وبسایت «آرتی عربی» به نقل از نشریه «نشنال اینترست» نوشت اگر جنگی دریایی میان ایران و آمریکا در خلیج فارس رخ دهد، ناوچه‌های کلاس «سایکلون» نیروی دریایی آمریکا احتمالا در صف اول نبرد با قایقهای مجهز به تیربار و موشک سپاه پاسداران و نیروی دریایی ارتش ایران خواهند بود. عمر عملیاتی ناوچه‌های کلاس سایکلون در سال ۲۰۲۴ به پایان می‌رسد، اما نیروی دریایی آمریکا قصد دارد پنج سال پس از آن نیز به استفاده از آنها ادامه دهند. به نوشته نشنال اینترست، نیروی دریایی آمریکا ۱۳ ناوچه تندرو سبک کلاس سایکلون دارد که جابه‌جایی هر یک از آنها تنها ۳۳۰ تن آب است و ۲۸ نفر خدمه دارد.

بنا بر این گزارش، ناوچه‌های سایکلون که مقر عملیاتی‌شان در بحرین است، صف اول نیروی دریایی آمریکا در خلیج فارس را تشکیل می‌دهند و تنها ناوهای آمریکایی‌اند که به طور دائم در نزدیکی سواحل ایران حضور دارند. ناوهای بزرگتر به صورت ادواری در منطقه مستقر می‌شوند.

به نوشته نشنال اینترست، ناوچه‌های سایکلون چندان شناخته شده نیستند. حتا نیروی دریایی آمریکا، به رغم خطر زیادی که ممکن است در جنگ متوجه این ناوچه‌های ۶۰ متری شود، در گذشته اهمیت زیادی به آنها نمی‌داد. در سال ۲۰۱۵ کنگره آمریکا، سایکلون‌ها را از از فهرست حدود ۲۸۰ فروند "ناو نیروی رزمی" که نیروی دریایی آمریکا انتظار دارد در یک درگیری بزرگ به کار گیرد، خط زد.

هر ناوچه سایکلون دو توپ ۲۵ میلیمتری و چند مسلسل دارد، همچنین نارنجک‌انداز، و دو مقر چهارتایی شلیک موشک‌های ضدکشتی کوتاه‌برد «گریفین». بنا بر این گزارش، سایکلون نسبت به ابعاد خود، سنگین‌ترین تسلیحات را در میانناوهای آمریکایی دارد.

نیروی دریایی آمریکا از زمان به کار‌گیری ناوچه‌های گشتی از میانه دهه ۱۹۹۰ تا این اواخر، دنبال جایی برای این کشتی‌های کوچک در میان ناوگانی متشکل از ناوهای هواپیمابر غول‌پیکر اقیانوس‌پیم، رزمناوها و ناوشکنهای خود می‌گشت. ناوچه‌های گشتی برد کافی برای عملیات مستقل یا طی مسافات طولانی ندارند، بنابراین، نیروی دریایی برای انتقال آنها در اقیانوس، باید کشتی‌های یدک‌کش سنگین به کار گیرد.

پس از یک دهه بلاتکلیفی، سایکلون‌ها ناگهان در حمله آمریکا به عراق جایگاه خود را یافتند. آبهای خلیج فارس در اطراف تنها پایانه نفتی عراق که نفتکشها در آن پهلو می‌گرفتند، برای حضور ناوشکنها و رزمناوها عمق کافی نداشتند. بنابراین، برای محافظت از این تاسیسات استراتژیک نفتی، نیروی دریایی آمریکا سایکلون‌ها را به کار گرفت.

سایکلون‌ها توانایی خود را در آبهای کم‌عمق نشان دادند و پس از جنگ عراق، بیشتر به ماموریتهای عمومی در آبهای میان عراق و ایران پرداختند. در سال ۲۰۱۳، برای تقویت قدرت رزمی ناوچه‌ها در آبهای پرازدخام خلیج فارس، نیروی دریایی آمریکا آنها را به موشکهای ضدکشتی گریفین مجهز کرد.

به نوشته نشنال اینترست، سایکلون‌ها احتمالا می‌توانند از پس هر شناور توپدار یا موشک‌دار نیروهای دریایی سپاه و ارتش ایران برآیند، اما «هر ناوچه گشتی که مجهز به سیستم پدافند هوایی نباشد، در برابر موشکهای ضدکشتی سنگین ساحل‌پرتابی و هواپرتابی آسیب‌پذیر خواهد بود.» این گزارش می‌افزاید که پس از پایان عمر عملیاتی سایکلون‌ها، نیروی دریایی آمریکا احتمالا «کشتی‌های روباتی» را جایگزین آنها خواهد کرد.