شهروندان افغانستان میگویند که مذاکرات صلح بینافغانی باید هرچه زودتر آغاز شود و دولت افغانستان و گروه طالبان نباید به بهانههای مختلف این روند را به تاخیر اندازند و این فرصت طلایی که پس از سالها جنگ و نا امیدی، به دست آمده است، از دست برود. آنان تاکید دارند که از یکسال پیش به اینسو، تمهیداتی برای آغاز گفتوگوهای صلح بینافغانی از طرف حکومت افغانستان و گروه طالبان در نظر گرفته شده است و هیئتهای دو طرف نیز آماده هستند و همچنین کشورهای خارجی دخیل در این روند، آمادگی و حمایتهای خود را اعلام کردهاند، بنابراین نباید این روند به تاخیر افتد و مذاکرات باید آغاز شود. مردم خواهان قطع کامل جنگ و تامین صلح سراسری در کشور هستند و مذاکرات صلح بینافغانی یگانه فرصتی است که آنان را به آرزویهای دیرینه خویش که همانا صلح و ثبات دائمی در کشور است، میرساند.
جاوید احمدزی، دانشجوی اقتصاد در کابل، میگوید: «امریکا با طالبان پیمان بستند که پس از این یکدیگر را نمیکشند و برای آوردن صلح به افغانستان تلاش میکنند. دولت ما نیز آماده مذاکره با طالبان است و طالبان نیز آمادگیشان را نشان دادهاند. اکثریت مطلق افرادی از طالبان که در زندانهای افغانستان بودند، رها شدهاند. اکنون نباید این روند به تاخیر افتد و حرفها و خواستههای کوچک بهانه فروپاشی مذاکرات شود. من از دولت افغانستان و گروه طالبان خواهش میکنم که خواستههای کوچک و شخصیشان را کنار بگذارند، مذاکرات را آغاز، و صلح و ثبات دائمی را تامین کنند.»
نورآغا ترهخیل، دانشجوی علوم کامپیوتر، نیز میگوید:«من هیچگونه موانعی فراراه مذاکرات صلح بینافغانی نمیبینم. طالبان، دولت افغانستان، امریکا، و کشورهای دخیل در روند صلح افغانستان، همه در این اواخر اعلام کردند که آماده هستند تا مذاکرات صلح را آغاز کنند. اکنون نباید بهانهجویی بیمورد شود و روند صلح را به تاخیر بیندازند. ما صلح میخواهیم. ما میخواهیم که دامن جنگ، ویرانی و خونریزی از کشور ما برچیده شود و یک زندگی صلحآمیز را آغاز کنیم و بهعنوان انسانهایی که از تمام حقوق بشری برخوردارند، ما نیز از آن مواهب بهرهمند شویم.»
عمر صالح، از ساکنان کابل که چند سال پیش پدرش را در انفجاری در آن شهر از دست داده است، میگوید: «جنگ جز نابودی و ویرانی هیچ چیز دیگری به بار نمیآورد. بر اثر همین جنگ لعنتی بود که من پدرم را در کودکی از دست دادم و مجبور شدم نانآور خانه شوم و از درس و تحصیل دور بمانم. از دولت افغانستان و طالبان خواهش میکنم مذاکرات صلح را آغاز کنند و به جنگ نقطه پایان بگذارند و کشور و مردم را از نابودی نجات دهند.»
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
صمد نورزی، ۹۳ ساله و از ساکنان کابل، میگوید: «آمدن صلح و رفتن جنگ برای همیشه از افغانستان، یگانه آرزویم است که باید پیش از مرگم بیبینم و بدانم که فرزندانم و مردم عزیزم پس از این در صلح زندگی میکنند و کشور ما رو به ترقی گام برمیدارد. اکنون به این آرزوی دیرینهام نزدیک شدهام. خدا کند که مذاکرات صلح هر چه زودتر میان دولت و طالبان آغاز شود و یکجا باهم برادرانه زندگی کنند.»
زلمی خلیلزاد، نماینده ویژه وزارت خارجه امریکا برای صلح افغانستان، نیز در یک رشته توییت بر آغاز مذاکرات صلح بینافغانی تاکید کرده و گفته است: «باید گامهای ضروری بعدی برای آغاز مذاکرات صلح بینافغانی برداشته شود و (بررسی) موضوعات باقی مانده برای شروع مذاکرات صلح هر چه زودتر آغاز شود.»
به گفته آقای خلیلزاد:«تاخیر بیشتر در آغاز مذاکرات صلح بینافغانی به تخریبکنندگان صلح فرصت میدهد.»
عبدالله عبدالله، رئیس شورای عالی مصالحه ملی افغانستان و دولت این کشور، نیز اعلام کرده است که هیات مذاکره کننده دولت افغانستان برای آغاز گفتوگوهای صلح با طالبان آماده است و از طالبان خواسته است که آنها نیز هر چه زوتر آمادگیشان را برای آغاز روند صلح اعلام کنند.
این خواسته شهروندان افغانستان برای آغاز مذاکرات صلح بینافغانی در حالی ابراز میشود که دولت این کشور نیز از آمادگی تیم مذاکره کننده حکومت خبر داده است و طالبان نیز گفتهاند که در صورتی که ۵ هزار زندانی آنان از زندانهای افغانستان به طور کامل رها شوند، در عرض یک هفته حاضر به آغاز گفتوگوهای بینافغانی میشوند.
بهتازگی دولت افغانستان اعلام کرد که زندانیان باقی مانده گروه طالبان در روزهای آینده (فردا یا پس فردا)، از زندانهای این کشور آزاد میشوند و در مقابل، طالبان نیز سربازان افغان را که نزد آنان اسیر هستند، رها خواهند ساخت.