آلوده شدن رودخانه های جهان به خاطر آنتی بیوتیک ها

نتایج مطالعه‌ای که توسط یک تیم بین‌المللی، به سرپرستی دانشگاه یورک انجام گرفته نشان می‌دهد رودخانه تیمز به پنج آنتی بیوتیک آلوده است. از جمله اسیپرو فلوکساسین- که برای درمان عفونت‌های پوست و مجاری ادرار به کار می‌رود- و میزان آن سه بار از مقداری که سالم تلقی می‌شود بیشتر است.

پژوهشگران در رودخانه‌هایی که از ۷۲ کشور می‌گذرد از ۱۴ آنتی بیوتیک که مصرف زیاد دارد نمونه برداری کردند و آنها ‌را در دو سوم نمونه‌ها پیدا کردند.

دانشمندان بیم دارند که آنتی بیوتیک موجود در رودخانه‌ها موجب شود باکتری‌ها مقاوم شوند، به این معنا که دیگر نتوانند در داروها برای انسان به کار روند. سازمان ملل متحد تخمین می‌زند که افزایش مقاومت آنتی بیوتیک‌ها ممکن است ۱۰ میلیون نفر را تا سال ۲۰۵۰ بکشد.

پروفسور ویلیام گیز، استاد میکرب شناسی در دانشگاه اکسیتر، که در این پژوهش شرکت داشت، به روزنامه گاردین گفت: «بسیاری از ژن‌های مقاوم که ما در پادتن‌های انسانی می‌بینیم ازباکتری‌های موجود در محیط زیست بر ‌می‌آیند».

عفونت‌های مقاوم در برابر آنتی بیوتیک به فوریتی برای بهداشت و سلامت تبدیل شده‌اند. مواد دارویی از طریق فضولات انسانی و حیوانی و نیز نشت از دستگاه‌های تصفیه فاضلاب و منابع تولید دارو وارد رودخانه‌ها می‌شود.

در یک محل در بنگلادش، سطوح «مترونیدازول» - که برای درمان عفونت‌های دهان و پوست به کار می‌رود - ۳۰۰ برابر بیشتر از آنچه سالم تلقی می‌شود، بود. معمول‌ترین آنتی بیوتیک که در درمان عفونت مجرای ادرار به کار می‌رود «تریمتوپرینت» نام دارد و در ۳۰۷ محل از ۷۱۱ نقطه‌ای که آزمایش در آن انجام گرفت، پیدا شد.

دانشمندان ۹۲ جعبه حاوی ابزار آزمایش برای همکاران خود در سراسر جهان فرستادند و آنها از رودخانه‌های محلی نمونه برداری کردند. پژوهشگران دریافتند که آلوده‌ترین رودخانه‌ها در بنگلادش، کنیا، غنا، پاکستان و نیجریه جریان دارند. گروه پژوهشی می‌گوید که نقض ایمنی در آسیا و آفریقا اغلب از مناطق دیگر فراتر می‌رود.

با این حال، در محل‌هایی در اروپا، آمریکای شمالی و ‌آمریکای جنوبی نیز سطوح آلودگی بالا بود و نشان می‌دهد که آلودگی آنتی بیوتیک یک «مشکل جهانی» است.

در این میان، مدیر یک آژانس محیط زیست هشدار می‌دهد که امکان دارد موجودی آب در انگلستان ظرف ۲۵ سال تمام شود.

پروفسور آلیستر بوکسال، از موسسه تداوم محیط زیست در یورک، گفت: «نتایج کاملاً هشداردهنده و نگران کننده است و آلودگی گسترده سیستم‌های رودخانه‌ای در سراسر جهان با ترکیبات آنتی بیوتیک را نشان می‌دهد.

به گفته پروفسور بوکسال، بسیاری از دانشمندان و تصمیم گیرندگان سیاسی اینک نقش محیط زیست طبیعی در مساله مقاومت آنتی بیوتیکی را تشخیص می‌دهند و آمارها نشان می‌دهد که آلودگی رودخانه‌ها به آنتی بیوتیک می‌تواند عامل مهمی باشد.

پروفسور بوکسال گفته است: «حل این مشکل چالشی است عظیم و به سرمایه‌گذاری در ساختارهائی برای تصفیه فضولات و فاضلاب، تدوین مقررات سخت‌تر و پاکسازی محیط‌های آلوده نیاز خواهد داشت».

دکتر جان ویلکینسون، از دانشگاه اکسیتر، نیز گفت: «تا کنون، بیشترین کار کنترل زیست محیطی برای باکتری‌ها در اروپا، آمریکای شمالی و چین انجام گرفته است اما اطلاعات ما در مورد گستره جهانی مشکل بسیار اندک است. مطالعه به ما کمک می‌کند با جمع‌آوری اطلاعات از کشورهایی که هرگز کنترل نشده‌اند، شکاف عمده در میزان آگاهی‌ها را پر کنیم».

نتایج بدست آمده از این پژوهش در نشست سالانه انجمن سم شناسی و شیمی محیط زیست، در شهر هلسینکی در روزهای ۲۷ و ۲۸ ماه می منتشر خواهد شد.