریع‌تر از اقتصاد اتحادیه اروپا خواهد بود.