بنابه مقاله‌ای که در نشریه نیویورک تایمز به چاپ رسید، کارخانه‌های تولید وسائل حفاظتی طبی در چین که مورد تقاضای گسترده سراسر جهان است، از اقلیت اویغور برای تولید این تجهیزات استفاده می‌کنند.

پیش از اپیدمی گسترده ویروس کرونا در ماه مارس، چهار کارخانه در ایالت «شین جیانگ» وسائل حفاظتی پزشکی تولید می‌کردند. نیویورک تایمز می‌گوید این تعداد در پایان ماه ژوئن به ۵۱ کارخانه افزایش پیدا کرده است.

ایالت شین جیانگ در شمال غربی چین، محل اسکان اقلیت اویغور است که بارها مورد آزار و اذیت دولت مرکزی قرار گرفته‌اند.

گروه‌های دفاع از حقوق بشر و دولت‌های جهان رشته حملاتی را علیه اقلیت اویغور از جمله برنامه‌های عقیم‌سازی، بیگاری و اردوگاه‌های «آموزش مجدد» ثبت کرده‌اند.  

به گزارش نیویورک تایمز، اویغورهایی که در این اردوگاه‌های کار اسیر بوده‌اند، در جریان اپیدمی کرونا برای کار به کارخانه‌های تولید تجهیزات حفاظتی پزشکی منتقل شده‌اند.

این گزارش حاکی از آن است که از ۵۱ کارخانه تولید این وسائل در شین جیانگ در ماه ژوئن، دست‌کم ۱۷ کارخانه در برنامه دولتی انتقال کارگر شرکت کرده‌اند که به گفته یک کارشناس می‌توان آن را  کار اجباری تعبیر کرد.

اِیمی کِی لِر، از مرکز مطالعات استراتژیک بین‌المللی به نیویورک تایمز گفت: «روستاییان فقیر که در این گونه کارخانه‌ها به کار گمارده می‌شوند، با تصمیم و اختیار خود نمی‌روند. این جیره‌بندی اجباری کار است که مردم را خلاف میل‌شان در کارخانه به کار می‌گمارد. این حرکت را می‌شود در چارچوب قوانین بین‌المللی به کار اجباری تعبیر کرد.» 

نشریه نیویورک تایمز ویدیوها، عکس‌ها، اسناد دولتی، تصاویر ماهواره‌ای و داده‌های کشتی‌رانی که اویغورها را مستقیما به کارخانه‌های تولید تجهیزات حفاظتی طبی مرتبط می‌کند، تجزیه و تحلیل کرده است. تولیدات این کارخانه‌ها در اختیار ایالات متحده و سایر کشورهای جهان قرار می‌گیرد. 

این مقاله هم‌چنین گزارش تلویزیون دولتی چین را برجسته می‌کند که در آن حدود ۵۰ کارگر را در کارخانه پارچه‌بافی شین جیانگ نشان می‌دهد که خود را برای شروع کار جدیدشان آماده می‌کنند.

گزارش تایمز در ادامه می‌گوید: «اما در پس این تبلیغات داستان دیگری نهفته است. این داستان درباره برنامه بلندمدت و جنجالی دولت برای کار است که به گفته کارشناسان اغلب مردم را خلاف میل‌شان به کار می‌گمارد.

ما چندین موسسه چینی را شناسایی کرده‌ایم که از کار اویغورها برای تولید وسائل حفاظتی پزشکی استفاده می‌کنند. ما تولیدات آن‌ها را از کارخانه تا مصرف‌کننده در آمریکا و سراسر جهان دنبال کرده‌ایم.»

فعالان حقوق بشر می‌گویند سیاست دولت مرکزی در درگیری‌های طولانی‌مدت با اقلیت مسلمان اویغور در شین جیانگ شامل نظارت جمعی و حبس بدون محاکمه اویغورهاست. 

تصور می‌شود حدود نیم میلیون اویغور در اردوگاه‌های مختلف در سراسر منطقه شین جیانگ با جمعیتی برابر با ۲۱ میلیون نفر در حبس باشند.

چین بارها اتهام مربوط به این را که اویغورها خلاف میل‌شان در اردوگاه‌ها حبس شده‌اند تکذیب کرده است. پیش‌تر مقامات چینی گفته بودند این تاسیسات به منظور برنامه‌های آموزش حرفه‌ای و به عنوان بخشی از مبارزه با افراط‌گرایی مذهبی ایجاد شده است.

روز یک‌شنبه، به سفیر چین دربریتانیا ویدیویی نشان داده شد که حاکی از گروهی بازداشتیان اویغور بود که با دست و چشم بسته سوار قطار می‌شوند.

سفیر چین در برنامه «اندرو مار شو» شبکه بی بی سی ضمن تکذیب موارد تجاوز به حقوق بشر «منابع به اصطلاح اطلاعاتی غربی» را متهم کرد که چین را بارها هدف «اتهامات نادرست» قرار داده‌اند.

نشریه ایندیپندنت برای گرفتن واکنش با سفارت چین در بریتانیا تماس گرفته است.