دانشمندان می‌گویند علایم رادیویی اسرارآمیزی از اعماق فضا انگار مطابق الگویی ثابت، تکرار می‌شوند.
این صدای انفجار شدید از جایی ناشناخته بیرون از کهکشان ما می‌آید و شاید عجیب‌ترین «انفجار رادیویی سریعی» باشد که دانشمندان تا کنون موفق به ردیابی آن شده‌اند.
پژوهشگران تا کنون چندین انفجار سریع رادیویی را که از اعماق فضا می‌آیند، دریافت کرده‌اند و حتی مشاهده کرده‌اند که تعداد محدودی از آنها، انگار تکرار می‌شوند.
پیشرفت چشمگیر اخیر دانشمندان با استفاده از تلسکوپی در کانادا حاصل شده است و شرح آن، پیش‌تر در مقاله‌ای در فضای مجازی منتشر شده است. این اولین بار است که پژوهشگران متوجه شده‌اند که این انفجارها، الگویی منظم و قابل پیش‌بینی دارند.
اخترشناسان نتوانسته‌اند توضیح محکمی برای علت رخداد این انفجارهای سریع رادیویی پیدا کنند، اما فقط از یک واقعیت در مورد منشأ آنها اطمینان دارند، و آن این است که از جایی بسیار خاص و عجیب می‌آیند. علت‌هایی که برای این پدیده تصور کرده‌اند، شامل همه گونه حدس و گمان می‌شود، از جمله این که تمدن‌های فضایی دارند به ما پیام می‌دهند، یا ستاره‌ای درون یک سیاهچاله افتاده است. تکرارشوندگی این پیام‌ها باعث شده است که بعضی دانشمندان به فکر چنین علت‌های غریبی برای آنها بیفتند.
این انفجارهای سریع رادیویی، هر ۱۶ روز یک بار ظاهر می‌شوند و سپس خاموش می‌شوند، و (۱۶ روز بعد) باز تکرار می‌شوند. در طول این دوره، این انفجارها بعد از چهار روز به تپش می‌افتند و حدوداً هر ساعت یک بار علامتی دریافت می‌شود، و بعد به مدت ۱۲ روز دیگر خبری نیست.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
این پژوهشگران در مقاله جدیدشان نوشته‌اند که این الگو، «سرنخ مهمی است که می‌تواند منشأ این پدیده را مشخص کند.»
محققان می‌گویند، انگار این علایم از لبه کهکشان عظیم و حلزونی‌شکلی می‌آید که ۵۰۰ میلیون سال نوری از ما فاصله دارد. اما چند سر نخ دیگر هم در مورد منشاء احتمالی این علایم یا چگونگی فرایند شکل‌گیری آنها، موجود است.
از آنجایی که اجرام فضایی با خصوصیات مشابه معمولاً نظام دوتایی (منشاء گرفته از تماس‌ها، تاثیرات متقابل، یا برخوردهای دو جِرم فضایی) دارند، ممکن است تکرارشوندگی این علایم در بازه زمانی قابل‌پیش‌بینی نیز نشان از دوتایی بودن نظامی داشته باشد که علایم از آن می‌آیند. پژوهشگران می‌گویند، شاید این جِرم فضایی، دور ستاره یا سیاهچاله‌ای می‌گردد، و انفجارهای منظم، نشان‌دهنده این باشند که در لحظه انفجار، آن فضایی رو به ما دارد.
به گفته آنان، این احتمال نیز وجود دارد که بادهای فضایی یا اختلالات جزر و مدی آن سیاهچاله، جلو رسیدن این علایم به ما را در دوره‌های سکوتشان می‌گیرد.
«برنامه آزمایش نقشه‌برداری از شدت هیدروژن در کانادا» این علایم تکرارشونده را ثبت کرده است. اخترشناسان این برنامه برای پیدا کردن منشأ این انفجارهای سریع رادیویی هم‌چنان مشغول جست‌وجو برای یافتن سایر آنها هستند. این اخترشناسان در پایان مقاله‌شان نوشته‌اند که برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد انفجارهای اخیر(که نام آنها را FRB 180916.J0158+65 گذاشته‌اند) باید زمان بیشتری را صرف بررسی منشأ آنها کنند. مقاله مذکور در تارنمای ArXiv منتشر شده است و برای انتشار در یک نشریه، در دست بررسی و ارزیابی است.
