برای رهبری حزب محافظه‌کار بریتانیا، فریب وعده‌ها را نخورید

وعده، وعده! تک تک پنج نامزد رهبری حزب محافظه کار وعده می‌دهند هرچند می‌دانند ممکن است نتوانند به آنها عمل کنند.

حتی «روری استیوارت» ستاره کارزار رهبری حزب، که باید به تلاش‌هایش برای نشان دادن وعده‌های توخالی رقبایش آفرین گفت، برای ارائه یک طرح دیگر برای برگزیت در زحمت است. احتمالا او برای احیای توافق شکست خورده برگزیت «ترزا می» تلاش خواهد کرد و با تکیه به نتایج اسف‌بار انتخابات اروپایی برای هردو حزب محافظه کار و کارگر، نمایندگان پارلمان بریتانیا را ترغیب می‌کند که در چهارمین رای گیری، از آن توافق حمایت کنند.   

در مورد برگزیت بطور اعم، و مسئله مرز میان دو ایرلند بطور اخص، اظهارات چهار رقیب استیوارت در برنامه بحث شب گذشته تلویزیون بی بی سی که مدت‌ها انتظارش می‌رفت، متقاعد کننده نبود. روشن بود چرا مشاوران رسانه‌ای بوریس جانسون او را تا جایی‌که ممکن بود لای پنبه پیچیده‌اند. او از اشتباهاتش به سلامت جست، اما زیر فشار، راحت به نظر نمی‌رسید. به نظر می‌آمد بوریس جانسون در تعهدات قبلی‌اش در مورد خروج از اتحادیه اروپا در روز سی و یکم اکتبر «با توافق یا بی توافق» که حالا «بسیار ممکن است» تخفیف داده است.

امروز، متحدین بوریس اصرار داشتند موضع او تغییر نکرده است. البته حالا که تعداد سی رای متعلق به «دومینیک راب» (یکی از نامزدهایی که از میدان بیرون شده) به نامزدهای باقیمانده خواهد رسید، اطرافیان بوریس باید این را بگویند. اما ممکن است این نمایندگان پارلمان آرای خود را به مایکل گُوو بدهند تا برای مقام دوم از جرمی هانت پیشی بگیرد. این امر تیم بوریس را که نمی‌خواهد او در مرحله انتخاب نخست وزیر آینده توسط حزب، رویاروی گُوو قرار گیرد، نگران می‌کند. مایکل گُوو حرف‌هایش را از هم اکنون برای گفتن در چنین رقابتی، آماده کرده است: او در بحث شب گذشته گفت پیش از بوریس، خواهان خروج از اتحادیه اروپا بوده است.

مخالفان سرسخت اتحادیه اروپا مصرند جانسون آنها را متقاعد کرده که او بریتانیا را به هر قیمت در ماه اکتبر از اتحادیه خارج خواهد کرد. دوستان بوریس با اشاره به اوایل سال‌های ۱۹۹۰ که او به عنوان گزارشگر نشریه دیلی تلگراف در بروکسل از اتحادیه اروپا انتقاد می‌کرد، می‌گویند او معتقد است مقامات اتحادیه در مقابل خطر یک برگزیت بدون توافق، کوتاه خواهند آمد. اما بروکسل نظری کاملا متفاوت دارد. مقامات اتحادیه اروپا می‌گویند بدون مقدمه آن انعطافی را که بوریس به آن امیدوار است، نشان نخواهند داد. یکی از این مقامات ضمن پیش‌بینی این که بوریس جانسون فرای تاریخ سی و یکم اکتبر، حداقل به یک تاخیر کوتاه مدت دیگر نیازمند خواهد بود، به من گفت:«زمان بندی او (بوریس جانسون) واقع بینانه نیست».

تنها در مورد «برگزیت» نیست که نامزدهای حزب محافظه کار وعده بیجا می‌دهند (شعار تونی بلر را فراموش کرده‌اند که بهتر است وعده اندک داد وعمل بیشتر کرد تا عکس آن) بلکه قولشان برای کاهش مالیات‌ها که سنت حزب محافظه کار و برای اعضای پروپا قرص آن جالب است، برایم شگفت آور بوده است. کاندیدای پیروز با این مشکل عمده روبرو خواهد شد که چگونه به این وعده‌ها عمل کند.

