سر همان چهارراهی که فیلم جان باختن جورج فلوید از تنگی نفس زیر زانوی افسری پلیس گرفته شد، مردم با فریاد و شادی خبر بازداشت و اتهام افسر مذکور به قتل را جشن گرفتند.

مردی فریاد زد: «بله! چاوین به قتل متهم شد. یکی از مجرمان را گرفتیم.»

اما برای معترضانی که در تقاطع خیابان ۳۸ام و خیابان شیکاگو در جنوب شهر مینیاپولیس جمع شده بودند هر گونه جشنی به خاطر متهم شدن دِرِک چاوین، پلیس سفیدپوست ۴۴ ساله، عمری کوتاه داشت.

مردم تقاضا داشتند هر چهار افسر درگیر در این حادثه که منجر به مرگ آقای فلوید شد به پیشگاه عدالت آورده شوند. و این که اتهام قتل درجه سوم به چه معنی است؟ او نیت کشتن داشت و به همین خاطر معترضان اصرار دارند باید به قتل عمد درجه اول متهم شود.

معترضان همچنین توافق نظر داشتند تا وقتی هر چهار پلیس تفهیم اتهام نشوند اعتراضات آنها، چه راهپیمایی‌های صلح‌جویانه و چه شورش‌هایی که ادارات و ساختمان‌های پلیس را به آتش کشیدند، ادامه خواهد یافت.

سونامی داگلاس، دانشجویی ۱۹ ساله با ادعای این که گزارش‌هایی وجود دارد مبنی بر این که خود نیروهای پلیس بعضی از ساختمان‌ها را به آتش کشیده‌اند، گفت: «نمی‌توانم بگویم با به آتش کشیدن ساختمان‌هایی که برای نفع همه ما مفید فایده هستند موافق هستم، اما بالاخره صبر مردم هم به سر آمده است.»

تویلا مول، دوست ۱۸ ساله او، گفت به عنوان یک جوان رنگین‌پوست که در جنوب شهر مینیاپولیس بزرگ شده است، آنها هیچ‌ وقت به پلیس زنگ نمی‌زنند چون هرگز معلوم نیست چه سرانجامی خواهد داشت.

او افزود: «افسران پلیس تعلیم دیده‌اند که به مردم خدمت کنند. اما خدمت به مردم شامل شلیک یا کشتن آنها نمی‌شود. وقتی که باید مردم را از دست نیروهای پلیس محافظت کرد دیگر هیچ امیدی وجود ندارد. باید نظامی جدید به راه افتد.»

همزمان با اعلام خبر ایراد اتهامات علیه آقای چاوین توسط مایک فریمن، دادستان شهرستان هنپین، جزئیاتی بیشتر درباره حادثه‌ای که منجر به مرگ آقای فلوید شد آشکار گشت. در این حادثه افسر پلیس با زانو بر گلوی جورج فلوید پا گذاشت تا او را جلو فروشگاه کاپ فودز روی زمین بخواباند. این مکان اکنون پر از گل و عکس یادبود است.

برگه ایراد اتهام اظهار می‌دارد آقای چاوین زانوی خود را به مدت ۸ دقیقه و ۴۶ ثانیه روی گردن آقای فلوید نگه داشته است. در این شکواییه آمده است متهم زانوی خود را حتی حدود ۳ دقیقه بعد از آنکه مقتول از حرکت و صحبت باز می‌ایستد روی گردن او نگاه می‌دارد.

در این مدرک آمده است: «نیروهای پلیس آموزش دیده‌اند این گونه بازداشت و بی‌حرکت نگاه داشتن مظنون در وضعیت خوابیده اقدامی بسیار خطرناک است.»

در میان خشم و ناراحتی احساسی که به هیچ‌ وجه بدان اشاره نمی‌شود احساس غیرمنتظره بودن چنین حادثه‌ای است.

ساکنان این منطقه می‌گویند این اتفاقی است که همیشه، یا حداقل هر تابستان، اتفاق می‌افتد. خانمی ۲۰ ساله به نام میسی که برای دیدار والدینش از نیویورک به این شهر آمده می‌گوید: «نیاز به وقوع انقلاب وجود دارد.»

او گفت: «تنها به این خاطر که چند ساختمان به آتش کشیده شدند است که ما اکنون خبر ایراد اتهام علیه پلیس خاطی را می‌شنویم. به همین خاطر نباید اجازه دهیم این جنبش فروکش کند. افراد سفیدپوست ترسیده‌اند و احساس وحشت می‌کنند. اما آمریکا نمی‌خواهد با گذشته خود مواجه شود. حتی آلمان با گذشته نازی خود روبه‌رو گشت. اما هیچ کس در این کشور از برده‌داری حرف نمی‌زند.»

سه افسر دیگر حاضر در محل حادثه توماس لین، تو تاسو و جی الکساندر کیونگ معرفی شدند. آقای فریمن، دادستان این پرونده گفت امکان ایراد اتهاماتی علیه آنان نیز وجود دارد ولی از ذکر دقیق عناوین آن اتهامات اجتناب کرد.

در محلی که مردم جمع شده و سخنرانانی پشت میکروفون برای جمعیت صحبت می‌کردند، مردم خواستار این بودند که هر چهار افسر پلیس برای این واقعه مسئول شناخته شوند. آنها معتقدند هیچ یک از افسران حاضر در محل به خود زحمت دخالت نداد تا جلو این اقدام همکارشان را بگیرد.

سِیدی، خانمی که تنها خواست اسم کوچکش را بدهد و می‌گفت در دهه ۴۰ام زندگی به سر می‌برد اظهار داشت: «اگر فردی مانند من در محل ارتکاب جرمی حضور داشته باشد به عنوان معاونت در جرم متهم خواهد شد.»

وقتی از او پرسیده شد چگونه نظامی که به کرات باعث قتل مردان جوان سیاه پوست به دست نیروهای پلیس می شود می‌تواند تغییر کند، پاسخ داد: «ما نیاز داریم افراد سفیدپوست هم با ما متحد شوند و نیاز داریم آنها هم به چنین موضوعی اهمیت دهند. اما مشکل اینجاست که رئیس جمهور ما نیز نژادپرست است.»

با افزایش پلاکاردها و پوسترهایی با نام و یاد جورج فلوید، او هم به فهرست ادامه‌دار مردان جوان آمریکایی-آفریقایی، و گه‌گاه زنان سیاه‌پوستی اضافه می‌شود که در مواجهه با پلیس به قتل رسیده‌اند، افرادی نظیر مایکل براون در فرگوسن، فردی گری در بالتیمور، و اریک گارنر در نیویورک.

در شهر مینیاپولیس، جمار کلارک، مرد سیاه‌پوست ۲۴ ساله در سال ۲۰۱۵ به ضرب گلوله پلیس کشته شد. سال بعد افسران پلیس این شهر فیلاندو کاستیل، مرد سیاه‌پوست ۳۲ ساله‌‌ای را در جریان یک ایست بازرسی به قتل رساندند.

یاسمین عبدالله، دانشجوی ۲۶ ساله پزشکی که در این محله زندگی می‌کند گفت: «این اتفاق همیشه می‌افتد اما صبر مردم به سر آمده است. مردم به خاطر خشونت پلیس جان خود را از دست می‌دهند و صرفا به دنبال عدالت هستند.»

او گفت با آن که نام قربانیان خشونت پلیس متفاوت است، اما همه یک نقطه مشترک دارند. او گفت: «اسم‌ها عوض می‌شود، ولی همه یک رنگ پوست دارند.»