اگر روال برنامه روزانه‌تان به هم بریزد و یکی از وعده‌های صبحانه، نهار یا شام را از دست بدهید، در این شرایط چه می‌کنید؟ همان لحظه چیزی می‌خورید یا منتظر وعده غذایی بعدی می‌مانید؟
فاکس‌نیوز دیجیتال با تعدادی از متخصصان تغذیه گفتگو و نکاتی مهم را درباره زمان‌بندی ایده‌آل وعده‌های غذایی مطرح کرده است.
زمان‌بندی مهم است
به گفته داون منینگ، متخصص تغذیه مستقر در کالیفرنیا، «زمان‌بندی وعده‌های غذایی می‌تواند بر سلامت کلی تاثیر قابل‌توجهی داشته باشد، چرا که بر ریتم شبانه‌روزی بدن (چرخه ۲۴ ساعته) اثر می‌گذارد؛ این ریتم به تنظیم سوخت‌وساز، سطح انرژی، وزن و حتی پیامدهای بلندمدت سلامتی از جمله خطر ابتلا به بیماری‌های مزمن مانند دیابت و بیماری‌های قلبی کمک می‌کند».
او همچنین اشاره کرد که تحقیقات زیادی انجام شده است تا مشخص شود زمان‌بندی وعده‌های غذایی چگونه بر سلامت ما اثر می‌گذارد و آیا روزه‌داری متناوب یا خوردن در بازه زمانی محدود نسبت به محدودیت کالری تاثیر بیشتری بر سلامت کلی و وزن دارد یا نه.
رو هانتریس، متخصص تغذیه در لندن، هم با استناد به تحقیقات می‌گوید که فاصله‌گذاری مناسب بین وعده‌های غذایی می‌تواند به پایداری سطح قند خون، بهبود گوارش و تقویت عملکرد متابولیک بدن کمک کند.
با فاصله‌گذاری مناسب بین وعده‌های غذایی، سلامتی خود را تقویت کنید
هانتریس می‌گوید برخی ترجیح می‌دهند فاصله بین صبحانه و ناهار کمتر و فاصله بین ناهار و شام طولانی‌تری باشد. اما در نهایت، این مهم است که به فرمان گرسنگی بدنتان توجه کنید و زمانی که برای شما مناسب است، غذا بخورید. خوردن تعداد زیادی وعده غذایی در روز (مثلا شش وعده یا بیشتر) می‌تواند خطر ابتلا به بیماری‌ها را افزایش دهد. دلیل این امر این است که وقتی زیاد غذا می‌خوریم، سطح قند خون و انسولین مدام بالا و پایین می‌رود که برای بدن مضر است.
در مقابل، وقتی بین وعده‌های غذایی فاصله بیشتری وجود داشته باشد (مثل روزه‌داری متناوب)، بدن بهتر می‌تواند فرایندهای طبیعی خود را انجام دهد و به بهبود وضعیت سلامتی کمک می‌کند.
منینگ معتقد است که فاصله زمانی بین وعده‌های غذایی در طول روز باید کمی کوتاه‌تر باشد. او گفت: «خوردن هر سه تا چهار ساعت یک بار ایده‌آل است تا به تنظیم قند خون، کمک به هضم و حفظ سطح انرژی کمک کند.» البته اضافه کرد تحقیقات نشان می‌دهد که افراد سالم باید تلاش کنند حداقل فاصله بین شام و صبحانه روز بعد، ۱۲ ساعت باشد.
مراقب خوردن شبانه باشید
منینگ گفت: «خوردن شبانه می‌تواند بر سوخت‌وساز گلوکز تاثیر منفی بگذارد و احتمالا خطر ابتلا به اختلالات متابولیک را افزایش دهد.»
مطالعات نشان می‌دهند که غذا خوردن در ساعات اولیه روز و در یک بازه زمانی کوتاه‌تر (مثلا بین صبحانه و ناهار) در مقایسه با اینکه غذاها را دیرتر و در فاصله‌های طولانی‌تری بخوریم، تاثیر بیشتری بر کاهش وزن دارد.
از طرفی خوردن غذا زودتر در روز می‌تواند به بهبود عملکرد بدن کمک کند، از جمله متابولیسم گلوکز را بهتر کند، التهاب را کاهش دهد و فرایندهای مهمی مانند اتوفاژی (فرایندی که در آن سلول‌ها خود را ترمیم می‌کنند) و مقاومت در برابر استرس را تقویت کند.
