آیا آن زن زیبا نیست؟ شگفت‌انگیز نیست؟ ارزشمند نیست؟ امیدوارم این توصیف بیش از حد جنسیت‌زده نباشد، اما اگر چنین جملات شیوا و خوش‌بیانی برای استیوی واندر کافی بودند، پس برای من هم مناسب‌اند تا مازراتی گرن‌کابریو (GranCabrio) را معرفی کنم؛ جدیدترین مدل از مجموعه کوپه‌ها و خودروهای روباز باشکوه این نشان تجاری که قدمت آن به مدل «ای۶» (A6) در سال ۱۹۵۰ بازمی‌گردد. (جالب اینجا است که استیوی واندر کوچک هم همان سال به دنیا آمد. اینکه هر دو هنوز هم در اوج‌اند، خود زیبا، شگفت‌انگیز و ارزشمند است)
احتمالا دارم بیش از حد درباره ظاهر خودروها صحبت می‌کنم، اما همیشه آنچه را رولان بارت، فیلسوف و نشانه‌شناس بزرگ فرانسوی، در دهه ۱۹۵۰ــ عصر طلایی طراحی خودرو‌ــ گفت، در ذهن دارم: «فکر می‌کنم که خودروهای امروزی تقریبا معادل کلیساهای گوتیک دوران خودشان‌اند؛ یعنی برترین آفرینش یک عصر که با شوروشوق هنرمندانی ناشناس خلق شدند و تمام مردم، اگر نه از لحاظ مصرف، دست‌کم از نظر تصویری، آن را به‌عنوان یک شیء صرفا جادویی پذیرفته‌اند.»
یک بار دیگر، من نمی‌توانستم آن را بهتر از این بیان کنم و به‌شدت گمان می‌کنم که جدا از گرایش عجیب انسان به مصرف‌گرایی نمایشی، این همان دلیل اصلی است که افراد ثروتمندی که توانایی چنین لذتی را دارند، مازراتی را انتخاب می‌کنند. ابعاد و تناسب‌های [طراحی] گرن‌کابریو تقریبا به‌اندازه‌ای بی‌نقص است که می‌توان برای چیزی که طول آن به اندازه یک لیموزین مرسدس بنز کلاس اس (S) است، دید. این خودرو انحناهایی دارد که برجسته می‌شوند، امتداد می‌یابند و نگاه را بی‌اختیار به خود جذب می‌کنند.
حس یکپارچگی، با وجود پنل یک‌تکه بزرگی که کاپوت و گلگیرها را دربرمی‌گیرد، تقویت شده است. این خودرو به شکلی محکم به سطح جاده چسبیده است، گویی برای حفظ جان خود چنین می‌کند (البته این ویژگی واقعا به پایداری آن در افزایش سرعت کمک می‌کند) و جزئیات به‌اندازه‌ای‌اند که هویت خودرو را مشخص کنند، بدون اینکه بیش از حد بر آن تاکید شود.
نشان سه‌شاخه معروف مازراتی از فواره نپتون در میدان نتونو، بولونیا‌ــ زادگاه مازراتی‌ــ الهام گرفته شده است که در آن، نپتون، خدای دریا، نیزه‌اش را به سمت دریا تکان می‌دهد. این نشان هنوز هم همان‌جا قرار دارد، درون جلوپنجره بیضی‌شکل کلاسیک و ظریف. این عنصر طراحی از مدل آخر جی‌تی (GT) کابریو تکامل یافته است؛ خودرویی که نخستین بار سال ۲۰۱۰ معرفی شد و تا پایان آن دهه تولید شد. مدل‌های گرن تورینگ مازراتی که همچنان در تعداد بسیار محدود ساخته می‌شوند، باید طراحی فراتر از زمان داشته باشند. این ویژگی همچنین موجب می‌شود که آن‌ها ناگزیر به خودروهای کلاسیک تبدیل شوند.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
تصور رایج این است که چنین خودروهایی فوق‌العاده گران‌اند و به‌شدت از ارزش می‌افتند. هر دو مورد در کوتاه‌مدت درست است‌ــ قیمت گرن‌کابریو با چند ویژگی سفارشی به حدود ۲۰۰ هزار پوند (۲۴۸ هزار دلار) می‌رسد، اما می‌توان مطمئن بود مدلی که امروز خریداری می‌کنید، طی چند دهه آینده در فهرست یک حراجی معتبر قرار خواهد گرفت.
برای افزودن به جلوه لوکس خودرو، متوجه سقف برزنتی آن خواهید شد که در طیفی از رنگ‌های کلاسیک ارائه شده است و احتمالا نسبت به نسخه پیچیده فلزی تاشو، دوام بیشتری دارد. نتیجه کلی بیشتر القای حس وقار است تا خودنمایی. این زمان از سال برای رانندگی با سقف باز زمان عجیبی است، اما دیدن اینکه در هوای سرد چقدر راحت و گرم است، بسیار خوشایند است. محکم و خوش ساخت است.