استیوارت، بازهم استثنایی بر دیگران، مجموع مبلغ ۸۴ میلیارد پوند کاهش در مالیات را که رقبایش پیشنهاد کرده بودند، وعده داده است. بوریس جانسون قول عجولانه‌اش را برای کاهش مالیات‌ها برای سطوحی با درآمد بیشتر از چهل هزار پوند در سال، تعدیل کرده است. این یک اشتباه شخصی در کارزار محتاطانه او بود. حالا بوریس جانسون می‌گوید اولویت با طبقه کم درآمد است اما مجموع هزینه‌ها همچنان رو به افزایش است.

جرمی هانت وعده کاهش مالیات برای شرکت‌ها و پرداخت‌های بیمه‌های اجتماعی کارمندان را می‌دهد. با وجود این، شب گذشته، وزیر سابق بهداشت و خدمات اجتماعی اذعان کرد که کاهش در بودجه خدمات اجتماعی بیش از حد بوده است. سئوال این جاست که چگونه کاهش مالیات‌ها این مسئله را حل خواهد کرد؟ حزب محافظه کار و کشور به تعامل‌های صادقانه‌تری نیازمند است. به زودی، نخست وزیر آینده با تقاضای کابینه‌اش در جهت اختصاص بودجه بیشتر به آموزش، پلیس، دفاع، دولت‌های محلی، زندان‌ها و خدمات اجتماعی روبرو خواهد شد. اینها همه، پیش از مسئله سطح زندگی است. گزارشی که امروز از طرف نهاد موسوم به «انستیتوی مطالعات مالی» منتشر شد، نشان می‌دهد هشت میلیون خانوار شاغل، در فقر به سر می‌برند.

بی جهت نیست «فیلیپ هَمُوند»، وزیر دارایی بریتانیا چنین بیتابی می کند. او در یک نامه به نامزدهای رهبری حزب هشدار داد که شهرت حزب محافظه کار را در مورد توانایی‌های افتصادی آن و کاهش کسر بودجه، به باد ندهند. او گفت:«بسیار مهم است که ما این دستاوردها را با دادن تعهدات بی پایه که به معنی افزایش مجدد کسری بودجه است، از میان نبرده، کشور را در مقابل وقایع غیرقابل پیش‌بینی آسیب پذیر نکنیم، و نسل‌های آینده را زیر فشار نگذاشته و میلیادرها پوند را برای پرداخت بهره (دیون) به هدر ندهیم».

استیوارت مقررات مالی هموند را تایید کرده و گُوو زمزمه‌هایی در اتفاق با آن سر داده است، اما دیگر نامزدها نامه وزیر دارایی را نادیده گرفته‌اند.

نخست وزیر جدید با کاهش مالیات‌ها پیش از سرمایه‌گذاری در خدمات عمومی، دست به قمار بزرگی خواهد زد. این حرکت بهانه‌ای خواهد شد در دست جرمی کوربین و لیبرال دموکرات‌ها که با گرفتن جان تازه خطری به مراتب جدی‌تر از آنند که حزب محافظه کار فکر می‌کند، زیرا پیروزی‌های اخیرشان می‌تواند به حزب کارگر فرصت دهد در انتخابات عمومی، برخی از کرسی‌هایی را که محافظه کار و کارگر با اکثریت اندکی برده‌اند، تصاحب کند.

همانطور که یک نماینده پارلمان از حزب محافظه کار به من گفت:«اگر میلیاردها پوند صرف کاهش مالیات‌ها کنیم، دیگر نمی‌توانیم به کوربین برای صرف هزینه‌های بی خردانه‌اش حمله کنیم. اگر بوریس مالیات‌ها را برای ثروتمندان کاهش دهد، تصویر ما به عنوان حزب پولدارها تقویت خواهد شد».