رسانهها و فعالان در سیستان و بلوچستان گزارش دادهاند تزریق خون آلوده به بیماران مبتلا به تالاسمی در شهرستانهای چابهار، دشتیاری، زرآباد و کنارک باعث ابتلای ۱۰۷ نفر به هپاتیت نوع سی (c) شده است.
در منطقه چابهار شامل بیماران شهرستانهای زرآباد، کنارک، کهیر، دشتیاری و نیز دو بیمار از شهرستان سرباز، در مجموع با ۶۲۰ بیمار، بالاترین آمار مبتلایان به تالاسمی ثبت شده است. از این تعداد، ۱۰۷ نفر به دلیل تزریق خون آلوده به هپاتیت سی مبتلا شدهاند.
شبکه فعالان محلی ضمن انتشار این خبر ادعا کردند که بسیاری از این بیماران اکنون جواب آزمایش قطعی مبتنی بر ابتلا به بیماری هپاتیت را دارند. در این گزارش آمده است که این بیماران حدود شش ماه قبل آزمایش پیسیآر انجام دادند، اما انجمن تالاسمی ایران از طریق «زدوبند با سازمان انتقال خون»، از افشای این موضوع خودداری کرد.
بر اساس این گزارش، «طی ۱۰ روز اخیر و پس از بروز اختلاف بین این دو نهاد، ابتلای ۱۰۷ نفر به هپاتیت سی به شبکه بهداشت و درمان اعلام شد».
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
اکنون نیز شبکه بهداشت و درمان چابهار از بیماران تالاسمی مبتلا به هپاتیت خواسته است برای دریافت دارو و درمان فوری اقدام کنند.
تالاسمی نوعی بیماری ژنتیکی است که در اثر آن، تعداد هموگلوبینها و گلبولهای قرمز در بدن فرد مبتلا از حالت طبیعی کمتر است. بیماران مبتلا به تالاسمی شدید به تزریق خون نیاز دارند. این تزریق خون برای فراهم آوردن مقداری گلبولهای قرمز سالم و هموگلوبین طبیعی که قادر به انتقال اکسیژن باشند، ضروری است.
هپاتیت سی که ویروس اچسیوی عامل اصلی ابتلا به آن است، عمدتا بر کبد اثر میگذارد و در برخی موارد ممکن است به نارسایی کبد و خونریزی مری و معده و حتی مرگ بیمار منجر شود.
کمپین فعالین بلوچ مدعی است تعداد دیگری از ساکنان سایر شهرستانهای استان سیستان و بلوچستان نیز در اثر تزریق خون آلوده به هپاتیت مبتلا شدهاند که این سازمان «بهزودی» آمار آنان را هم اعلام خواهد کرد.
این نخسین بار نیست که بیماران در مراکز درمانی ایران در اثر تزریق خون، سرم و داروهای آلوده به عارضههای ثانویه مبتلا میشوند. آبان ماه امسال، پس از ماهها لاپوشانی و انتشار اخبار متناقض، سرانجام سازمان غذا و داروی وزارت بهداشت وجود آلومینیوم در محلولهای دیالیزی شرکت ثامن، وابسته به آستان قدس رضوی، را تایید کرد. پیش از آن سلمان اسحاقی، سخنگوی کمیسیون بهداشت و درمان مجلس دوازدهم، اعلام کرده بود که محلولهای دیالیزی حاوی آلومینیوم به مرگ دستکم ۷۰ نفر منجر شده است.
به گفته این نماینده مجلس دوازدهم، در وهله اول ۱۰ تا ۱۲ بیمار تحت دیالیز در شهرهای مشهد و اصفهان جانشان را از دست دادند و پس از مدتی آمار فوتیها به ۷۰ نفر رسید.
سخنگوی کمیسیون بهداشت و درمان در ادامه افزود که از بررسی این موضوع در مجلس بیش از سه ماه میگذرد و در حالی که از دستگاه قضایی انتظار میرود برخوردهای لازم را اعمال کند، بار دیگر از همین شرکت خواسته شده است که تولید دارو را ادامه دهد.
در پی جان باختن این افراد، مجید طبسی، مدیرعامل شرکت داروسازی ثامن، مرگ این بیماران را بیاهمیت جلوه داد و به روزنامه جهان صنعت گفت: «یک مشکلی پیش آمد و بهسرعت شناسایی و رفع شد. چنین اتفاقهایی در هر شرکت دارویی رخ میدهد و موضوع مهمی نیست.»
توزیع این محلولهای ویژه دیالیز صفاقی که به آلومینیوم آلوده بودهاند، از دی ۱۴۰۲ در ایران آغاز شد و تا اردیبهشت ۱۴۰۳ ادامه داشت.
به گزارش روزنامه هممیهن و به گفته رئیس انجمن نفرولوژی، میزان آلودگی محلول دیالیز صفاقی شرکت ثامن بسیار بالا و بین پنج تا ۱۰ برابر حد مجاز بود و بیماران مصرفکننده با نشانههایی چون گیجی و منگی، حواسپرتی، درد عضلانی، بیاشتهایی و تشنج به آن واکنش نشان میدادند. البته کار برخی از آنها نیز به بخش مراقبتهای ویژه، ونتیلاتور و در نهایت مرگ رسید.
علاوه بر سرمها و خونهای آلوده، نبود نظارت اصولی بر عملکرد کارکنان مراکز درمانی نیز به تهدیدی جدی برای جان بیماران تبدیل شده است.
خروج داروهای شیمی درمانی از دو بیمارستان در تبریز و تهران و تزریق آب مقطر به بیماران به جای داروی شیمی درمانی علاوه بر اینکه موجی از نگرانیها در میان بیماران مبتلا به سرطان و خانوادههایشان ایجاد کرد، فقدان سازوکار مناسب نظارت بر بیمارستانها و مراکز بهداشتی و درمانی را آشکار کرد.
با این حال، در شرایطی که تعداد قابلتوجهی از خانوادههای بیماران جانباخته در بیمارستانهای تبریز و تهران روشن شدن ابعاد کامل ماجرا و بررسی پروندههای بیماران را مطالبه میکنند، مسئولان وزارت بهداشت با وعده «برخورد با متخلفان» به اتهامزدایی از خود مشغولاند و این فاجعه را به «چند فرد سودجو» تقلیل میدهند.