ویژگی‌ها
مازراتی گرن‌کابریو تروفئو
قیمت: ۱۸۷ هزار و ۴۳۵ پوند (۲۲۸ هزار دلار) ــ در نسخه آزمایش‌شده، مدل‌های کابریو از ۱۶۹ هزار و ۷۸۵ پوند (۲۰۷ هزار دلار) آغاز می‌شوند
حجم موتور: ۳.۰ لیتر، وی۶ (V6) بنزینی، هشت دنده دستی
قدرت خروجی: ۵۵۰ اسب‌بخار
حداکثر سرعت: ۳۱۵ کیلومتر بر ساعت
شتاب ۰ تا ۱۰۰: ۳.۶ ثانیه
مصرف سوخت: ۸.۷ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر
انتشار کربن: ۲۳۸ گرم در کیلومتر (بر اساس قوانین فرایند تست هماهنگ‌شده جهانی خودروهای سبک‌وزن WLTP)
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
از این رو این یک خودرو خاص است و کابین فوق‌العاده‌ای که با دست تکمیل شده است، شما را غرق در آسایش می‌کند. اکنون از نظر فناوری کاملا به‌روز است و نمایشگر دوقلوی «خم‌شده»، عملکرد بسیار خوبی دارد‌ــ استفاده از آن آسان [جوابگو و] کنش‌پذیر است و دکمه‌های کنترل رادیو (برای تغییر ایستگاه‌های رادیویی و تنظیم صدا) روی دکمه‌های کوچکی پشت حلقه فرمان قرار گرفته‌اند.
یک دکمه استارت‌ــ استاپ (stop-start) هم روی فرمان قرار دارد، به‌علاوه یک پیچ تنظیم که به شما امکان می‌دهد گرن‌کابریو خود را مطابق با سبک رانندگی دلخواهتان تنظیم کنید، مانند حالت اسپرت (Sport) یا کانفورت (Comfort) یا اگر یک راننده ماهرید و در یک پیست رانندگی می‌کنید، می‌توانید حالت کورس (Corsa) را انتخاب کنید که تمام سیستم‌های پایداری را غیرفعال می‌کند و هیچ سیستمی برای محدود کردن قدرت ۵۵۰ تا بیش از ۷۰۰ اسب‌بخار مقابل شما وجود نخواهد داشت. متاسفانه برای طرفداران سنتی، این خودرو یک خودرو هشت سیلندر نیست، اما موتور شش سیلندر سه‌لیتری توربوشارژ دوقلو می‌تواند تا هشت هزار دور در دقیقه کار کند؛ پس واقعا جایی برای شکایت وجود ندارد.
صادقانه بگویم، هیچ شکی نیست که مدل بنزینی صدای بهتری تولید می‌کند. کنترل‌های جعبه‌دنده اتوماتیک (P-R-N-D) از طریق یک ردیف دکمه روی داشبورد در دسترس‌اند‌ــ اشاره‌ای به شرکت مادر مازراتی، استلانتیس؛ هر راننده‌ای که تجربه رانندگی با پژو یا واکسول را داشته باشد، آن‌ها را خواهد شناخت.
و از همه بهتر، گرن‌کابریو در دو مدل عرضه می‌شود‌ــ مدل بنزینی تروفئو (Trofeo)، مطابق با سنت مازراتی، به‌علاوه گزینه‌ای کاملا برقی که مطابق با ترجیح سیاره ما است (و حتی سریع‌تر هم هست). نسخه برقی با نام «فولگوره» (Folgore) عرضه می‌شود که در زبان ایتالیایی به معنی «رعدوبرق» است. هر دو مدل نیرو را به چهار چرخ منتقل می‌کنند و هم در مسیرهای مستقیم و هم در جاده‌های پیچ‌درپیچ، ایمن و هیجان‌انگیز به نظر می‌رسند.
این [خودرو] یک غول سنگین است، با وزن یک هزار و ۸۹۵ کیلوگرم (و در مدل فولگوره، رقم عظیم دو هزار و ۳۴۰ کیلوگرم) و به‌وضوح، بیشتر یک گرن توریسمو (Grand Tourer) است تا یک خودرو اسپرت خالص و خیلی حرفه‌ای. با این حال، سیستم‌های الکترونیکی آن را (و شما را) تحت کنترل دارند، هرچند نمی‌توانم بگویم که در سرعت نزدیک به ۳۲۰ کیلومتر بر ساعت هم همین احساس را خواهد داشت یا نه. من مازراتی را دوست دارم، اما زندگی را بیشتر.»
تنها ایراد طراحی آشکار صندوق عقب آن است که بسیار کوچک است‌ــ در مدل برقی، اگر کابل اضافی برای شارژ آهسته را در آن قرار دهید، عملا هیچ فضایی باقی نمی‌ماند. البته صندلی‌های عقب تنگ آن در واقع برای همین کار طراحی شده‌اند و مشتری معمولی این خودرو احتمالا یک رنجروور (Range Rover) یا شاید یک مازراتی گریکاله شاسی‌بلند (Grecale SUV) برای حمل وسایل خواهد داشت. مصرف سوخت در عمل، چندان اهمیتی ندارد، اما با مدل تروفئو، باید بتوانید با یک باک، حداقل ۳۲۲ کیلومتر طی کنید.
در بحث رقبای این خودرو، این رقبا عبارت‌اند از پورشه، یک آستون مارتین و نسخه روباز فراری روما‌ــ که تنها مدلی است که از نظر جذابیت بصری با مازراتی برابری می‌کند، هرچند شاید کمی بیش از حد پرزرق‌وبرق باشد. اما در حال حاضر، گرن‌کابریو فولگوره در سطحی کاملا جدا از رقبا قرار دارد [و هیچ خودرو دیگری در حال حاضر مشابه آن نیست]، یک خودرو روباز برقی فوق‌لوکس [که از نظر شکوه و جلال، می‌توان آن را به] کلیسای جامع عصر ما [تشبیه کرد]. هیچ چیز شبیه به آن وجود ندارد.
© The Independent
