هم‌زمان با برگزاری مراسم تدفین شش مامور انتظامی جمهوری اسلامی که روز سه‌شنبه ۲۱ فروردین در حمله جیش‌العدل به جاده سوران به مهرستان در سیستان و بلوچستان کشته شدند، یعقوب رضازاده، دبیر دوم کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی، ادعا کرد که طالبان افغانستان با جیش‌العدل همکاری می‌کنند.

رضازاده در مصاحبه با خبرگزاری حیات تصریح کرد که نیروهای مرزی طالبان افغانستان و پاکستان «نه‌تنها در تامین امنیت مرزهایشان ضعیف‌اند، بلکه با برخی عوامل ضدانقلاب هم همکاری می‌کنند».

رضازاده از جیش‌العدل به عنوان «جندالشیطان» یاد کرد؛ نامی که رسانه‌های حکومتی جمهوری اسلامی به گروه جندالله به رهبری عبدالمالک ریگی داده بودند. گروه جندالله از سال ۱۳۸۹ و پس از کشته شدن ریگی از فعالیت بازماند و جیش‌العدل در سال ۱۳۹۱ به رهبری صلاح‌الدین فاروقی، فعالیتش را آغاز کرد.

مرداد ۱۴۰۰، هم‌زمان با پیشروی طالبان به سمت مراکز شهرها در افغانستان، رحمت‌الله نبیل، رئیس امنیت ملی دولت پیشین افغانستان، اطلاع داد که شماری از نیروهای جیش‌العدل با هماهنگی پاکستان، برای کمک به طالبان افغانستان وارد استان‌های نیمروز، هرات و فراه شده‌اند.

حمید خراسانی، از چهره‌های جنجالی طالبان که از فرماندهان پنجشیری این گروه است، فروردین ۱۴۰۱ و در واکنش به آزار و اذیت مهاجران افغان در ایران گفت که اگر رژیم طالبان از جیش‌العدل حمایت کند، جمهوری اسلامی از آزار و اذیت مهاجران افغان دست خواهد کشید. خراسانی در چند مصاحبه نیز از جیش العدل به عنوان «برادران مجاهد» یاد کرد و جمهوری اسلامی را «دولت رافضی» خواند.

دبیر دوم کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی در حالی طالبان را به همکاری با جیش‌العدل متهم می‌کند که افراد جیش‌العدل در یک هفته اخیر با حمله به چابهار و سوران، تلفات سنگینی به نظامیان جمهوری اسلامی وارد کرده‌اند.

در این حمله حدود ۱۲ ساعت طول کشید، دست‌کم ۱۱ نظامی کشته و ۱۰ تن دیگر مجروح شدند. البته جیش‌العدل شمار ماموران نظامی کشته‌شده در این درگیری‌ها را «ده‌ها نفر» عنوان کرد، اما هیچ منبعی این ارقام را تایید نکرده‌ است.

روز سه‌شنبه نیز دو خودرو نظامی در جاده سوران‌ــ‌مهرستان در استان سیستان و بلوچستان ایران هدف حمله شبه‌نظامیان جیش‌العدل قرار گرفتند که طی آن شش مامور نیروی انتظامی کشته شدند و یک تن مجروح شد. جیش‌العدل مسئولیت این حمله را نیز برعهده گرفت و ویدیویی از این حمله را در کانال تلگرامی‌اش منتشر کرد.

هرچند مسئولان امنیتی جمهوری اسلامی پس از مهار حمله مهاجمان جیش‌العدل به راسک و چابهار گفتند که مهاجمان غیرایرانی بودند، با گذشت یک هفته، هنوز هویت این افراد را اعلام نکرده‌اند.

حمله‌ به نیروهای انتظامی و مراکز نظامی در منطقه بلوچستان ایران در دو سال اخیر، هم‌زمان با قدرتمند شدن گروه‌های شبه‌نظامی مستقر در پاکستان افزایش یافته‌ است؛ گروه‌های شبه‌نظامی که بر اساس گزارش‌های شورای امنیت سازمان ملل متحد، یکی از دلایل آن بازگشت طالبان افغانستان به قدرت و همکاری ادامه‌دار این گروه با شبه‌نظامیان در کشورهای همسایه به شمار می‌روند.

یعقوب رضازاده در مورد افزایش وقوع حوادث امنیتی در مناطق مرزی ایران با افغانستان و پاکستان گفت: «متاسفانه دو کشور افغانستان و پاکستان بر امنیت مرزهایشان با کشور ما اشراف لازم و کافی ندارند و در واقع بار تامین امنیت مرزهای شرقی با این دو کشور کاملا به دوش نیروهای مرزبانی جمهوری اسلامی ایران است.»

رضازاده با اشاره به همکاری مرزبانان طالبان با گروه جیش‌العدل هشدار داد که این همکاری به «نفوذ این اشرار خبیث» به خاک ایران منجر می‌شود؛ هرچند ادعا کرد که «نفوذ در عمل بسیار کم است و اغلب موارد مهار می‌شود».

طالبان همکاری با شبه‌نظامیان در پاکستان، ایران و دیگر کشورها را رد می‌کنند، اما گزارش اخیر تیم نظارت بر تحریم‌های سازمان ملل متحد که دی‌ماه گذشته در مورد وضعیت افغانستان منتشر شد، ادامه همکاری طالبان با گروه‌های تروریستی را تایید کرد. در این گزارش آمده‌ است که طالبان با القاعده، تحریک طالبان پاکستان، حرکت اسلامی ازبکستان، جماعت انصارالله تاجیکستان، حزب اسلامی ترکستان (اویغورها) و شماری دیگر از گروه‌های شبه‌نظامی فعال در کشورهای منطقه همکاری فعال دارند.

یکی از نکاتی که مقام‌های هند، روسیه، پاکستان و کشورهای آسیای میانه در نزدیک به سه سال گذشته در مورد آن ابراز نگرانی‌ کرده‌اند، رها شدن تسلیحات پیشرفته آمریکایی در افغانستان است. گزارش ناظران شورای امنیت سازمان ملل نیز تایید کرد که گروه‌های شبه‌نظامی از جمله داعش خراسان و تحریک طالبان پاکستان، به صورت گسترده به سلاح‌های رهاشده در افغانستان دست یافته‌اند. البته هنوز نشانه‌ای از دسترسی جیش‌العدل به سلاح‌های آمریکایی باقی‌مانده در افغانستان مشاهده نشده‌، اما به دلیل اینکه قاچاقچیان اسلحه بر مرزهای افغانستان، پاکستان و ایران مسلط‌ند، ممکن است این سلاح‌ها نیز به آسانی در دسترس این شبه‌نظامی قرار گرفته باشد.

ارتش آزادی‌بخش بلوچستان نیز در دو سال گذشته عکس‌هایی از افرادش را منتشر کرد که به سلاح‌هایی مشابه آنچه از دولت پیشین افغانستان و نیروهای آمریکایی در افغانستان جا مانده، مجهز بودند. مقام‌های دولت پاکستان که طالبان افغانستان را به حمایت از طالبان پاکستانی متهم می‌کنند، نیز چندین بار به اعتراض گفته‌اند که قرارگاه‌های نظامیان این کشور با سلاح‌های پیشرفته آمریکایی هدف قرار گرفته‌ است.