به نظر میرسد آلودگی ناشی از جلبکهای گندیده که اکثر سواحل زیبای کرانه کارائیب را در بر گرفته است، حاصل تغییرات اقلیمی باشد.
پشتههای جلبک که بوی تخم مرغ گندیده میدهد و آب شفاف دریا را قهوهای رنگ کرده است، به سواحل توریستی پرطرفداری چون کنکون، پلایا دل کارمن و تولوم رسیده است.
مکزیک تا کنون ۱۷ میلیون دلار صرف پاکسازی سواحلش از ۵۰۰ هزار تن جلبک و گیاه کرده است، اما این تلاشها ظاهرا فایدهای نداشته است.
ظرف دهه گذشته، جلبکها از هر سوی دریای کارائیب سر زدهاند. دانشمندان بر این باورند که اینها نتیجه افزایش درجه حرارت اقیانوس، کودهای کشاورزی و فاضلابهای واریز شده به دریای کارائیب است.
چانمین هو، پرفسور اقیانوسشناسی دانشکده علوم دریایی دانشگاه فلوریدای جنوبی، میگوید: «به دلیل تغییرات اقلیمی جهانی، ممکن است با افزایش جریان آب سرد اعماق اقیانوس به سطح، افزایش آلودگی آبها به واسطه آلودگی هوا یا افزایش منبع تغذیه از رودخانهها مواجه شویم، که این هر سه ممکن است به افزایش اخیر میزان جلبکها منجر شده باشد».
در حالی که مقادیر اندکی جلبک در سواحل برای فراهم شدن زیستگاه پرندگان و گونههای دریایی مفید است، اما مقدار زیاد آن باعث بالا رفتن میزان اسیدیته و حرارت آب و کم شدن اکسیژن میشود. جلبکها برای بعضی صخرههای مرجانی، جانوران محلی و ماهیها نیز سمی هستند.
سواحل طبیعی ریویرا مایا که نیمی از درآمد گردشگری کشور را تامین میکند، اکنون پوشیده از جلبک است.
این آلودگی نخستین بار در سال ۲۰۱۴ گزارش شد و هر سال بدتر از سال پیش شده است. مدیران گردشگری نگران تاثیر این مسئله بر صنعت محلی هستند، چرا که میزان مسافران هتلها رو به کاهش است.
ماه گذشته، دولت کوئینتانارو با توصیف وضعیت به عنوان «فاجعه طبیعی قریبالوقوع» وضعیت اضطراری اعلام کرد.
اما رییس جمهوری مکزیک، آندره مانوئل لوپز اوبرادور، روز دوشنبه در یک کنفرانس مطبوعاتی در کنکون جلبکها را موضوعی کوچک قلمداد کرد. او گفت که نگران لطمه زدن آن پدیده به این منطقه متکی به صنعت گردشگری، نیست.
پیش از دیدار رییس جمهوری، ساکنان منطقه طی نامهای از جدی گرفته نشدن آن وضعیت توسط مقامات، شکایت داشتند.
در نامه مردم که در تورکیسانیوز انتشار یافته، آمده است: «بیشتر ماههای سال سواحل ما رنگ آبی و فیروزهای آبهایش را از دست میدهد، علفهای دریایی و ماهیها به دلیل کمبود نور و اکسیژن میمیرند، و این موضوع بر لاک پشتها و صخرههای مرجانی هم تاثیر میگذارد. این جلبکها گازهای اسیدی تولید میکنند که بوی تخم مرغ گندیده میدهد و ممکن است برای سلامت انسانها مضر باشد».
در سالهای اخیر، مدیران هتلها تورهایی درون آب نزدیک به ساحل نصب کردهاند تا از ورود جلبکها به ساحل جلوگیری کنند. کارگران نیز جلبکها را از ساحل جمعآوری میکنند، اما تمام این روشها بیتاثیر بوده است.
مارا لزاما، شهردار کنکون، میگوید:«مبارزه با جلبکها یک کار هر روزه است. صبح ساحل را تمیز میکنی، گاهی عصرها هم باید تمیز کنی و حتی شبها، و باز هم باید برگردی و آنها را تمیز کنی».
با این حال، جلبکها تنها مشکل مکزیک نیستند، بلکه بر تمام جزایر کارائیب اثر گذاشتهاند.
جون سومر، دبیرکل انجمن کشورهای کارائیب، در این زمینه میگوید که در بعضی از کشورهای کارائیب مانند باربادوس، تکثیر شدن جلبکها اکنون به عنوان شرایط اضطراری ملی درنظر گرفته شده است. او میافزاید: «ما در کشورهامان شاهد تأثیر مهم آن از لحاظ اقتصادی و اجتماعی هستیم.»
ریکاردو دل واله که در پلایا دل کارمن صاحب کسب و کار است، میگوید: «ما جز آفتاب و ماسه چیزی برای عرضه نداریم. این کسب و کار ما است. و حالا داریم مشتریان گردشگرمان را فریب میدهیم».
© The Independent