در نهمین روز بازی‌های پارالمپیک ۲۰۲۴، جمعه ۱۶ شهریورماه، در فینال مسابقات، تیم ملی والیبال نشسته ایران ساعت ۲۱ به وقت ایران به مصاف بوسنی می‌رود تا هشتمین طلای این رشته ورزشی در دوره‌های پارالمپیک را کسب کند.
تیم ملی والیبال نشسته ایران با بهره بردن از دومین فرد بلندقد زنده در جهان تاکنون توانسته است مانند نوشیدن جرعه‌ای آب به فینال پارالمپیک برسد و به نظر نمی‌رسد ماموریت چندان دشواری برای سومین قهرمانی پیاپی در این بازی‌ها داشته باشد. درخشش مرتضی مهرزاد با دو متر و ۴۶ سانتی‌متر قد در تیم ملی ایران موجب حیرت و تحسین بسیاری از خبرنگاران و رسانه‌های معتبر جهان شده است و آن‌ها با تحلیل عملکرد این غول مهارنشدنی او را مایه خوشبختی کاروان پارالمپیک ایران معرفی کرده‌اند.
روزنامه گاردین در گزارشی اختصاصی درباره مرتضی مهرزاد نوشت: «تماشای سلاح نه‌چندان مخفی ایران و دومین مرد بلندقد جهان در صحنه‌ای که با یک ضربه قاطع خط دفاع مصر را شکست تا پیروزی ایران در نیمه‌نهایی والیبال نشسته را قطعی کند، بسیار جذاب بود. او وقتی به دهکده پارالمپیک در پاریس رسید مجبور شد روی زمین بخوابد، زیرا تخت‌خوابی به‌اندازه او وجود نداشت. او خجالتی است، از توجه بیش از حدی که به او می‌شود بیزار است و وقتی در زمین بازی می‌کند، به‌ندرت لبخند می‌زند. با این حال هادی رضایی، سرمربی تیم ملی والیبال نشسته ایران می‌گوید همکاری با مرتضی یکی از مهم‌ترین کارهایی است که در طول زندگی‌اش انجام داده است.»
جوان ۳۷ ساله اهل کلاچای، در کودکی به بیماری غول‌پیکری یا ژیگانتیسم مبتلا شد و سپس شکستگی لگن او دراثر تصادف با دوچرخه در سن ۱۵ سالگی، موجب شد تا علاوه بر افسردگی و گوشه‌نشینی، شاهد توقف رشد پای راستش باشد و اکنون پای چپ او ۱۵ سانتی‌متر از پای راستش بلندتر است.
اما در سال ۱۳۸۸، حضور مرتضی مهرزاد در برنامه‌ای تلویزیونی او را به چهره‌ای معروف بدل کرد تا در پی آن یک باشگاه والیبال نشسته در استان مازندران با او قرارداد همکاری ببندد. پس از آن، مرتضی مهرزاد به تاثیرگذارترین ورزشکار پارالکمپیکی ایران در سه دوره اخیر این بازی‌ها بدل شد.
گاردین می‌نویسد: «این مرتضی مهرزاد است که توجه ملت ایران و مخاطبان جهانی را به این ورزش و فینال روز جمعه مقابل بوسنی جلب خواهد کرد. اگرچه او ممکن است زیاد لبخند نزند، اما شکی در اشتیاق مهرزاد به این ورزش وجود ندارد. در ست چهارم بازی مقابل مصر که درنهایت با پیروی سه بر یک ایران همراه شد، مرتضی همه‌کاره زمین بود و هر امتیازی که به دست آورد را با مشت‌کردن دستانش جشن می‌گرفت.»
این هفتمین دوره حضور هادی رضایی، سرمربی تیم والیبال نشسته ایران، در بازی‌های پارالمپیک است. او در این مدت موفق شده است تا چهار مدال طلا به دست آورد. او قبل از آن هم بازیکن تیم والیبال نشسته ایران بود و سه بار در سئول، بارسلونا و آتلانتا طلا گرفته بود. رضایی به گاردین گفت که پس از حضور مرتضی مهرزاد در برنامه‌ای تلویزیونی او را به فعالیت در والیبال نشسته تشویق کرده است تا از گوشه‌نشینی رها شود و بیشتر در جامعه حضور داشته باشد.
به گزارش گاردین، مرتضی مهرزاد سپس مهارت‌هایش را زیر نظر رضایی توسعه داد و به عنصری قوی در موفقیت‌های مکرر والیبال نشسته ایران بدل شد. وظیفه مهرزاد در زمین اسپکر (ضربه‌زن نهایی) است که پاس‌های سریع و پیچیده را تمام می‌کند. او آگاهی و قدرت کافی دارد و قد خارق‌العاده‌اش نیز به او توانی ویژه داده است. او از زمان حضور در ترکیب تیم ملی والیبال نشسته ایران تاکنون دو طلای المپیک کسب کرده و امشب در فکر رسیدن به طلای سوم است.
ایران اکنون درحالی به مصاف رقیب قدیمی‌اش یعنی تیم ملی بوسنی می‌رود که در مسابقات جهانی و المپیک دوره‌های قبل نیز پیوسته رقیب ثابت ایران در فینال بازی‌ها بوده. البته ایران دو سال پیش در فینال مسابقات قهرمانی جهان بوسنی را شکست داده بود. هادی رضایی به گاردین گفت: «می‌خواهم به اطلاع شما برسانم که امروز همه مردم در سراسر جهان می‌توانند یکی از مهم‌ترین بازی‌ها را تماشا کنند و افراد دارای معلولیت نیز خواهند دید که تا چه میزان می‌توانند توانایی‌هایی‌شان را به دیگران نشان دهند.»
هادی رضایی به این روزنامه بریتانیایی گفته است که پس از مسابقه نیمه‌نهایی مشکل تخت‌خواب مرتضی مهرزاد هم حل شده است و مسئولان بازی‌های پارالمپیک پاریس، اگرچه دیرهنگام، اما حالا تختی به اندازه قد مهرزاد برای او فراهم کرده‌اند تا با آمادگی جسمانی بهتری در فینال حضور یابد.
مرتضی مهرزاد، بلندقامت‌ترین ورزشکار پارالمپیک، امشب در کنار هم‌تیمی‌هایش از ساعت ۲۱ برای کسب مدال طلا به زمین می‌روند. تیم ملی والیبال نشسته ایران در تمامی ۹ دوره قبلی بازی‌های پارالمپیک که در آن حضور داشته است، همواره به فینال مسابقات راه یافته تا با هفت قهرمانی و دو نایب‌قهرمانی، پرافتخارترین تیم ملی والیبال نشسته دنیا باشد، افتخاراتی که البته جنگ هشت ساله ایران و عراق، در کنار مشکل سوءتغذیه و نبود امکانات پزشکی و درمانی رایگان برای بخش بزرگی از شهروندان، عامل اصلی آن محسوب می‌شود، زیرا با جمعیت حدود دو میلیون نفر افراد دارای معلولیت جسمی در ایران، که به اندازه جمعیت برخی از کشورهای جهان است، به‌آسانی می‌توان تیم والیبال نشسته قدرتمندی داشت.
